Viraal gaan met je fouten

 

een mooi verhaal

Viraal gaan met je fouten

Je ziet het al aan mijn gezicht. En dit is van voor de training begon. Het ging voor geen meter. We kwamen maar niet op gang met elkaar, het werd steeds net niet echt leuk. Een zesje was het, misschien een magere 7. Aan het programma lag het niet, dat had zich al bewezen. En het was een fantastische groep, de eerdere sessies waren feestjes geweest.

Op LinkedIn vieren we onze successen en mijlpalen maar deze hoort er ook bij. Hier is mijn zelfreflectie, misschien heb je er wat aan:

1) Ik wist het al

Als ik terugkijk, dan wist ik eigenlijk vooraf al dat het niet heel geweldig zou worden. De training die ik moest geven viel steeds net buiten mijn blikveld: ‘oh ja, die ook nog’. Ik kon me er vooraf niet echt mee verbinden en maakte de fout door dat te accepteren. Ik had beter even pas op de plaats kunnen doen, checken waarom die verbinding zo lastig was en dan maatregelen nemen.

2) Het veld

Het half uur voor we startten was chaos. Er gingen allerlei kleine dingen mis, die geen verband met elkaar hadden. Ik had de verkeerde Zoom link gekregen, mijn co-host was moe, er waren veel afmeldingen, er moest eerst nog koffie gehaald worden, er werd nog een ander regeldingetje besproken, de eerste deelnemers kwamen al binnen voor wij er echt aan toe waren en de verschillende deelnemers klaagden over de hitte in hun omgeving.

Gisteren liep ik er steeds achteraan. Alsof je achter iemand aanrent die nét iets te hard gaat maar je steeds denkt dat je die persoon nog kunt inhalen. Dat gevoel. Beter was geweest om een time-out in te lassen. Hardop. Voor iedereen. Stop. Pas op de plaats. Leegmaken. Kwaliteit van aanwezigheid omhoog en wachten op het moment om te beginnen. Niet vanuit Chronos (kloktijd) maar vanuit Kairos (juiste moment).

3) Aan het werk

Tijdens de training voelde ik heel goed dat het veel minder goed was dan de keren daarvoor. Ondanks alle kennis en ervaring die ik heb, bleef ik mijn best doen. Werken dus. Ik kan me achteraf wel voor m’n kop slaan. Maar dat doe ik niet. Ik vraag me af waarom ik ter plekke niet ingreep. Het antwoord heb ik nog niet, het is zo’n vraag die meerdere antwoorden heeft. De eerste paar antwoorden zijn altijd wat ik noem ‘onschuldig-verklaringen’. Het zijn de redenen die buiten mij liggen, waar ik niks aan kan doen en die tegen me werkten. Allemaal goede excuses maar geen van dat brengt me verder. Als ik daar doorheen ben, dan kan ik naar mezelf kijken en ervan leren zonder mezelf onder druk te zetten.

Drie keer gemist

Drie momenten gemist om het verschil te maken.

Hoe loopt het af? Ik kijk mezelf vriendelijk aan en zeg tegen mezelf: Soms is het niet zo goed als je zou willen. Dat mag. Ontspan erin. Haal eruit wat van waarde is en laat de rest vrij. Vertrouw het leven en adem uit.

Wat er hierna gebeurde

Die zag ik niet aankomen: ik plaatste een bericht op LinkedIn over een online training die ik gegeven had waar ik ontevreden over was. Binnen 24 uur was de post meer dan 100.000 x bekeken. Ik was een middag bezig om de berichten te beantwoorden.

 

Aan bevriende collega’s vroeg ik wat die post nou zo bijzonder maakte. ‘De combinatie van kwetsbaarheid en kracht’ zeiden ze. Dat is interessant. Laten we te weinig onze kwetsbaarheid zien? Zou dat het zijn? Want het gekke is, het voelde niet kwetsbaar voor mij. Het voelde als het aankijken van de realiteit, precies zoals ik die ervaarde. Met als enig doel ruimte maken voor beweging.

meer
Rake Vragen

gratis
inspiratie

Volg alle blogs, video’s en podcasts van Siets Bakker over hoe zij Rake Vragen en systemisch werken gebruikt om een goed leven te leiden.

Je ontvangt iedere twee weken een mail met nieuwe inspiratie. Het is natuurlijk gratis en je kunt je elk moment afmelden.

Scroll naar boven