[00:00:00] Goedemiddag welkom allemaal. Hi. Oh hi. Lekker even je microfoon aan, zodat we je kunnen horen en dat we even gedag zeggen. Hallo. Hallo, hallo. Hallo, hallo, hallo Hallo, goeiemiddag. Goedemiddag. Goedemiddag. Ja, de laatste keer De laatste keer van de online sessies in deze serie Systemisch Werken vol zelfvertrouwen.

En net een paar minuten voordat jullie binnenkwamen, vroeg Els aan mij, zoals ze eigenlijk bijna elke keer vraagt, en heb je je het leukst bedacht? En ik zei nee. Het antwoord was, nee. Nee, ik heb niet iets leuks bedacht. En het is echt heel interessant, want ik bedenk eigenlijk altijd iets leuks, of iets leuks komt altijd naar me toe.

En deze keer was ik enorm aan het uitstellen. Dus ik loop al [00:01:00] 48 uur lang uit te stellen om me voor te bereiden op deze sessie. En ik heb van alles nog wat gedaan. Dus mijn huis is lekker opgeruimd en heb lekker houtjes gestapeld en ik heb genetflixt. Ik heb van alles en nog wat gedaan. En ik stelde uit.

En dit is wat ik niet ken van mezelf, want ik stel nooit uit. En toen dacht ik, oh ja, dat uitstellen, dat is echt wel heel interessant. Waarom doe ik dat nou toch? Ja, ziet, je hebt het Systemisch Werken vol zelfvertrouwen genoemd. Dus vol zelfvertrouwen en met zelfvertrouwen en heel veel plezier en ontspanning ben ik hier vandaag.

En ben ik helemaal aan bezig. En… Dat zelfvertrouwen, waar is dat dan op gebaseerd Want als het verkeerde wortels heeft, dan wordt het overmoed en dan schiet het niet zo op. Dus dat is aan jou om na afloop te bepalen, was het zelfvertrouwen of was het overmoed? Overigens, beide uitkomsten [00:02:00] zijn even welkom.

Maar waar is het zelfvertrouwen op gebaseerd? Dat is gebaseerd op weten wie ik ben, in contact zijn met mezelf, in contact zijn met dit werk, met dit kennisgebied. Ook in contact zijn met jou, jouw vertrouwen, mijn vertrouwen. En met al die verschillende ingrediënten vertrouw ik mezelf dus uiteindelijk. En Els zei, heb je het leuk daar?

Ik ben weer in Finland. Ik ben hier met mijn oudste zoon Arjan, hij heeft havo-examens gedaan. En Arjan zit niet zo lekker in zijn vel. En als Arjan niet zo lekker in zijn vel zit, dan is de wereld een verschrikkelijke plek voor iedereen die in een straal van 10 meter om hem heen is. Misschien nog wel iets verder.

Dus je begrijpt hem wat gezellig. Nou, eigenlijk niet. Het is echt even pittig. En tijdens de lunch hadden we het erover. En toen zei ik tegen hem goh Arjan, weet je, als het jou niet goed gaat, dan is het heel moeilijk om het hier leuk te hebben. [00:03:00] En ik had me zo verheugd op een paar lekkere dagen met je. En toen begon hij te huilen, een jongen van 16, aan het huilen.

Hij huilt natuurlijk nooit. En toen zei hij, ik vroeg hem, huil je? Dus hij huilde zo hè? Dus ik mocht het niet zien en ik vroeg aan hem, huil je? En hij zei, ja, ik huil. Waar huil je om? Ik vind het erg voor jou. Oh, en toen was ik blij met mijn systemische kennis. Want ik zei, nou, je hoeft het niet erg te vinden voor mij, want ik kan het dragen.

En ik ben gewoon hier en als je mijn advies nodig hebt, dan vraag je gewoon om advies. En anders gaan we zo meteen vanavond houtjes hakken gaan we bij een kampvuur zitten, gaan we fikkie stoken, niks zeggen en naar het water kijken. Dus ook systemisch werken vol zelfvertrouwen. Gewoon in de praktijk, geen moeilijke toestanden, geen moeilijke voorwaarden, maar in het hier en nu in contact met wat er is.

Of je nou de moeder bent, de ondernemer, de collega, de partner, dat maakt eigenlijk helemaal niet uit. Dus welkom bij het laatste deel van [00:04:00] deze serie, van het online deel van deze serie, moet ik zeggen. En vorige keer hebben we het gehad over opnieuw ontdekken. Hoe kun je opnieuw deze kennis en dit werk ontdekken en ook vorm geven?

Ik weet niet meer waar die vandaan kwam. Iemand had er een post op gedaan op LinkedIn en er was een reactie ondergekomen van iemand die ook geschoold is in systemisch werken. En die had iets gezegd als, waarom zou je het eigenlijk opnieuw ontdekken? Het werkt prima zoals het is. En ik dacht, ja, dat is Dat ook waar.

Ik heb me ingehouden om erop te reageren. Ja, het werkt prima zoals het is. En ook nee tegelijkertijd niet. Dus ik denk dat het zo behulpzaam is om het steeds opnieuw ter discussie te stellen. Steeds opnieuw uit te dagen en niet in je eigen succesnummers gaan geloven. Of de wereld definiëren volgens wat je denkt dat waar is.

Maar daar steeds opnieuw open [00:05:00] voor blijven. Vorige week kreeg ik hem zelf goed om de oren. Monique was er ook bij op de boosterdag voor teamcoaches. Waar ik op het podium zat en ik vertelde iets. En toen zei iemand ja dat is een privilege. En er is iets geks met dat woord privilege. Maar als je van een privilege beschuldigd wordt.

Dan werden er echt heel veel raken gelaagd. Ik ben nog steeds aan het natrillen daarvan zeg maar. En het lekkerste en het makkelijkste is eigenlijk om er van alles nog wat van te vinden. Om het ongepast te vinden of om het te overdreven te vinden. Of om het er niet mee eens te zijn. En al die dingen wat je ook kiest.

Het is allemaal waar. Maar het houdt je op de plek waar je al bent. Dus ik probeer mezelf er bloot aan te stellen Hoe ongemakkelijk en pijnlijk ik het ook vindt. Dus ik ben andere podcasts gaan luisteren, ik heb een paar calls gehad met mensen, gevraagd wat is jouw ervaring met privilege, als het woord naar je toegehoord wordt of als je zelf daar iets van [00:06:00] vindt.

Niet om me gelijk te bewijzen, maar om mezelf een soort van bloot te stellen aan dat de wereld wel eens anders zou kunnen zijn dan wat ik denk. Dat is wat mij betreft de uitnodiging ook waar het over gaat. En vorige keer hebben we in de Breakout Rooms ook gewerkt met een representant van een van de vier ingrediënten.

Anapalogetic, orakel grootsheid en meervoudigheid. En een representant voor jouw versie die in de toekomst al bestaat en jouwzelf. Om te kijken waar kan ik mezelf brengen, waar kan ik het naartoe brengen. En we hebben een soort van aan het einde, een soort van afdeling Afspraak is misschien net even een te sterk woord maar we hebben het wel gehad over wat ga jij opnieuw uitvinden en hoe ga jij jezelf opnieuw uitvinden.

Of wat vanuit het systemisch werken kun je opnieuw uitvinden. En het lijkt mij aardig om dat met elkaar vandaag uit te wisselen. [00:07:00] Voor degene die dat opgepakt hebben, kun je er iets over vertellen, wat ben je geweest, wat heb je gedaan, wat is je proces geweest. Ik heb het zelf ook… Opgepakt. Dus jezelf opnieuw uitvinden betekent niet trouw zijn aan je leermeesters, wie je leermeester ook is.

En niet trouw zijn aan je trauma of aan je opvoeding, maar jezelf op een positie brengen waarop weer opnieuw iets waar kan worden. Dus waar je dan vooral trouw aan bent, is het leven zelf. Het universeel geweten in het jargon van Hellinger. En dat vraagt dat je jezelf dus ook een beetje schuldig moet maken, ten opzichte van het verleden aan waar je vandaan komt.

En ik dacht, nou, ik doe gewoon ook gewoon gezellig mee. Dus ik pak ook even een nieuwe beet. En Marco bracht in genderfluiditeit. Toen dacht ik, wow, dat is een grote. Die zit in diezelfde hoek als die van dat privilege en die polarisatie en het racisme. [00:08:00] Dus ik ben ermee aan de slag en het is nog niet af.

Dus jullie krijgen van mij een soort van, tussenwerkje waar ik nu zo ongeveer ben. Dus die ga ik je straks geven. Maar voordat ik dat ga doen, wil ik je even de gelegenheid geven om je microfoon open te zetten en iets te delen op waar je bent of wat je wilt of wat je nodig hebt. Had ik niet gepland dit, maar opeens voel ik een soort van stop dat ik denk, oh ik kan nog niet door.

Dus ik ga even iets vertragen en ik ga je uitnodigen om je microfoon open te zetten. Als er iets is wat je wilt zeggen, alles mag hier gezegd worden. En als je tegelijkertijd met iemand anders begint te praten, dan hou je gewoon even een klein microfoongevecht wie je het langst aan durft te houden.

Ik wil wel even graag met jullie delen dat ik twee waanzinnige weken achter de rug heb, omdat ik [00:09:00] de opdracht die je ons meegaf, iets ten volle heb omarmd. Er gebeurde bij mij in ieder geval iets in de laatste opdracht die we in de breakout room deden. En ik heb vervolgens al mijn grootsheid omarmd en ben s’avonds nog aan de slag gegaan door, in eerste instantie, dat klinkt heel plat, maar weten dat ik daar al twee jaar tegenaan zit te hikken, alles op LinkedIn te presenteren waar ik voor sta.

Om vanuit de grootsheid van mezelf te laten weten wat ik kan en waarvoor je mij mag misbruiken zeg maar. En ja dat is eigenlijk de hele week zo doorgegaan in allerlei andere opdrachten en gesprekken die ik had. En ik leg een kwartier voor deze call de telefoon in met een CEO van een bedrijf waar ik niet alleen de CEO, maar ook andere leidinggevenden mag begeleiden, [00:10:00] coachen.

En die heb ik afgelopen weken allemaal gesproken omdat het zo in planning stond. En die heb ik vanuit mijn grootsheid eigenlijk anders aangevlogen als dat ik normaaliter deed. En ik moest van hem horen dat er ineens allerlei beweging is in het bedrijf, in eindelijk de goede richting. Ja, dat is natuurlijk waanzinnig.

Dus ik sta hier een beetje te stuiteren maar verder gaat het heel goed met mij. Heerlijk. En als je ons iets zou mogen meegeven over grootsheid of over hoe je… in contact komt met de grootsheid, wat zou je dan kunnen zeggen?

Ik denk dat het uiteindelijk heeft te maken met aansluitend op wat jij net zei over niet in iets blijven hangen en steeds opnieuw [00:11:00] openstaan voor iets nieuws. Want er is, zoals ik het daarmee vertelde, niet maar één waarheid En ik ben heel lang blijven hangen in het feit dat ik mezelf iets mocht toestaan om er te mogen zijn.

En ik heb uit de vorige sessie meegepakt, joh, je hoeft er helemaal niet te zijn, je bent er al. En met dat ik dus voelde dat ik er al ben, ben ik ook in beweging gekomen om, nou, zeg maar om die grootsheid aan te spreken of uit te stralen of hoe je dat ook wil omschrijven. En, en dat heeft mij de afgelopen dagen alleen maar successen en voldoening gegeven.

En kijken we nu ook naar je grootsheid? Jazeker, absoluut Wat ik zo mooi vind aan jouw grootsheid, Luc, is dat hij zo [00:12:00] zacht en bescheiden is. Ah ja. Dus het is geen boquito grootsheid. Maar er zit een… Ja. Een zachte, bescheiden, mannelijke grootsheid in. Ja. Dank je. En ik heb nog een aanvulling, merk ik, met dat je dit zegt op de vraag die je net stelde.

Ik ben ook echt, dat klinkt bijna als een trucje, maar ik ben echt ook sinds vorige week gestopt met me te verontschuldigen. Oh, fantastisch. Gewoon niet. Dank je wel Monique. En ook aan mensen uitgelegd ook de mening alsof ik het tegen mezelf had, dat dat begint met stoppen met vergelijken. En mensen keken me dan aan, en bij allemaal kwam de boodschap aan.

Ik denk, wauw, zo simpel is het dus blijkbaar. Ja. Nice. Ja, super nice. Heel content. Dankjewel voor het denken. Mag ik reageren op jouw privilege dilemma? [00:13:00] Van mij wel. Nou, ik dacht van, wat betekent dat woord nou? Het heeft namelijk zo verschrikkelijk veel betekenissen. En zeker in het kader van wat jij aan het doen bent en aan het onderzoeken bent, gaat het over vrijheid ook.

Gaat het over mogelijkheid, een kans. Je kunt hem pakken, maar je kunt hem ook niet pakken. Je hebt een voorrecht, maar je hoeft het niet te nemen. Maar je mag het, als je het in de beweging… onderzoekt, is het ook wel een vrijheid in mijn optiek. Dus ja, misschien zit daar nog iets in. Ik zit er een beetje op de kou ook, want ik heb hetzelfde gehoord in dat woord.

Want ik was er natuurlijk bij. Ja. Ik dacht van, waarom raakt dat nou zo? Het heeft voor heel veel mensen een hele negatieve connotatie. Het heeft te maken met slavernij. Het heeft te maken met, het gaat heel diep en heel ver. Ja. Maar het kan ook iets positiefs betekenen. Dus [00:14:00] In de beweging bekeken… Geeft het ook vrijheid om dingen van een ander perspectief te bekijken.

En dan kom je vanzelf weer op dat grootsheid uit van, mag je dat ook zien? Mag je het ook toepassen? En durf je het ook te doen? En heb je de vrijheid in jezelf dan te vinden om dat ook te doen? Dus ik vind het eigenlijk ook een heel mooi woord zonder die negatieve connotatie. Ja, dus dat is ook waar. En een van de vragen die ik me ook gesteld heb is, zou ik dat woord gebruiken?

Zou ik tegen iemand in een gesprek zeggen? Maar dat is een privilege. En als ik dat zo zou zeggen, wat zou ik dan zeggen? Wat zou ik daarmee bedoelen? En het is heel interessant dat je hem koppelt aan het slavernijverleden Want toen ik daarover reflecteerde, dacht ik, ik zou van heel ver moeten komen, wil ik dat zeggen?

En als ik het zeg, dan word ik gelijk [00:15:00] representant van iets anders dan mezelf. Dus het voelt alsof ik het woord niet op die manier mag gebruiken. Net als het N-woord durf ik ook niet eens meer hardop te zeggen. Er is niemand die het, als blanke mag je dat niet hardop zeggen. Los van of je het wilt zeggen of zo.

In de politieke lading, daar gaat het echt helemaal niet over. Maar er zit dus in zo’n woord ook een specifiek soort energie gevangen Want dat zou inderdaad… Positief bedoeld kunnen zijn maar zo heb ik het afgelopen vrijdag in elk geval niet gevoeld en in de andere voorbeelden waarin het woord op die manier gebruikt wordt heb ik dat ook niet gemerkt het wordt genoemd in relatie tot een minderheidsplek of een niet ergens bij mogen horen of ergens worden uitgesloten daar wordt het vaak in gebruikt in die richting het gelegenheid [00:16:00] vrijheid, mogelijkheid kans ik heb ook de etymologie van het woord opgezocht wat zit daar eigenlijk in en er zit op zichzelf niks in dat die lading legitimeert dat is ook zoiets grappigs oh ja daar zit nou ja voorlopig is het nog niet af nee, nou mooi ja ik zie het graag mee ja, heel fijn Monique heel fijn ook om zo met elkaar te onderzoeken mag ik daar ook nog iets over zeggen Sits?

ja tuurlijk Petra want ik hoorde jou net zeggen van de zin van maar dat is een privilege en toen kwam ook de zin en dat is een privilege en dat was voor mij een wereld van verschil ja Want in de maar-vorm, om het maar, zeg maar met een beweging, in de [00:17:00] maar-vorm dan gaat hij naar beneden, dan wordt hij klein.

En in de en-vorm dan is het een, nou dan creëert hij iets. Ja, mooi scherp opgemerkt Petra. Dus dat vond ik heel mooi, dat wou ik er even… Ja, prachtig. En er zit ook iets in, ik weet niet of jullie dat ook zo ervaren, in dat begrip van al dan niet een privilege hebben. Dat je het genomen hebt van iemand anders zonder dat je er bewust van bent.

En daar zit ook nog zoiets ontzettend spannends op. Ja. Ja, fijn. Andere reflecties of andere gedachten nog? Ja, ik wil daar ook wel even nog wat op zeggen, want het was inderdaad een spannend gesprek. En wat ik ook [00:18:00] meekreeg of zelf bij mezelf voelde, is dat iemand dat zegt tegen jou. En dat het eerste wat dan door mijn hoofd zou schieten is van, oh, ik heb dus een privilege, maar ik heb het gewoon al die tijd niet doorgehad.

En ik zit hier heel stom… Te zitten terwijl ik gewoon een blinde vlek heb blijkbaar. Dat is het gevoel wat ik kreeg. En wat ik denk, oeh als dat tegen mij zou worden gezegd. Dan zou ik echt schrikken. En zou het verschil maken als iemand zegt, je hebt daar een blinde vlek. Of dat is een privilege?

Ik denk dat dat hetzelfde effect heeft op mij. Van een blinde vlek vind ik zelf ook van, jezus dat zie ik dus helemaal niet. Dat was het gevoel wat het bij mij gaf. Een soort van oneerlijk van, ja maar ik [00:19:00] wist het helemaal niet. En nu zegt iemand dat. Zo’n soort schriksreactie had ik. En ik moet je wel zeggen dat ik het heel mooi vond hoe jij…

Ja ik zat alleen maar te luisteren kon het niet zien. Dus ja, nou ik vond het heel mooi hoe je daar hebt, wat je hebt gedaan, ja. Ja dankjewel voor je compliment. Het was hard werken. Ja dat geloof ik best, ja. En voor mij is ook een blinde vlek veel neutraler dan een privilege. Ja Ja Ja, dank voor je reactie Babette.

Wat het bij mij oproept is het woord oordeel. Het oordeel voelt als een klap, kan het ineens komen. Ja. [00:20:00] En wat bij mij raakt is dat ik vandaag in de sessie kom uit werk waarin ook heel veel oordelen waren. En daar ook heel veel emotie op zit. En dan merk ik dat ik zelf ook kom in een plek dat ik daar dus ook wat van vind hoe het gaat.

En zoals het N-woord dat dat niet meer kan op bepaalde manieren hoe je met elkaar omgaat Dus dan denk ik dit is niet acceptabel, hier niet, nergens niet. En tegelijkertijd doe ik dus mee aan het oordeel hebben over het oordeel hebben. Dus daar moet ik dan zelf ook om lachen. Dus bij mij zit het een beetje op meervoudigheid En orakel wat ik merk van de afgelopen tijd, dat ik mezelf dan hoor überhaupt wel eens orakelen van blijkbaar moet het eerst nog erger worden voordat het beter gaat.

Wat hebben we hier nog niet gezien? Wat maakt nou wat we dit [00:21:00] aan het doen zijn? Dus het is ook een beetje dat ik iedere keer mezelf weer moet terugtrekken uit van Ja maar wacht even, er gebeurt iets met mij, maar het gaat niet om mij. Ja, en dat is wel wat het mij helpt de afgelopen weken überhaupt om hier weer bij te zijn, dat ik iedere keer denk ja, ja, ik mag vol mijn expertise brengen en hoe kan ik met één been steeds ingestapt blijven, zodat ik zelf niet onderdeel word van het probleem of de situatie.

Ja, dat roept het bij mij ook heel erg op, wat hier in een ander voorbeeld wel geschetst wordt van ja, hoe positioneer ik mezelf erin en kan ik zelf ook met die kwaliteit, zoals jij net over je met je zoon vandaag vertelde hoe kan je erbij blijven zonder er heel de tijd meteen wat van mee te vinden of wat mee te doen.

Ja, precies. Daar voel ik me vaak professioneel tot uitgenodigd om er wat van te vinden en er wat mee [00:22:00] te doen. En dan zit ook iedereen zo naar je te kijken en af en toe ook even dus die afstand te nemen te kijken, ja, wat helpt nou de beweging het meest. En dat is constante dans eigenlijk van in en uitstappen.

Ja en we worden in deze tijd enorm uitgenodigd op onze meningen Terwijl die meningen vaak eigenlijk gewoon helemaal niet zo relevant zijn. En we hebben sinds vorige week geen regering meer. En oh god, moeten we straks weer naar de stembus. Ik heb echt geen idee hoe ik dat nou de volgende keer weer moet gaan doen.

Want wat ik merk, als ik al een mening heb waar die op gebaseerd is, is eigenlijk zo kort. Dus de tijdlijn waarop mijn meningen gebaseerd zijn, is een hele korte tijdlijn. En die verandert ook steeds. En die verandert steeds op basis van wat algoritmes bedacht hebben dat ik nu voorgeschoteld moet krijgen.

Als je kijkt naar, ik doe iets [00:23:00] raars 30 jaar terug. Ik weet niet eens of het precies 30 jaar was, maar hadden we Ruud Lubbers als minister-president. Nou, ik kom uit een katholiek gezin dus bij mij in het gezin stemden mijn ouders op CDA. Dat deed je als je katholiek was. En dan vonden ze het heus niet altijd goed.

Wat die man deed. Maar ze stemden toch op hem. Want ze keken naar een veel langere lijn En in de tijd zijn de lijnen waar langs we denken en kiezen, die zijn eigenlijk heel kort geworden. En misschien zijn ze wel te kort geworden. Want voor dingen als beleid heb je gewoon ook echt even een iets groter overzicht nodig, denk ik dan.

Dus dit is een… Moderne interpretatie van systemisch werken dus als we de lijnen tekort maken dan zien we alleen maar het incident en dan zien we alleen maar het deel, dus onze taak is misschien ook een beetje, of onze toegevoegde waarde vanuit systemische kennis is om de lijnen iets langer te maken en dus ook wat meer uit te [00:24:00] zoomen zoals jij het net zegt Francine en dan vanuit die uitgezoomde positie zijn die lijnen ook weer wat langer, daarom kijken we graag naar het verleden, als die lijnen wat langer zijn, dan krijgt wat we nu meemaken andere betekenis en zijn we iets minder gekidnapt door die algoritmes misschien en vanmorgen had ik een crisis overleg bij een van mijn opdrachtgevers waarin gisteren iets heftigs gebeurd is en ze waren een beetje in paniek en voordat ik door had wat ik zei zei ik tegen ze, er zijn eigenlijk maar twee dingen die je hoeft te doen het eerste is dat wat er ook gebeurt dat je zorgt als leiders als management, dat je keuze hebt, dus het is een soort van oorlog met hun medewerkers de hele tijd kwam die oorlogsmetafoor terug ook in taal Zorg dat je altijd keuze hebt.

Dus als je het idee hebt, ik moet dit doen, want het kan niet anders, want anders gaat dit of dat. Dan ben je dus [00:25:00] volledig uit positie Het hoort bij je taak als leider en als directeur om te zorgen dat je altijd keuze hebt. Dat is hier binnen beter, je bandbreedte gaat gelijk goed. En het tweede wat je moet doen, is voortdurend blijven uitzoomen.

Dus wat je meemaakt is niet de realiteit, maar het is een incident. Het is onderdeel van een langere lijn En als je gaat reageren op een incident, dus dat is een medewerker die dan naar een directeur gooit. Ja, maar jij luistert niet van toen zei ik dat en toen heb je iets anders gedaan. Dat is een incident, als je dat als incident behandelt, of als dit stukje behandelt, dan adresseer je dit stukje en dan komt er een volgend stukje en dan komt er een volgend stukje en dan komt er een volgend stukje.

Dan blijf je daar in een soort van… molentje in ronddraai. Dus je neemt dit en dan zoom je uit en dan maak je het deel van een grotere lijn. [00:26:00] Voor mij is dit de praktische versie van systemisch werken toepassen. Dat ik dit vanmorgen tegen ze kon zeggen, komt door mijn systemische scholing. Dat ik het durf te zeggen, ondanks dat ik denk, nou is het toch echt gewoon een open deur hè.

Dus hier hebben ze helemaal niks aan. Nou het was echt huge for ze, mega eye-opening. Oh ja, dus het is misschien soms ook gewoon lekker als dingen even hardop gezegd worden. Nou, daar kan ik een beetje op oefenen, want dat is een mooie manier om je vak uit te oefenen. En ik wil even terug naar de genderfluiditeit.

Even weg van het woord privilege en de genderfluiditeit die Marco vorige keer inbracht. Want die ligt eigenlijk een soort van in het verlengde daarvan. En mijn gedachte op dit moment is nog als vervolgd. Ik denk dat wij in [00:27:00] systemisch werken kijken we heel erg zo. Dus we kijken heel erg in de klassiek waar bestaat je DNA uit?

Dus Marco zijn punt was, ik werk met jongeren. Vanuit systemisch werken hebben we het over mannetje vrouwtje. Zo heb ik het althans begrepen dat die dat zijn. We werken vanuit mannetje vrouwtje. Terwijl jongeren zich niet… Niet meer identificeren met één van de twee geslachten. En dus ruimte willen voor wat ook nog zou kunnen.

Nou, vanuit systemisch werken zeg je, dat is eigenlijk heel raar. Want je hebt gewoon DNA. Je bent voor 50% kom je voort uit je vader En voor 50% kom je voort uit je moeder. Ehm… Ja, misschien is ook dat niet eens meer waar. Dus een vriendin van mij die heeft kinderen gekregen via ijszeldonatie. Dus hoeveel procent zijn die kinderen van haar DNA en hoeveel vanuit die ijszeldonatie?

Want ook als je in de baarmoeder woont, dan besta je ook uit waar je moeder is. [00:28:00] En de DNA van die moeder wordt ook nog tijdens… Nou, noem maar op. Dus het wordt al gelijk een stuk ingewikkelder. Maar je kunt het denk ik niet meer overeind houden, zou je dat dan willen. Dus dit is mijn experiment, mijn opnieuw ontdekken in het denken over 50% je vader, 50% je moeder.

Is dat wel zo? Nou, ik kijk dus eerst naar het klassieke werk. En in het klassieke werk zeggen we dit. Je komt uit deze DNA-lijn tot en met zeven generaties terug, zeggen wij. Dat heeft invloed op jou. En oorspronkelijk zijn we allemaal uit Adem en Eva ontstaan. Dus dat was een man en een vrouw En moeilijker dan dat is het niet.

En deze manier van denken is enorm gericht op het doorgeven vanuit het verleden naar het heden. Maar het is ook extreem individueel gericht. Dus het zet eigenlijk het individu centraal. Dus wat er aan jou als persoon is doorgegeven, wat er aan [00:29:00] mij als persoon is doorgegeven. En wat er is doorgegeven komt ook weer van individuen.

Je vader en je moeder. Je ene opa, je andere opa, je ene oma en je andere oma. Dus in dit klassieke systemisch denken staat eigenlijk gek genoeg het individu ongelooflijk centraal. En als je dan dit soort tekeningen ziet of je werkt met vooroudervelden ofzo. Het eindigt meestal ook bij jou. En dan in de rituelen die we doen in de zinnen.

Het stopt hier, zeggen we dan ook bijvoorbeeld. Of je draait je om naar de toekomst. En de toekomst is dan helemaal leeg. Dus dat is een vrij specifieke manier van kijken. En die hoeft natuurlijk niet waar te zijn. Dus je zou ook kunnen zeggen. In plaats van dat ik besta alleen uit het DNA. Besta ik ook uit alles van die [00:30:00] omgeving van die DNA.

En overigens gaat het niet om mij. Maar ik ben deel van een lijn Dus ik ben niet het eindpunt, maar ik zit ergens, voor zover ik kan zien vanuit mijn perspectief, in een midden. En dus is er ineens een heel ander verhaal wat er ontstaat, omdat je slechts hier bent en je bent niet meer op het eindpunt. En dan als je ergens hier in het midden bent, en het gaat in die lijn niet alleen om doorgegeven DNA, maar het gaat ook over omstandigheden waarin dat DNA zich heeft kunnen ontwikkelen, dan krijg je dus een ander perspectief met veel meer ruimte voor andere varianten op ben je een man of ben je een vrouw.

Ik zei al, het is een half product, ik ben er nog niet helemaal uit, maar het is wel een spoor waarvan ik denk, oh dat is misschien best wel geinig Om het met elkaar een beetje te [00:31:00] onderzoeken. Dus wat ik je wil vragen om te doen in de Breakout Zooms is te reflecteren op wat maakt voor jou het verschil of je een eindpunt bent.

Dus hier en je kijkt naar de toekomst en het is helemaal leeg, of dat je jezelf deelmaakt van een lijn. En dat raakt ook aan die tijdstukjes. Welke tijdstukjes pak ik? Dit is een heel ander tijdstuk als je jezelf deelmaakt van zo’n lijn en je bent ergens in het midden of gewoon ergens halverwege. Dus reflecteer eens op, maakt het verschil voor jou?

En zo ja, wat is het verschil? En als het niet alleen gaat over het doorgeven van het DNA aan een individu, wat wordt er dan nog meer doorgegeven en waar gaat dat over? Gewoon alleen maar als gedachte-experiment. Je mag het morgen weer ontzettend oneens zijn met wat je vandaag hardop zegt, want daar gaat het helemaal niet over.

Al die meningen, dat brengt helemaal niks. [00:32:00] Dus maakt het verschil of je jezelf als eindpunt ziet of ergens in het midden.

En wat als het niet alleen het DNA is wat doorgegeven wordt, maar nog veel meer? En wat wordt er dan precies doorgegeven Ja, doen we even een kwartiertje en dan roep ik jullie terug en dan kijken we even wat het tussenproduct is van dit experiment, van het opnieuw ontdekken wat wordt er precies doorgegeven.

Ik ga breakout rooms maken. Even kijken. Zo, en je bent met z’n drieën in een breakout room.

Waar kwamen jullie op uit? Als jullie mij nou feedback geven of input op dit gedachtespoor wat moet ik meenemen

Ik zei het net al over het boek. Het grappige was iets waar wij… We hebben echt een heel mooi gesprek weer gehad. Elke keer vind ik dat zo fantastisch. Met alles wat we steeds [00:33:00] zeiden. Ben je nou wel een eindpunt of niet een eindpunt? En toen kwamen we eigenlijk tot een soort conclusie. Dat we ook aangingen op het feit dat jij zei…

We zijn mannen vrouwen vaders, moeders. En we zijn allemaal Adam en Eva. En dat wij hadden in ons groepje zoiets van… Oh, maar dat voelt niet lekker of zo. En toen kwam mij op het woord energie. We zeiden, ja weet je, maar eigenlijk als je het anders benadert… En alles is energie, is er dan wel een begin en een eind.

Ja, precies. Zo benaderd, ja. Daar gingen we alle drie op aan. Ja. Maar wat een interessante input voor wat we systemisch werken noemen. Dus als alles energie is… Dan gaat het meer over hoe beweegt energie Wat doet energie? En wanneer wordt energie vrijgespeeld Kan het zich vermenigvuldigen? En wanneer raakt het op tussen aanhalingstekens?

Ja wij vonden die erg mooi. [00:34:00] Ja prachtig Ja, ik zag Monique dat jij ook je microfoon opendeed. Had je nog een aanvulling? Welke Monique bedoel je? Oh sorry. Ik zag Monique de Zwaan. Ja. In het kader van de floor nemen. Nee geen probleem. Nee, wij kwamen ook op energie uit. Dus die voelden wij ook heel erg. En het bijzondere was dat de vraagstelling die jij nu inbrengt dat was onze breakout een paar weken geleden.

Ah. En ik zie dat Marco er nu niet is, wat jammer is. Maar goed, in ieder geval Dus één van de dingen die de toekomst weer gaf, was… [00:35:00] Ik weet niet of jij het je ook nog weer kan herinneren, maar de representant van de toekomst was energie. Dat was alles wat je kon horen, voelen, proeven door de laptop heen.

Dus dat vond ik eigenlijk een hele bijzondere om nog toe te voegen. En verder, jouw eerste vraag… Over het verschil tussen eindpunt of onderdeel van de lijn zijn. Is voor mijn gevoel bandbreedte. Is heel sterk bandbreedte. En omdat ik al lang geen eindpunt meer ben. Want ik heb al een stap doorgegeven. Ik zie ook…

Eindpunt daar, die is voor mij non-existent eigenlijk. Daar kwamen Katty en ik eigenlijk ook op uit. Ja. Dus je voelt je al ergens in het midden staan, zeg maar. Absoluut. Ja. Absoluut. Ja. Ja [00:36:00] Het is ook een interessant gesprek met beleidsmakers bijvoorbeeld. Als je als beleidsmaker aan het einde van de lijn staat.

Dan doe je andere dingen dan wanneer je in het midden staat. Of als politicus of wat dan ook. Wordt een heel ander verhaal. Ja. Dank je Monique. En de andere Monique. Ik wilde jou ook nog iets toevoegen. Nou. Als je kijkt in het oude gedachtegoed Dan ben ik de laatste in de vrouwenlijn. In mijn lijn. Maar als je het hebt over genderfluiditeit Ja Dan klopt dat dus niet meer want dan gaat het gewoon verder dus dat is natuurlijk ook een vorm van energie maar als het fluide is dan stopt het dus ook niet en gaat het gewoon door via je zoon of via gedachtegoed wat je te delen hebt met de wereld of andere dingen die je nog kan uitdragen of mag uitdragen [00:37:00] wat wordt overgenomen door een ander dus het is eigenlijk gewoon een soort ongoing story en dat infinity teken komt dan bij mij op maar ja

ik voel het nu anders dan dat ik er eerst naar keek door deze vraag dus als het niet meer gaat over alleen het doorgeven van het DNA wat we klassiek wel doen in systemisch werk en wat voor geadopteerdheid dat ook zo ongelooflijk pijnlijk is omdat ze niet weten welk DNA aan hun is doorgegeven en afgesneden zijn van waar ze uit vandaan komen maar als het niet meer alleen daarom gaat maar het gaat over het uitwisselen van energie dan krijgt ook dat een andere betekenis zijn weer andere mogelijkheden en ook of je wel of geen kinderen hebt zelf dat wordt ook gewoon in een ander perspectief geplaatst wat wil jij zeggen [00:38:00] Dorithh?

Nou, wij zaten met de drieën ook in een groepje dat is ik toch ook weer geen toeval, want wij werden alle drie heel stil. Want voor ons was de vraag eigenlijk niet relevant. Ah ja. Want we zagen het alle drie al niet zo. Dus daar werd het dus ook heel stil van. Het brengt ons naar het hoofd als we hier van alles over gaan bedenken, maar voor ons was alles al één.

Grote verbinding en speelt alles mee. Dat eigenlijk, ja. En dan als je meer klassiek georiënteerde collega’s tegenkomt. Die zeggen, ja joh het is eigenlijk gewoon heel simpel. Je bestaat voor 50% uit je vader en je bestaat voor 50% uit je moeder. Wat zeg je [00:39:00] dan?

Klopt dat voor jou? Of zeg je, oh dat is een zienswijze? Ja, dat is een zienswijze. Dus ja, ik besta uit mijn vader en mijn moeder, maar ik besta ook nog uit heel veel meer. En ik heb ook nog heel veel meer te geven aan mijn eigen kinderen, maar ook aan de buitenwereld. Dus het, ja.

Ik zie het zo niet. Dus dan vind ik het ook heel lastig om zo te kunnen denken. Ja Dus dan zeg je eigenlijk. Je geeft meer door dan alleen je DNA. Zeker. Zeker.

Dus de lijntjes die er staan. Als je bijvoorbeeld naar die waaier kijkt. Ik heb die lijntjes zo nooit [00:40:00] gezien.

Terwijl de voorouders er wel allemaal zijn. Maar niet allemaal in een directe lijn. Ja. Het is lastig uitleggen. We werden er ook heel stil van. Nu weer. Ja. Dankjewel Dorith. Ja en dat is het denk ik. Want door de vraag word ik in een richting Misschien wordt het dan wel in een richting ingeduwd. Waar ik eigenlijk helemaal niet naartoe wil.

Misschien is dat ook wel.

Van nou ga ik er ineens zo naar kijken. Ja.

Ja dus dat is waar. En Het is in. Dat het betekenis [00:41:00] krijgt en dat je iets kunt doen, ook professioneel zeg maar, wel behulpzaam als je erover kunt communiceren in welke vorm dan ook. Dus als ik een opdrachtgever van jou ben en ik ben meer klassiek georiënteerd, dan trek ik het niet als je zegt zo kijk ik er niet naar.

Dan denk ik ja, dan raken we uit contact. Ja, dank

1. Ja, ik zie Monique haar schouders ophalen. Ja Ik wou echt net zeggen, ja. Ja, dat. Ja echt dat. Daarmee ontschuldig je natuurlijk alles wat er mag zijn. Het mag er dus allemaal zijn. Het mag er zijn dat de een vanuit die blik dat gevoel zo kijkt en ziet [00:42:00] en de wereld beleeft. En de ander mag er ook zijn daarin.

Ja het is allemaal oké. Ja het is allemaal oké. En persoonlijk vind ik het ook belangrijk om te kijken naar hoe creëren we een interactie hierop. Ja Niet om te overtuigen want it’s all oké maar door de interactie groeit het en ontstaat er iets nieuws en komt het in beweging ik wilde wel iets over zeggen ja Nienke ik word heel blij van deze discussie of dit opengooien hiervan

zorgelijk was een groot woord maar ik vond soms inderdaad dat hele dat DNA en zo dat vaste construct voor mij is het een construct inderdaad dat het te klein is voor de werkelijkheid dus [00:43:00] de werkelijkheid is ruimer ruimer dan alleen het DNA van je voorouders, dus dan zeggen we eigenlijk hetzelfde weer en ik denk dat het een niet meer of minder waardevol is, maar of ik mezelf in het midden plaats of aan het eind of aan het begin van een lijn aan het eind als ik het mezelf in het midden plaats doet dat ook iets met jij zei net, tijd is ook iets van maken we dat groter zoomen we uit maar voor mij doet in het midden plaatsen ook iets met tijd in in termen van gelijktijdigheid ofzo, of het nou in het verleden is gebeurd of Of in de toekomst.

Dus die lijn daarachter lijkt altijd zo heel volgordelijk. Ik blij van dat [00:44:00] ik denk, ja maar… Dus er draait iets in de tijd als je jezelf in het midden plaatst. Ja, er draait iets in de tijd als je dat wat opengooit. Speelt het in het nu af of is het in het verleden? Of in de toekomst? Ja, dus het rekt het voor mij op.

Het maakt het ruimer. Ik word er echt heel blij van dat ik denk, oh ja, is… Ja, voor mij is het gewaarzijn niet zozeer energie waar we het over hebben. Maar goed, dat zijn ook weer termen. Ja, dankjewel Nienke. Dus wat we hier aan het doen zijn, is het aan het verkennen. Wat zijn de hoeken en de gaten als het gaat over genderfluiditeit?

En nog helemaal niet in het beetpakken zeggen, oh, dan is het zo of dat [00:45:00] betekent dus. Maar wat mij betreft echt nog het verkennen. Waar ik net al zat te denken, Judith Zwarte, misschien ken je haar van naam. Zij is arts en werkt met het lichaam. Dus zij combineert medische wetenschappelijke kennis met systemische kennis.

Zij is afgestudeerd bij Hilbrand Westra van de school voor systemisch bewustzijn. Daar moeten ze altijd een paper schrijven. En zij heeft haar paper gedaan over, ik weet het politiek correcte woord natuurlijk niet meer, over genderverandering, zeg maar, geslachtsverandering. Ja, dus wat daar de systemische betekenis van is.

Ik heb het gelezen, ik vond het echt super interessant. En zij heeft me gevraagd om het niet te delen omdat ze er onzeker over is. Maar als je haar benadert via LinkedIn en je zegt, ik heb het erover gehoord mag ik het lezen? Dan denk ik dat ze je het stuk toestuurt. Kathy, de laatste meer. Ja en dan gaan we door naar het volgende stuk.

Ik wil misschien gewoon nog even inbrengen wat Monique daarnet [00:46:00] vertelde over de vorige breakout room van de vorige sessie. Toen ik de representant van de toekomst. En dat was Marco zijn vraag, van hoe ga ik om met het vraagstuk van vandaag. Maar ik ben als representant van de toekomst dus niet aan het woord geweest want hij wou er niet naar kijken.

En… Ik wil het toch even inbrengen omdat ik was zo blij. Ik was zo vol energie. Ik stond te dansen aan mijn bureau. Het voelde alsof van man, je maakt het allemaal veel te zwaar. Live a little, let’s dance, let’s play a bit. Dus ik wou het gewoon nog even inbrengen als zo voelde het als representant van de toekomst.

En ik dacht, wie weet wat het dan ook weer brengt. Ja, mooi. Dank je wel. Dank je wel. Ja, dus als je dat ervaart als representant van de toekomst, wat zegt dat dan over wat toekomst in essentie is? Dus dat is dan nog helemaal vrij van alles [00:47:00] wat we er vervolgens nog aan gaan toevoegen. Net zoals dat wanneer je in voorouderlijn opstellingen staat, je doet een vrouwenlijn of je doet een mannenlijn, dan zie je naarmate je verder terug gaat in de tijd, dat die representanten het meest vrij zijn.

En dan de zevende generatie die staat vaak te stralen als het bron van nieuw Liefde of licht of whatever. En dan hoor ik jou hetzelfde zeggen als representant van de toekomst in die opstellingen Kathy. Ja, supertof. Ik wil dit onderwerp hierbij zo’n soort van afronden. Dit was mijn gift aan jullie als het gaat over opnieuw ontdekken en ter discussie durven stellen wat je denkt dat waar is en wat je denkt hoe de wereld in elkaar zit.

Het is een voorbeeld van hoe je dit onderzoek kunt doen. Niet om het bestaande af te wijzen maar om het gewoon voortdurend te checken Is het eigenlijk wel waar, zodat je in beweging komt en dat je jezelf hier in deze [00:48:00] verticale lijn overeind kunt houden. Nou hebben we vorige keer de uitnodiging gedaan aan het einde om het de afgelopen twee weken te gaan doen.

Luc vertelde er al iets over en ik wil graag het laatste deel van deze sessie gebruiken om je de ruimte te geven om er iets over uit te wisselen. Dus als je zegt ik ben ermee aan de slag geweest, ik heb iets beetgepakt. Ik wil het graag delen Of ik wil het testen met je. Doe dan even raise hand, zo dat gele handje.

En dan doen we wie het eerst komt, die het eerst maalt. En het neemt zoveel tijd als dat het neemt Tot uiterlijk einde van dit uur. En dan ronden we af en dan hoop ik je op 2 juli te zien. Monique moet gaan, dat kondig je al. Dag Monique, fijn dat je er was. Dus doe je gele handje omhoog als je over je experimenten wilt delen Als je wilt testen als je vragen aan ons hebt.

En ik zie Luc met zijn gele handje. Dus Luc, wie het eerst komt, die het eerst maalt. [00:49:00] It’s up to you.

Oké nou, hier loop ik het plekken tegen de grens van mijn grootsheid aan.

Nou, ik had eigenlijk vanavond nog even een nabrander Want ik liet eigenlijk net bij de opening nog weer mijn grootsheid aan jullie zien. Want ik zou namelijk nooit als eerste het woord hebben genomen. En waarom niet? Omdat ik er dan altijd van uitga dat de anderen veel interessantere of betere of slimmere dingen hebben te melden dan ik.

En als je dus inderdaad letterlijk stopt met dat vergelijken, dan kan dat nog steeds zo zijn. Maar dan doet dat er niet toe. En kan je dus gewoon als eerste je hand opsteken. And I just did, and I did an hour ago. So that is oké Nou, dat wou ik nog even delen. Ja, top. [00:50:00] Dank je wel.

Andere, wat heb je gedaan? Wat durf je ter discussie te stellen? Wat zijn je gedachten? Welk experiment heb je geprobeerd? Wat wil je nu proberen? Ik

heb het voorbeeld gegeven van de genderfluiditeit, vorige keer van die vier energieën weet je nog? De voedende energie van geld, de draagde energie van structuur, de trekkende energie van klanten de duwende energie van het product van kennis.

Kathy, you’re up. Ik wou eigenlijk al een eentje een moment zochten om in te brengen. Ik [00:51:00] ben de laatste tijd heel hard aan de slag gegaan met het systemisch werk in te brengen in teams en organisaties, op een manier dat ze het kunnen horen. En wat ik al van onze eerste intake meegenomen heb, is vooral, ik ontmoet ze waar zij zijn en niet waar ik ben.

Dus dat was voor mij al een heel goede opsteker. Maar toch… blijf ik er tegenaan lopen als ik die systemische vragen stel. En ik kan mij toch niet inbeelden dat dat iets Belgisch-Nederlands is. Dat heel veel mensen nog altijd blijven kijken naar, wat zeg jij nou? Welke vraag stel jij nou? Zelfs mijn man is ook CEO.

Hij werkt ook met teams. Hij is hem nu ook wel aan het inwerken in het systemisch werk. Maar de discussie die wij steeds hebben is, je moet deze coachopleiding en dit werk gestudeerd hebben, voor je weet wat hij dan vraagt. Terwijl ons punt net is, dat je [00:52:00] raakvragen en systemisch opene vragen eigenlijk aan iedereen zou moeten kunnen stellen.

Zonder dat ze ook maar enige notie hebben van systemisch werk. En daar loop ik de laatste tijd heel hard tegenaan. Omdat, en dat is dan mijn beperking, ik mag niet te veel veranderen aan dit soort vragen want anders stuur ik ze. En in hoeverre mag ik ontrouw zijn aan mijn meesters, om die vragen toch… een beetje te veranderen.

Zodat ze bijvoorbeeld hier in onze West-Vlaamse klei in België, toch ook gehoord kunnen worden. En zijn dit vragen waar je antwoord op nodig hebt? Nee, dat we… Ja en nee. Ja, dat is waarschijnlijk een stuk inhoudelijke discussie En nee is ook het stuk van unapologetic… Toch ergens blijven hun weg zoeken in dit type vragen.

[00:53:00] En in mijn grootsheid durven staan, als er rotsvast van overtuigd zijn, als er analytisch niets meer werkt, dat dit de vragen zijn die beweging brengen. Maar toch zo altijd die blik krijgen van collega’s mensen waarmee je werkteam zit. Wat een hele bilis is daar weer met haar coachingvragen. En waar slaat dit dan op?

En dan het gevoel hebben, bij mij, dat ik dat soort vragen moet verdedigen. Zoals van, probeer nu toch eens uit te zoomen. En als je nu toch iets anders bekeekt. En dan het gevoel hebben dat ik aan het overtuigen ben. Ik denk dat Monique in een van de vorige sessies ook zoiets had van, ik wil niet het gevoel hebben dat ik ze moet overtuigen, want ik vind het fantastische vragen.

En hoe kan het nu dat jullie dit soort vragen niet snappen?

En ik sta ook… Ik veel meer dat we dit bij elkaar doen in die unapologetic en grootsheid. Maar tezelfde tijd is er [00:54:00] wel zoiets van, je hoeft ook niet te hard in je grootsheid te gaan staan. Dat je zo precies de cues die je krijgt van andere mensen niet meer hoort Omdat je dan toch per se in je grootsheid wil gaan staan.

Dat dus allemaal. Ja. Ja.

Doe even je hand omhoog als je een versie hiervan herkent.

1, 2, 3, 4, 5. Ongeveer de helft van de handen gaan omhoog.

Wat gaan we onderzoeken, Kathy? Wat zou je leuk vinden om mee te experimenteren?

En als je [00:55:00] een idee hebt of een behoefte mag je Kathy helpen Ik heb al zes ideeën maar… Ja, ik ook. Maar dan denk ik, die gaan te veel in op de inhoort. En die gaan te veel in, wat jij altijd zegt, proberen het open te trekken. Want mijn eerste vraag is zo van, hoe

ver mag ik ze open trekken dat ze toch nog altijd raaksysteemische vragen zien?

Oké Ik zie dat Francine de microfoon open heeft. Mag je iets toevoegen, Francine? Ja, ik herken hem wel. Dat was eigenlijk een beetje waar ik de intake mee gestart ben. En ik moet ook lachen Omdat ik namelijk altijd moet lachen om mezelf als ik deze vragen weer bij mezelf naar boven hoor komen want mijn oplossing is meestal dat ik dan hard begin te lachen en dan zeg ik, ik ga [00:56:00] waarschijnlijk iets heel geks zeggen maar kan het zijn dat deze plek bijvoorbeeld eigenlijk niet helemaal goed wordt ingevuld ofzo het voelt alsof deze functie, iemand niet echt helemaal op zijn stoel zit zeg ik dan iets heel geks en dat is een manier om, wat mij vaak helpt om het wat minder ongrijpbare taal te hebben als het hebt ontmoetsen waar ze zijn dat kom ik in mijn werk heel veel tegen en met allerlei mensen die hele inhoudelijke professionele beroepen hebben of juist heel erg van operationeel zijn zeg ik van, goh hoe lang mis je dit al?

om dingen, zeg maar, wat in normalere jip-en-janneke taal te vervatten en daar soms de vragen over te stellen dus het veel, hoe moet ik het zeggen minder geschuld te laten klinken dus dat helpt mij en er ook om [00:57:00] te lachen meestal zeggen mensen zo van ja, ja, hoe doe je dat dan? Of weet ik veel wat maar dan is het in ieder geval de opening om het gesprek aan te gaan In plaats van dat mensen verward blijven kijken punt Punt.

Dank je. Ben je in voor een beetje spelen, Kathy? Altijd. Altijd Nou, dat klinkt heel goed. Ik wil graag twee mensen die representant zijn voor klanten die dit echt heel verschrikkelijk vinden. Dat systemisch gedoe van ons, die het allemaal moeilijk vinden, die het misschien zelfs vervelend vinden, die in standje en nee zijn.

Doe even je hand omhoog als ik je naam roep en je representant. Nienke en Dorith. Dan wil ik graag twee representanten voor klanten die van niks weten, maar er op zich wel open voor staan. Doe even je hand omhoog. Monique Jongmans [00:58:00] en Francine. En dan wil ik twee representanten voor klanten die zeggen, nou, het kan mij niet gaan Gek genoeg Ik ben er dol op.

Doe mij vooral heel veel. Ik zie Michelle en ik zie Jeannette. Top. Dat is wat jullie representeren. Kunnen jullie je naam even veranderen in wat je representeert, zodat we dat allemaal goed kunnen zien? En dan degene die… Kun je het niet veranderen Francine? Nee? Nou, als het lukt, verander het. Even kijken.

Wat representeerde jou ook alweer Francine?

De neutrale. Neutrale. Ik verander jouw naam even. Neutrale. Zo. Hoppatee. Ik heb je naam veranderd Dus het is lekker om even je naam aan te passen. Dorith lukt het jou? Ja? [00:59:00] Dus pas even je naam aan, zodat we allemaal weten wat je representeert. Degenen die niet hun handen opgestoken hebben, geen representant zijn, die zijn de professionals.

We beginnen heel rustig En wat ik je wil vragen om te doen, is dat als jij professional bent, dan stel je een vraag aan een van de klanten. Doe je scherm op gallery view, zodat je iedereen ziet. Als je professional bent, dan stel je een vraag aan een klant. Misschien een vraag waarvan jij denkt, een beetje spannend, of die heb ik wel eens gesteld en die werd heel raar.

En de representanten die reageren Als je zo reageert als representant zeg je, kan ik prima hebben. Als je zo reageert als representant dan zeg je, ik licht er helemaal af. Ik ben volledig uit contact. En als je zo reageert, dan zeg je, nou, er is hier iets risicovols. Dus we gaan gewoon even spelen met elkaar.

De professionals, die stellen een vraag en de representanten die reageren [01:00:00] via hun duim. En dan als je, kijk we eventjes als er iets over te zeggen is, wat relevant lijkt dat je als representant of als vraagsteller dat zegt. Dus als je vraagsteller bent, als je professional bent, dan stel je een vraag aan deze drie representanten.

Misschien heb je zelf een casus in gedachten Misschien een vraag die je zelf gesteld hebt, dat je denkt, nou, dat was wel een beetje ingewikkeld. Of misschien wel een vraag die je ingehouden hebt. Misschien is het niet eens de vorm van een vraag, maar een andere systemische interventie. Dus wij hebben hier zes representanten die even kunnen reageren op hoe is het om zoiets te ontvangen vanuit je representant goed antwoord.

Ik ga misschien gewoon alvast beginnen, want ik heb er wel een paar. Oh je hebt er een paar. Ja, dat is heel goed. Dan kunnen we misschien al starten met… Je hebt een intakegesprek gedaan van een teamcoachingsessie. Je hebt heel veel gehoord en dan stel je [01:01:00] op een bepaald moment de vraag van… Joch, als we dit even anders bekijken en we proberen het eventjes vanuit een andere blik te zien…

…waarvoor zou dit, deze situatie een oplossing kunnen zijn?

Kom maar op, kan die donder. Duim omhoog. Neutraal, sorry, omlaag. Neutraal allemaal omlaag. Klant die het niets vindt neutraal. Klant die overal voorin is, duim omhoog. Wat zie je, Kathy? Van alles iets. Ik zit helaas wel op mijn gsm, dus ik probeer zo de gallery langs gaan. Dus we hebben vier reacties met duim omlaag.

We hebben één neutraal en één duim omhoog. Is er iemand van de representanten die er iets over wil zeggen?

Ja, ik wil er wel iets over zeggen. Ik voel een enorme aanloop, ben afgehaakt. Enorme aanloop? [01:02:00] Ja. Oké En is dit een aanwijzing om het directer te doen?

Dat weet ik niet. Wat voor mij is dat het niet concurrent is. De ingehoudenheid en de uitnodiging. Ja, thank you. Kathy, als je dezelfde vraag stelt, maar dan unapologetic.

Wat zien we hier niet? Wat zien we hier niet? Graag jullie duimpjes als representant.

Ze gaan allemaal… Klant die het niet vindt doet duimpje omhoog. Of klant die overal in voor in is, die hem net omhoog had, die doet hem nu opzij [01:03:00] En de anderen zijn ook opzij.

Michelle, wat is er veranderd? Te kort door de bocht. Ah, voor

de anderen een suggestie om hem minder kort door de bocht te maken. En een unapologetic te houden. Wat ik net wel lekker vond als klant die het niet vindt is dat je toch zei… Ik ga het benaderen vanuit een ander perspectief. En toen de vraag. En het was inderdaad wat lang. Maar ja, dat vond ik wel lekker als klant die het niks vindt.

Ik voel nog steeds een bepaalde voorzichtigheid. Dus ik zou gewoon, maak er even contact mee.[01:04:00]

Wat probeert je team je te laten zien?

Ik zie al drie duimpjes omhoog. Vier.

Een aarzelende vijf. En een neutrale. En nog eentje omhoog. Wat heb je anders gedaan, Kathy? Gevoeld. Gevoeld, ja. Dus het verschil zit niet op de inhoud. Het verschil zit op de verbinding waar het uit vandaan komt.

[01:05:00] Ik voelde voor het eerst een uitnodiging. Twee keren daarvoor voelde ik een oordeel. Ja, en dat zit er waarschijnlijk al te lang. Of ik ben hier al te hard en te lang op aan het werken zonder te voelen, denk ik dan. Ah ja,

dus een beetje luider worden. Dus dankjewel allemaal.

Petra ken je deze situatie ook? Zeker. Zeker Wil je ook een vraag testen Of een andere interventie? Ja, bij mij kwam, dat is wel een beetje het verlengde van wat Katty net ook zei is van, wat zou er ontstaan als alles mogelijk was?[01:06:00]

Oeh, ik zie al vier duimpjes omlaag. Ja.

Vijf en één neutrale.

Had je dat verwacht, Petra? Ja, want ik voel hem ook een beetje met spanning. O ja. Ja En dat is ook wel wat ik dan, wat ik bijvoorbeeld zelf ook wel merk als ik met intakes ben, dan heb ik in mijn eigen lijf voel ik gewoon enorm veel van, nou oké daar kan het in, daar kan het in. En dan krijg ik er geen woorden bij.

Dus als je het zonder woorden doet, wat zou je dan doen? Dus als je niet communiceert in vorm van een vraag, maar als je op een andere manier communiceert.[01:07:00]

Dan zou ik een diepe zucht doen. Wat ik, nou ja dat probeer ik dan nu zo zichtbaar te, ja, dat zou ik verstillen. Ja, ik

zie een duimpje omhoog, een duimpje neutraal, nog

één omhoog nog één neutraal, eentje naar beneden. Ja, klanten die het niks vinden, vooral als ze in de snelle omgeving zitten, die verlies je gemakkelijk als je verstilt. Ja. Tenzij je eerst heel goed contact hebt gemaakt. Ja.

Zou je eens contact kunnen maken met Dorith? Als representant representant van een klant die het niks vindt?[01:08:00]

Ja, dat lukt me niet, want ik zie een oordeel.

Is er een oordeel Dirit? Kun je er iets over zeggen? Kun je een aanwijzing geven? Ja, microfoon staat nog uit. Ja, bij mij komt wel een vraag naar boven. Wat heb je nodig om hier uit te komen of zo? Dat is…

Dus dan ga je op klant voor de professional werken? Ja, dat is eigenlijk bijna wat er…

Ik zit er eigenlijk wel, maar ik word lijkt wel of ik niet gezien word. Dus wat heb ik nou nodig? Ja, dat. Ja, dus… Oké dank [01:09:00] je. Wat je ook zou kunnen proberen, Petra, en dat is eentje die ik vaak gebruik en die redelijk goed werkt, is waar moeten we het over hebben? Dus als ik merk dat er een oordeel is en ik heb zelf last van het oordeel of ik denk dat er een oordeel is, dat zou ook nog kunnen natuurlijk, dan kijk ik mijn klant aan en dan zeg ik waar moeten we het over hebben?

Ik doe me automatisch zo een beetje, ik rood het even, waar moeten we het over hebben? En dan nodig ik eigenlijk het oordeel uit aan tafel, via het woord moeten. Oh ja. Het wordt iets anders als je zegt waar zullen we het over hebben? Daar zit vrijblijvendheid in. En zeker klanten die het niks vinden, die vinden systemisch werk veel te vrijblijvend.

Dus daar gebruik je geen vrijblijvende taal of vormen bij. Nee, nee.

Vind je het lekker zo even [01:10:00] oefenen? Ja.

Ja, ik merk ook direct al voor mezelf dat ik dus ook heel vaak het oordeel erop heb van nou die zal het vast niks vinden. Oh ja. Dus dan begint dat al bij mij. Ja. Ja. Dus dat is wat er nu dan direct zo even… Ja. Ja En dat blokkeert. Ja, dat blokkeert. En wat doe je dan daarna? Zodra je dat gevoel hebt, of die gedachten hebt.

Michelle, doe je hem even voor? Ik, of wat er gebeurt? Als zij blokkeert. Ja.

Dus een strategie bedenken, waarin je die blokkade kunt opheffen. Bijvoorbeeld je schouders ophalen. Of [01:11:00] dat je misschien zegt, ja, het is ook eigenlijk niks. Maar ja, als het werkt, is het goed genoeg. Ja. Wat bij mij nog binnenkomt is er zelf in geloven.

Oké dankjewel. Nou, dat is er wel. Maar het laat zien. Ja, ik begrijp wat je bedoelt, hoor. Ja. Iemand anders die nog wil oefenen met onze revistanten.

Ja, Marlien. Ja. Een zin die ik zelf lastig vind. En nou, ik ga de vraag stellen. Wat moet hier nog aangekeken worden? Hm. Ja[01:12:00]

Neem de leiding Marlien. Nou een duimpje van de klant die het niks vindt Dat verbaasde me.

En dus ook wel flink deze. En misschien ook wel omdat ik hem zelf al ingewikkeld vind. Dat dat er doorheen zuipelt. En wat vind je ingewikkeld?

Dat ik vermoed dat het taal is die moeilijk ontvangen wordt.

Klanten die het niks vinden. Kunnen jullie er iets over zeggen?

Ja [01:13:00] ik dacht dat ga jij ons toch vertellen.

Dus ik vind het een beetje vrijblijvend Een beetje waar gaan we heen. Ik zat ook te wachten op de vervolgzin. Ik denk het is nog niet af. Oh ja.

Kom maar op, ik kan niet doller zitten wachten op de vervolgstip, want het is nog niet af. En Dorith, jij als klant die het niet vindt? Bij mij kwam, ik weet heel goed wat ik aan moet kijken. Maar ik weet nog niet of ik het doe, dat is iets anders. Dus dat is een andere, maar wel, het triggerde me heel erg. Het triggerde me meteen.[01:14:00]

Ja, dus Marleen, in vraag moet je ook jezelf de juiste positie geven. En dat kun je stoppen in de woorden, je kunt het ook stoppen in je energie. Je kunt het ook stoppen in de toon en je kunt het stoppen in de vorm.

Dus als je het nog eens zou doen en je geeft nu jezelf ook positie, wat wordt het dan?

Wat moet hier nog aangekeken worden?

Duimpjes opzij zie ik. Twee Eentje naar beneden Nog eentje [01:15:00] opzij. Nog eentje opzij.

Nog eentje opzij. Dus in termen van opstellingen Marleen, welke positie heb je ingenomen ten opzichte van degene aan wie je de vraag stelde?

Stond je daarnaast ervoor, erachter?

Dat heb ik eigenlijk niet bewust gedaan.

En als je bewust doet, welke pak je dan?

Volgens mij ben ik onbewust er tegenover gaan zitten. En als ik het [01:16:00] bewust doe, dan ga ik naast iemand staan. Links of rechts?

Links. Links En hoeveel afstand zit ertussen?

Te weinig.

Maak eens iets meer afstand. Ja.

We zijn nu verbindingen aan het organiseren. Ja. Luc ondertussen ook zijn handen omhoog gedaan. Is dat voor nu of voor straks Luc? Er is een vraag over wat hier gebeurt en wat jij net stelde. Stel mij een vraag. Of ik het goed begrepen heb. Als ik het goed begrijp zeg [01:17:00] je, je kan systemische vragen stellen.

In woorden en toon en houding en energie Maar dus ook in positie vanuit positie. Zeker. En dus blijkbaar ook afstand. Want ik wil jou die vragen allemaal stellen. Ja oké. Goed begrepen Goed dank je. Dus via de verbindingen die Marleen nu aan het organiseren is. Beïnvloedt ze haar energie? Beïnvloedt ze de frequentie waarmee ze die vraag stelt?

En dus wat er naar buiten gestuurd wordt. Wordt beïnvloed Waar je mee verbonden bent en dan kan het dus ook anders ontvangen worden. Dus het lijkt alsof het over de woorden gaat, maar het gaat niet echt over die woorden. Het gaat over wat er met die woorden allemaal meegestuurd wordt. Dat is wat er met een woord als privilege meegestuurd wordt.

Het is iets heel anders dan wat er met een woord als blinde vlek meegestuurd wordt. Terwijl je semantisch zou kunnen zeggen, ja, ze lijken echt wel behoorlijk op elkaar, maar het doet echt iets heel anders. Dus via de [01:18:00] vragen over positie en de afstand doe je eigenlijk hetzelfde Welke energie wil je meesturen met je vraag?

Nou aan de linkerkant iets meer afstand. En is een vraag nog steeds de juiste vorm? Vraag ik me af. Nou, er komt meteen bij mij binnen, wat zie je? O ja. Wat zie je? O, er gaat een hele snelle duim omhoog. Nog eentje. Nog eentje. Nog eentje. Boom, boom, boom. E-neutrale. Nou, Marleen, nice job. Wat top. Ja. Dank je wel.

Dit was echt heel gaaf om te oefenen. Ja, top. Ja.

Is er nog iemand die wil oefenen En als je representant bent, mag je natuurlijk ook oefenen. Dan schuif je je representantenrol gewoon door.

Of zeg je, ik heb al [01:19:00] geoefend via de anderen.

Mag ik anders nog een vraag stellen, naar aanleiding van mijn oefening? Zeker. Want ik zei heel intuïtief links. Ja. Maar als ik daar nou een bewuste keuze in wil maken, wat doe ik vanuit links en wat doe ik vanuit rechts? Ja dus in de klassieke opstellingsgrammatica is degene die aan de rechterkant staat degene die leidend is.

Dus degene die de norm en de vorm mag bepalen. Dus degene die oordeelt of degene die links van die persoon staat, innerlijk, of die het goed doet of niet goed doet in een werkencontext. Dus als je aan de linkerkant gaat staan, dan zeg je daarmee eigenlijk ik laat de ander leiden over wat er gaat gebeuren.

En ik volg en vanuit het [01:20:00] volgerschap bied ik van alles aan en stuur ik mee in welke kant het opgaat. Als je aan de rechterkant van die persoon staat, dan ben je degene die de norm en de vorm kiest. Dus ik sta in deze sessies sta ik aan de rechterkant en af en toe ga ik een beetje naar links en dan laat ik hem.

Maar nu sta ik weer rechts. Dus nu gebeurt er iets anders. En doordat ik aan de rechterkant sta, creëer ik een holding space en een veiligheid waarin we deze experimenten kunnen doen met elkaar. Dus je biedt iets anders aan afhankelijk van de plek waar je innerlijk staat. En voor mij zelf geldt als ik aan het voorbereiden ben of ik werk met klanten, dat ik eigenlijk altijd beide posities check links en rechts.

Ik check eigenlijk bijna nooit erachter of ervoor, maar links en rechts werkt voor mij het meest comfortabel. En als ik dan links ga doen, wat breng ik in? Als ik rechts ga doen, wat breng ik dan in? En dan heb ik dus [01:21:00] indachtig het advies dat ik vanmorgen aan die klant gaf, heb ik een keuze. En op het moment dat je een keuze hebt, kun je veel beter dragen wat de gevolgen zijn, of die nou verwacht of onverwacht zijn, of ze gewenst of ongewenst zijn.

Kun je daar iets mee? Jazeker, dank. Allright nou Kathy, dat naar aanleiding van jouw vraag. Dankjewel, fijn dat je het inbracht. Is er nog iemand die naar aanleiding van de experimenten de afgelopen twee weken zegt, ik heb ook nog wel iets wat ik wil inbrengen We hebben nog ongeveer twintig minuten Dus er is ruimte voor nog een vervolg op een experiment of een test of een toetsing.[01:22:00]

Nee, niet op dit moment. Oh, ja, Monique, neutrale. Naar aanleiding van de opdracht van vorige keer, waar we mee gingen experimenteren, ben ik gaan kijken hoe het is om van alle kanten dingen te bezien. Meerdere kanten te bekijken, meervoudig te kijken. Ja normaal gesproken ben ik best wel veilig als het gaat om het ontwerpen van een training.

En dan kijk ik naar wat is er al gedaan en wat werkte er enzovoort enzovoort. En nu kreeg ik een opdracht en dan moet ik een training voor ontwerpen. Maar er was een collega van mij die was al heel ver gekomen met het ontwerpen van een training. En ja, ik had meteen het gevoel van is dit wel goed? [01:23:00] Goede vorm om de boodschap over te brengen die de klant wil dat wij overbrengen.

Dus daar begon ik al een beetje met. Nou ja, dus ik ben gaan kijken van hoe zit dat er vanaf die kant uit en vanaf die kant uit. En waar ik vroeger nooit, zeg maar, de bol zou hebben, om gewoon meteen te zeggen van, ik denk dat de vorm anders kan, of beter kan. En ja, dan heb je het over je grootsheid innemen, dus mag je dat zeggen, omdat je dat voelt en omdat je dat vindt.

En het grappige was, toen ik al die stappen zeg maar, zo afpinkte in mijn hoofd, zo van, oké dan dit, dan dat, dan kwam ik bij dat orakel. En wat ertoe gebeurde, vond ik heel grappig want daarmee kon ik direct bij informatie van hoe ik het dan zou willen invullen en wat ik dan zou doen op basis van de vraag die zij stelde.

Dus ja, ik heb dat twee of drie keer geprobeerd en ik merk wel dat als ik het voor mezelf gewoon zeg maar, als ik de structuur [01:24:00] aanbreng, en dan kom je weer op dat plaatje van wat je nodig hebt voor je bedrijf, als ik de structuur inbreng die ik normaal gesproken niet heb of niet inbreng werkt dat dus voor mij heel goed.

En juist door het ermee te spelen, durfde ik ook gewoon dingen te zeggen waarvan ik normaal gesproken zou denken, Ah, dat zeg ik maar niet hardop of, ja, ik vond het heel leuk om te doen. Je blijft een beetje anapologetic erbij. Ja maar dan wel op een hele beschaafde manier. Ik kan ook anders, maar daar nog even niet.

Ik vond het wel heel leuk om te doen. Het heeft me wel inzichten gebracht. En met name ook omdat ik… Nou ja, ik werd er echt door uitgenodigd om werkelijk te zeggen wat er gewoon ontstond in mij. Dus ja, ik vond het fantastisch om te doen. Super, fijn om te horen. En mag ik je [01:25:00] kietelen voor de volgende level?

Oh ja, zeker. Dus de meervoudigheid heb je nu ingestoken op de inhoud. Dus er zijn meerdere manieren om deze training te doen. En er zijn ook nog andere lagen van meervoudigheid.

Dus die brengen nog meer rijkdom en bewegingsruimte als je die ook kan pakken.

We hebben nog een… Een kleine twintig minuten met elkaar. Ik wil nog één keer de breakout rooms openen voor jullie. En ik wil je vragen om… Ehm… Voor jezelf te reflecteren op wat heeft deelnaam aan dit programma me tot dusver gebracht, wat is er nu voor mij mogelijk, wat er eerder misschien niet [01:26:00] mogelijk was, om welke reden dan ook.

Ja, ik ga het niet verder toelichten. Dus wat heeft het opgebracht? Dus eigenlijk gewoon even de oogst woorden geven en daarmee ook expliciet maken in plaats van dat het alleen impliciet in jezelf is. Dus ik maak dezelfde breakout rooms als zojuist met de uitnodiging om de oogst van je deelname aan deze sessies tot dusver.

Maar want we hebben nog één dag met elkaar natuurlijk in Soesterberg om dat te manifesteren in woorden of in een besluit of in een vraag. Of mag je zelf weten welke vorm het geeft, zodat je daarmee versterkt en vergroot. En als je het nou niet gelijk weet, denk even terug aan al die keren dat we hier met elkaar online gezeten hebben.

Wat springt er gelijk uit? En als je dat soort dingen even hardop tegen elkaar zegt, dan herinner je het ook weer van de vorige keren wat je misschien vergeten was. Dus. Geef even vorm maak [01:27:00] even expliciet wat je deelname aan deze serie tot dusver heeft gebracht. Dan krijg daar een minuut of tien voor, wissel het met elkaar uit.

Zorg dat het interessant is, dat het je versterkt. En dan roep ik je over een minuut of tien terug en dan ronden we voor vandaag af. All right? Ik open de breakout rooms.

Zo, hallo, daar zijn jullie weer allemaal. Laten we afronden en we ronden af met een estafette. Ik zie Björn al kijken. Eens even kijken, wie heb ik vandaag weinig gehoord? Hm…

Nou, ik heb eigenlijk niet er eenmaal gehoord. Nou, dan begin ik bij jou, Jeannette, als je het goed vindt. En mijn uitnodiging is om iets te zeggen waardoor je zowel vrij bent, vrij van deze groep, vrij van deze sessies, als verbonden met ons en wat het je gebracht [01:28:00] heeft. Dus zeg iets wat je vrij maakt zodat de verbindingen die we hier gemaakt hebben, dat die niet achter je aanslepen voor de rest van je leven.

Dus zeg iets wat je vrij maakt en dat ook de verbindingen die we gedaan hebben en wat je hier meegekregen hebt bevestigd En dat mag in een zin of mag in een woord of mag in een gebaar. En dan als je klaar bent, dan geef je hem door. Dus dan zeg je, noem je de naam van een van de wezigen die je vervolgens het woord neemt enzovoorts tot iedereen geweest is.

Is het oké voor jou, Jeannette, als jij begint? Wat ik te zeggen heb, doe er toe, geef ruimte en ik geef hem graag door aan Nienke. Dank

je Dat was spannend.

Ik dank de hele groep voor het voorleven van Lef en [01:29:00] Grootsheid en Siets in bijzonder Maar jullie alle, ik heb veel van jullie geleerd. Ik ben bij het eind begonnen wat mij betreft Ik heb heel weinig systemische kennis. En jullie hebben me een diep vertrouwen gegeven. En ik ben los. Je mag hem doorgeven.

Michelle. Michelle.

Ik ga met vertrouwen op mijn eigen manier verder met waar ik gebleven was. En ik wil jullie danken allemaal voor jullie prachtige cadeautjes die jullie hebben gegeven. Die draag ik altijd bij me, want daar heb ik veel van geleerd. Dank jullie wel. En ik geef hem door aan Monique Jongmans.

[01:30:00] Monique je geluid. Niks groots. Ik omarm mijn grootsheid. Zodat ik wat ik voel kan vertalen naar wat ik breng. Dat heb ik net opgeschreven. En met dank aan Lisette, want die heeft mij ontzettend geholpen te voelen wat er anders kan met woorden. Dus thank you. En ik dank iedereen voor de mooie momenten en de inzichten En het delen.

super. Dankjewel. Holding space lady. Thank you very plenty. Het was echt fijn. Dankjewel Els.

Je mag hem doorgeven. Ik geef het door aan.

Aan Francine.[01:31:00]

Minder denken. En gewoon zijn. De

vragen geeft bandbreedte.

Het is ook oké Om gewoon de blije eikel te zijn Die ik ben.

Want dat helpt vaak. Om mezelf niet groter te maken. Wat resoneert in en door mij. Dat is wat er nodig is. Het gaat niet om mij. Want dat geeft ruimte. En dat biedt. Of wel te orakelen. Of iets meerzijdig te kunnen. En benaderen. En anderen vinden dat dan misschien groots Ik vind het gewoon gezellig. En ik kijk uit naar 2 juli.

[01:32:00] Dan spluiten we af in Borrel. En ik geef hem door aan Dorith. En ik moet eruit.

Oké Er zijn drie woorden die in me opkomen. Ik speel, ik deel, ik dans. En ik geloof ook met jullie op 2 juli. Dus ik kijk ernaar uit. Om vol zelfvertrouwen op de dansvloed te staan.

Dankjewel allemaal. Ik geef hem door aan Babette. Dankjewel. Wat ik heb geleerd Het belangrijkste is om te zijn. En de voorwaarden daarvoor te scheppen. Want als ik dat ben. Dan heb ik toegang tot mijn schatkist. Waar grootsheid in zit. Waar orakel in zit. Waar [01:33:00] alles in zit eigenlijk. En daar ben ik weer door geremind in deze groep Ook door hoe Sietz het heeft opgezet En het voorleeft.

Ook in deze groep En in de subgroepjes. Heel erg bedankt Ik ben… Gewoon weer een stap verder. Leven lang leren. Dankjewel. Ik geef hem door aan Jeannette. Die was nog niet geweest toch? Jeannette was begonnen. Oh die was begonnen. Wat ik zeg doet het toe. En dat geeft ruimte. Ik geef hem door aan Marlien.

Dankjewel.

Wat een feest is dit. Ik heb zo [01:34:00] genoten van deze bijeenkomsten. Het voorleven en kunnen leren via dat rolmodel Structuur Dat heeft voor mij zo ontzettend goed gewerkt. Daar heb ik zoveel uit mee kunnen nemen. Dankjewel Siet. En in de breakout rooms heb ik elke keer weer zulke mooie ervaringen gehad. Dat ik dacht ja.

Dit is het. Dit systemisch werk. Dit is zo gaaf Dit wordt zo onderdeel van mij. En dat is ook gelukt met nieuwe taal die ik heb geleerd. En durven te oefenen. Durven uit te spreken wat mij binnenvalt. Dat waren allemaal leerdoelen. Dus ook in die structuur aan de voorkant met een intake. Dat was echt te gek.

En tussentijds gesprekken. Dus ik voel een enorme onthoering nu. Ik vond het zo groot [01:35:00] eigenlijk. Ja, het heeft me zoveel gebracht. Ik vond het zo spannend om spreker te zijn tijdens een kennismiddag Maar de bijeenkomsten die ik hier heb gedaan met jullie. Hebben ervoor gezorgd dat ik alles zo kon toepassen tijdens die kennismiddag.

Dat was zo’n feestje ook. Om dat te ervaren. Dus ja, ook een enorme nieuwsgierigheid naar wat er nog meer in het val zit. Want dit is pas het begin, zo voelt het. Dus dank en ik geef door aan Peter.

Ik begon dit traject eigenlijk wel met de wens om meer kennis op te doen. Van jullie dingen te horen. En ja… En op een gegeven moment raakte ik daar wel een beetje [01:36:00] confuus van. Want ik dacht nou ja, meer kennis. Ik denk, ik hoor geen nieuwe kennis. Ik denk, we hebben het er alleen maar over hoe gaan we ermee om.

En hoe gaat het over jezelf. En dat is ook waar voor mij de kern om gaat. In dit stukje bij de ontwikkeling van… Vol zelfvertrouwen in mijn werk is erbij te horen door erbij te zijn.

Nu moet ik even kijken. Wie hebben we nog niet gehad? Luc.

Het heeft enorm bijgedragen in wie ik mag zijn als persoon en als coach. Puntje, puntje puntje. En ik ben vrij. Dank jullie wel. [01:37:00] Wie nog? Leonda? Ja.

Het eerste wat bij mij gebeurde was. Oh, gelukkig zien we elkaar nog in juli. En gaan we nog een heerlijke dag met elkaar samenwerken. Maar voor nu wat me vrij maakt is en wat ik mee heb genomen is. Het omarmend plezier hebben in het werken met het niet weten.

En ik geef hem door aan Lisette. Elke

keer was ik opnieuw verrast door… De inhoud de reacties en al jullie input. Dus ik voel me zetrijk. Dank jullie wel.[01:38:00]

En Els.

Ja, wat ik meeneem is de kwaliteit van aanwezigheid. Ik heb er nooit op deze manier zo het gevoel te ervaren. Het aanwezig zijn. Wat er kan bewegen. Jeetje. Ook al vergeet ik vandaag een naam erachter te zetten. En dat gewoon zo laten dat het iets anders doet. Maar het gaat er steeds weer om hoe organiseer ik mezelf.

Ja. En ik geef hem door. Michelle, hadden we jou gehoord? Nienke is nog de enige.

Nienke is al geweest. Ik ben al geweest. Ja, sorry. Heb ik niet goed bijgehouden. Niets volgens. Ja, ik wou net zeggen. Iedereen is verder [01:39:00] geweest, hè. Ik geef hem door aan Siets. Ja Ja dankjewel Els.

Ja, ik heb niks meer te zeggen.

Ik voel me vrij en ik voel me dankbaar. En ik kijk ernaar uit om op twee juli samen te dansen. En ik waarschuw ook vast, ik kan geen maat houden. Ik heb er wel plezier in, maar ik kan er niks van. Nou, daar verheug ik me ook op dan. Dus ik ga vol zelfvertrouwen uit de maat. Ik wou zeggen, ik nu een verontschuldiging, Sietse, omdat je aan vergelijken bent met mensen die mogelijk wel de maat kunnen houden.

Nou het was eerder een waarschuwing, Luc. Oh, dank je. Je had er al gehad hoor, want je gaf aan grenzenloos. [01:40:00] Dus ook hierin denk ik. Net op hoofd ja. Dat komt helemaal goed. Dankjewel Ik kijk ernaar uit en tot binnenkort. Ik ook. Dank jullie wel. Doeg Dank allemaal. Doeg Fijne dag. Doei Dank allemaal. Doei Doeg.