Deze pagina is uitsluitend bedoeld voor deelnemers aan ‘systemisch werken vól zelfvertrouwen’. Ben je op deze pagina terechtgekomen maar geen deelnemer? Om legitiem toegang te krijgen kun je je hier aanmelden.
Op deze pagina vind je de opname van de derdde online sessie, in video en in audio. Als je naar beneden scrollt zie je het transcript. Het transcript is door AI gemaakt, er zitten wat fouten in. Zet je hoofd in het standje ‘er overheen lezen 😉 ‘. Veel plezier!
Wil je de ondertiteling erbij? Klik op CC in het videoscherm. De ondertiteling is door AI gemaakt, er zitten wat fouten in waar je even doorheen moet lezen.
Of liever lezen? Scroll naar beneden voor het transcript.
Hier is de structuur die in de sessie besproken is. Klik op de figuur om een .jpg bestand te downloaden.
[00:00:00] Goedemiddag, de derde sessie in de serie Systemisch Werken Vol Zelfvertrouwen. En ik heb een leuke programma voor bereid. En ik zei net tegen Els en tegen Bionda en Lysettte, dat wat ik dacht dat we gingen doen toen ik het aan het voorbereiden was, wat het aankondigen was, is iets anders dan wat het nu uiteindelijk aan het vormen is, aan het worden is.
En dat is heel interessant, want het vraagt van mij dat ik… Helemaal mijn eigen plannen, mijn eigen wensen, mijn eigen beelden enzo vrij laat. En echt in contact komt met het veld. En dan breng ik mezelf ergens op een plek waarin ik… Kan luisteren naar wat het veld mij vertelt. En niet alleen kan ik luisteren.
Maar ik kan er eigenlijk ook een beetje mee praten. Dus ik kan iets voorstellen. Of ik kan iets vragen. En dan krijg ik een antwoord in vorm van een sensatie. Of in vorm van een idee. [00:01:00] Of in vorm van een afwijzing Soms ook. Dat is ook zeer behulpzaam. Maar dat gaat alleen als ik mezelf naar die plek breng.
Dus dat wilde ik graag als thema voor vandaag inbrengen. De vraag… Waar breng je jezelf als je iets doet? En dan maakt het eigenlijk niet zoveel uit wat je aan het doen bent. Ik ben hier in Finland met mijn man en met mijn dochter Mijn man is hier aan het klussen, we zijn de badkamer aan het verbouwen.
En het verbouwen van de badkamer, als je een partner hebt en je doet wel eens verbouwingen… dat is altijd een interessante test. En in ons geval gaat het altijd hetzelfde net als met alle andere relaties. Dus mijn man doet zijn stinkende best en ik ben dan kritisch op de foutjes die hij maakt Hij kan alles, hij doet ook alles, hij pakt alles aan…
Maar ja, het is ook altijd een beetje rommelig en een beetje slordig. Dan moet ik heel eerlijk zeggen, ik ben ook niet zo heel precies. Dus als ik het zou doen, als ik het al zou willen, als ik het al zou kunnen, zou het bij mij eigenlijk niet veel beter [00:02:00] zijn. Dus in deze verbouwing heb ik besloten om mezelf naar een andere Andere plek te brengen En de plek waar ik mezelf breng is dat ik een plek kies van dankbaarheid en van plezier.
Dus dankbaar dat hij bereid is om die klussen aan te pakken en ook plezier in het met elkaar bezig zijn. Dus Ik zou ook kunnen denken, ik besteed het helemaal uit en de volgende keer dat we komen is alles klaar hebben we nergens last van, geen afval, geen herrie en doen de vakmannen het allemaal en als we niet tevreden zijn, dan gaan we daarover klagen.
Maar ik breng mezelf deze reis deze klus naar een plek waar dankbaarheid is en plezier. Nou, ik kan je vertellen, we hebben het ongelooflijk leuk samen. Het is helemaal niets veranderd, hij is nog steeds even slordig, het is even lomp, er gaan nog steeds dingen mis. Het hindert helemaal niet wat we plezier mee hebben en dat is echt terug te vinden ook in onze relatie.
En onze dochter van [00:03:00] 15, die reageerde natuurlijk als een man op. Dus vandaag het thema, waar breng je jezelf? En ja Luc, wat wil je zeggen? Lekker dat je je hand omhoog doet. Ik heb meer een vraag, want jij zegt dat het thema van vandaag is waar breng je jezelf als je iets doet. Geldt dat ook, waar breng je jezelf als je iets, en ik zeg er dan maar tussen haakjes bij, bewust nalaat?
Zeker. Waar komt je vraag vandaan? Omdat ik heel vaak mezelf opleg iets te doen. En na wat voelen en overdenken kom ik erachter ik heb niks te doen. Ik heb eigenlijk iets na te laten. Ja, en het is… Ja. Het is eigenlijk meer een zijnskwaliteit dan een actiekwaliteit. Helder. Ja. Dus het is bijna, how do I show up?
Met welke energie, met welke intentie, met wat zet ik aan, wat maak ik belangrijk in mijn [00:04:00] aanwezigheid als ik ergens iets ontmoet Ja, dank voor je vraag, Luc. Nou, dat werkt goed zo, dus ik zie gelijk in mijn scherm als je ergens dat gele handje aanklikt En dan geef ik je gewoon het woord want we doen het lekker samen met elkaar.
En als check-in wil ik je het volgende vragen. Zet even je camera uit, zodat je helemaal vrij bent om te doen wat voor jou fijn is. En dan wil ik je vragen als je zit om te gaan staan. En als je toevallig aan het wandelen bent, om even stil te staan. Als je zit ga even staan. En als staan om welke reden dan ook niet mogelijk is, dan blijf zitten Dan doe je het zittend mee, maar het werkt het lekkerste als je er staat.
En dan terwijl je staat, doe je je ogen even dicht[00:05:00]
Je doet je ogen dicht en wat je soms zo goed kunt voelen als je je ogen dicht doet, is alsof er een soort van golf door je heen gaat die je vertraging brengt Misschien kun je die golf voelen.
En in het kader van waar breng je jezelf, wil ik met je je eigen… Balans, je eigen assen onderzoeken. Dus terwijl je staat wil ik je vragen om een beetje van links naar rechts te bewegen. Niet heel snel, je blijft op de plaats staan, maar zo in de lengte van je lijf beweeg je van links naar rechts.
Misschien kun je voelen, als je jezelf naar links brengt dat het iets anders met je doet dan wanneer je jezelf naar rechts brengt. En dan ergens op die as, op die lijn van naar links naar [00:06:00] rechts, vind je een soort optimum, beste plek voor jou voor dit moment.
En dan doe je hetzelfde met naar voor en naar achter. Dus je leunt iets naar voren toe, niet extreem gewoon een klein beetje. Het kan zelfs een kwestie van enkele millimeters zijn. Probeer maar uit. Hoeveel je kunt, hoe weinig je kunt. Een beetje naar voren, een beetje naar achteren En merk wat het verschil is vandaag.
Misschien dat het morgen anders is, maar hoe is het vandaag?
Als je meer naar achteren leunt, zou kunnen betekenen dat het voor jou op dit moment behulpzaam is om het steun te halen uit waar je vandaan komt. Om daar de verbinding mee te versterken. Als je wat meer naar [00:07:00] voren leunt hoe leun je naar voren zonder uit balans te raken? Hoe ga je de tijd in zonder uit balans te raken?
Zo ook op deze as van naar voren en naar achteren Vind je de optimale plek voor jou op dit moment.
Dan is er nog een andere as. Dat is de as van de lengte. Dus je zou jezelf even lang kunnen maken. En doe het heel langzaam. Dus niet in één keer. En dan zal je armen boven je hoofd. Je gaat op je tenen staan. Vind je balans Doe geen gekke dingen. Doe niets wat je lijf niet aan kan. Maar vind zo heel voorzichtig je balans Wat is de juiste lengte voor jou op dit moment?
Wat is de juiste grootheid voor jou op dit moment? Je helpt de wereld niet om je kleiner voor te doen dan je bent. De juiste grootte voor jou op dit moment. [00:08:00] Je hebt nog steeds je ogen dicht. En wat ik je wil vragen om te doen, is dat je met je ogen dicht rondkijkt. Met je ogen dicht kijk je rond, alsof je aan het scannen bent.
En als je zo rondkijkt wat ontmoet je dan automatisch? Zonder dat je er bewust iets voor doet, wat ontmoet je automatisch?
Misschien is er iets dat naar je toe komt, misschien een beeld, misschien een gedachte een klank of een gevoel. Maakt niet zo heel veel uit, wat ontmoet je automatisch.
En dan maak ik zo breakout rooms. En dan wil ik je vragen om [00:09:00] daar kort even op te reflecteren met elkaar. Gewoon even wat woorden te geven, wat uit te wisselen Wat ontmoet je automatisch Hoe was deze ervaring voor jou? En dan is het belangrijk om te weten dat alles wat je erover zegt is waar. Alles wat je erover zegt is waar.
Alles wat je erover wilt vragen of hoe je wilt reageren is ook allemaal waar. Maar niet alles is nodig. Dus als je luistert naar de ander, hoef je niet elke gedachte elke vraag die je hebt te stellen, je doet alleen wat nodig is. En wanneer is iets nodig? Als het bijdraagt aan het grotere geheel. Als het bijdraagt aan jouw gevoel van gezien te worden, of jouw gevoel van je nieuwsgierigheid te bevredigen.
Dat is allemaal waar, maar het is niet nodig. Wat nodig is? Zijn er dingen die bijdragen aan een groter geheel Zeker in deze tijd. Dus ik nodig je uit om zo de breakout room in te gaan. We hebben [00:10:00] breakout rooms van drie tot vier mensen. En je reflecteert even met elkaar op wat ontmoeten jou automatisch…
terwijl je stond met je ogen dicht… En je was met je ogen dicht aan het rondkijken. Je mag zo weer gaan zitten en je ogen open doen. En als je in breakout room bent, is het fijn als je even je camera aanzet. Dat is fijn voor de anderen. En dan nemen we 15 minuten. Dus je krijgt 15 minuten om met elkaar te reflecteren op wat ontmoet je automatisch.
Ik zal de breakout rooms openen. En ik zie je met een kwartiertje terug.
Zo, iedereen is weer terug. Allemaal uit de breakout rooms gerukt, volle tijd [00:11:00] benut. Dat geeft me meestal het idee dat alle gesprekken nog lang niet klaar waren. Dus ik wil je vragen als er iets is wat je wilt zeggen, wat je wilt delen of… Wat nog afgemaakt moet worden, doe even je gele handje omhoog, dan kan ik je naam noemen en je de beurt geven.
Dus zo in reflectie op deze ervaring en op de delen in de breakout room, wat is er wat je zou willen zeggen? Wat je zou willen delen Misschien dat je wat vragen?
Ik denk dat jouw microfoon nog open staat, Marco.
Monique, wat wil je zeggen? Ja, ik kan mijn handje niet meer vinden. Welke [00:12:00] Monique? Oh, beide Monique. Ik wacht. Ik kon mijn handje ook niet meer vinden. Dan komen ze ook bij jouw handje, mijn andere Monique. Ik vond het een hele lekkere oefening om te doen. Gewoon inderdaad. En ik realiseer me later… dat is ook gewoon een hele goede uitgangspositie om iets te starten.
Dat je gewoon… Voor mij was het gewoon overgeven en zo van het is. En ook wel ervaren van wat is fijn en hoe voelt dat dan. Maar dat is eigenlijk een hele mooie uitgangspositie om mee te starten. Dan ben je gewoon fully present. En je ook bewust van hoe je daar dan present bent. Dus ik vond het een hele fijne dankjewel.
Fijn om te horen. Het is ook een fijne om te checken tussendoor En dus ik werk veel met directies bijvoorbeeld en af en toe raast en giert het als een malle [00:13:00] en dan gaan ze allemaal een beetje slimlopen doen en soms heb ik wel, nou ja, weet je, twintig van die MT-leden in een zaaltje zitten en ik check hem dus ook zo tussendoor en ik weet als ik te ver naar voren ben dat ik uit balans raak en dat ik echt zo hier deze moet zijn, dan ben ik…
Op mijn best, omdat ik dan toegang krijg tot veel meer dan alleen als ik het hier uit haal. En ik doe het ook wanneer ik uit de auto stap. Er gaat altijd zo een beweging en dan sta ik in de auto, pak mijn tas en dan even zo check, oh ja, hier ben ik, dat ik een soort van referentie heb, net als wat je met je bandbreedte kunt doen.
Dat als je s’morgens opstaat met hoeveel bandbreedte sta ik op, dat je daar ook een soort van referentie neemt. Dat werkt heel fijn, ja. Ja, en even nog voor mijn informatie links-rechts, heeft dat nog een betekenis Voor-achter snap ik. Omhoog ook, maar zichtbaar en [00:14:00] onzichtbaar. En links en rechts, kan ik me even niet…
In sommige spirituele stromingen is links de vrouwelijke kant en rechts de mannelijke kant. Ben ik zelf niet helemaal van. Maar dat is vooral omdat ik dat zelf niet zo ervaar als ik heel eerlijk ben. En je kan ook nog de kant kiezen ten opzichte van de windrichtingen, zeg maar. Dus als je weet in welke windrichting je staat, welke windrichting trek ik op.
En dan kun je ook die lading dan nog aangeven. En dan, ja. Oké, dankjewel. Andere Monique.
Ik durf bijna niet te zeggen dat ik ongeveer dezelfde opmerking had. Wat is het nu eenmaal? Maar ik had ook, dus ja, Monique en Jong was, helemaal mee eens. En wat ik ook nog wel bijzonder vond om te [00:15:00] delen vanuit onze groep is dat we, ja, we hadden alle drie dezelfde ervaringen Dus dat maakte ook weer heel veel mooie ruimte om dat te onderzoeken.
Dus inderdaad een mooie oefening. Dat was heel leuk. En welke betekenis geeft het dat jullie alle drie dezelfde ervaring hadden? Welke betekenis ik daaraan geef? Het bood mij ruimte om bij mijzelf te blijven en bij mij mijn verdieping te zoeken. Terwijl als het drie totaal andere belevingen zijn… Dan ben ik geneigd om naar voren te leunen en te overtellen en nu kon ik ook meer bij mij blijven ja dus dat is interessant om te kijken kun je registreren dat je naar voren gaat leunen en dan evengoed hier bij jou blijven dat je de onaangepaste versie van jezelf [00:16:00] aanwezig laat zijn ja ja ja Mooi dankjewel.
Dankjewel. Iemand anders nog die nog iets wil toevoegen?
Mag ik nog iets zeggen? Zeker. Wij deden in ons groepje twee keer… Als experiment om te ontdekken of je, als je het nog een keer doet, of je dan iets anders ontmoet. Ja. En, om van mezelf te spreken, de eerste keer en de tweede keer ontmoet ik, het was bijna gelijk en toch was het verschillend. Ja. En ik vond het een mooie ervaring om dat zo te doen.
Wat vertelt je dat? Dat het bijna gelijk was, maar toch een beetje [00:17:00] verschillend? Nou, ik denk dat het gewoon misschien wel altijd verschillend is of hetzelfde kan zijn. Het maakt eigenlijk niet zoveel uit. Het feit dat ik het heb waargenomen was…
Dankjewel.
In het kader van wat breng je jezelf, ik heb jullie volgens mij een van de vorige keren ook verteld over dat ik begin februari de diagnose suikerziekte heb gekregen, type 2, dus veel te veel suiker mijn lichaam kon het allemaal niet meer verwerken en wat ik deed… Dat was wat ik dacht dat iedereen zou doen.
Ik ging namelijk even kijken wat is het eigenlijk voor ziekte. Ik wist het een beetje oppervlakkig, dus ik ben erover gaan lezen online. Ik beschouwde mijn huisarts als een adviseur niet als degene die voortaan de regie van mijn gezondheid [00:18:00] over zou nemen, maar iemand die adviseert over gezondheid met een bepaald soort kennis en er zijn ook andere soorten kennis.
Dus ik ging online zoeken, wat is het voor ziekte en waar moet je bang voor zijn en wat kun je er dan doen. En ik vond online dat als je keto gaat eten dat je daarmee het kunt herstellen, dat je eigenlijk de balans kunt herstellen en dat je dus die ziekte kunt reversen zoals dat heet. Ik deed wat in mijn ogen echt super logisch was om te doen en dat was gewoon keto gaan eten Ik zit nu in week 11 geloof ik Dankjewel Monique voor de complimenten.
Ja, ik ben flink afgevallen en iedereen zegt oh dat is echt heel knap van jou dat je zo bent afgevallen Maar het voelt niet als knap het voelt als logisch. Ik wil graag leuk oud worden. Dus als ik leuk oud wil worden, moet ik zorgen dat mijn organen niet beschadigd raken, doordat mijn lichaam de hoeveelheid suikers en koolhydraten die ik inneem niet meer kan [00:19:00] verwerken.
Dus het is eigenlijk voor mij echt een simpel 1-2’tje om keto te gaan eten en te doen wat je moet doen om daar goed mee om te gaan. Dus ik heb… Ik kom zo bij je Luc. Ik maak even deze soort af. Dus ik ben anders gaan eten keto. Ik ben anders gaan slapen En ik heb nog een aantal dingen veranderd kleine dingen in mijn ogen.
En vorige week had ik een bloedcontrole, een bloedtest bij de huisarts. En waar eerst de suikerwaarde 112 was, vanaf boven de… Boven de 53 heb je suiker. Dus ik zat er altijd echt vet suiker, zeg maar. Had ik nu 34. En als je tussen de 20 en de 40 hebt, dan ben je geen suikerpatiënt. Dus in 11 weken tijd is die echt gigantisch gedaald.
Ik spreek daarover gisteren met mijn huisarts. En die man weet eigenlijk gewoon helemaal niet wat hij zeggen moet. Want hij zegt, ja, dit maken we eigenlijk helemaal nooit [00:20:00] mee. En ik denk, hé… Dat is raar dat je dat nooit meemaakt. Hij zei, hoe heb je dat gedaan? Ik zei, ja, keto. Hij zei keto, maar dat is toch heel moeilijk?
Nou. Nee, niet als je leuk oud wilt worden. En vorige week zat ik bij mijn zusje thuis. En ik vertel dus over die keto, krijg complimenten over het afvallen en hoe ik dat dan deed. Dus ik zeg tegen mijn zusje, ja het is wat mij betreft echt heel simpel hoor, want… Als je leuk oud wilt worden, dan doe je wat je moet doen om te zorgen dat je lichaam geen last krijgt van deze ziekte.
En behalve dat ik, dat vertel ik zo. Dus dat is wat ik zei daar. Gewoon de keto is echt super logisch eigenlijk. Het is bijna kruiviaans. Nou, zegt mijn zwager die erbij zit. Dat geldt niet voor alle soorten suiker. Ik zei, nee dat klopt Het is alleen type 2, het is niet type 1. Nee zei hij, voor sommige type 2 ook niet.
En toen raakte ik in war. [00:21:00] Want ik dacht, er was toch maar één soort type 2. Ik had geen andere soorten gevonden online. Hij zegt, want ik heb ook suiker Ik heb het al vijf jaar en bij mij is het anders. Ik wist helemaal niet dat hij suiker had. Deze man is zes jaar jonger dan ik. Hij slikt zes verschillende soorten medicijnen en het worden er iedere keer een paar meer.
En ik was helemaal beduusd, ik was helemaal in de war want deze man brengt zichzelf dus in relatie tot die ziekte op een heel andere plek dan ik. En de plek waar ik mezelf gebracht heb is dat ik denk, ik wil leuk oud worden en ik doe wat daarvoor nodig is. En behalve dat ik anders ben gaan eten ben ik me ook gaan afvragen, stel nou dat die suiker een symptoom is, van wat zou het een symptoom zijn?
En ik zeg niet dat iemand verantwoordelijk is voor zijn eigen ziektes en dergelijke dat mag je allemaal zelf bedenken of je dat wel of niet vindt Ik zeg alleen dat ik voor mezelf heb afgevraagd stel [00:22:00] dat het een symptoom is, van wat zou het een symptoom zijn? En ik kreeg al vrij snel in gedachten een antwoord Het antwoord kwam naar mij, dus het antwoord ontmoette mij.
Het was niet ik die dacht die is wel goed, die is niet goed, maar het kwam geluid boem naar binnen, bijna alsof ik een deur had opengezet. Ik ben benieuwd van wat zou het een symptoom zijn en hij komt gelijk naar binnen gevlogen Dat is wat er gebeurt als je… Goed in je eigen assen staat en wat er gelijk naar binnen kwam gevlogen was grenzen ik ben echt super slecht in grenzen, ik kan eindeloos werken ik kan eindeloos Ik eindeloos eten ik kan eindeloos zuipen, ik ben een jaar geleden gestopt met alcohol, maar daarvoor, ik begon als eerste en ik stopte als laatste als er een feestje was.
Ik kan ook eindeloos sporten dus ik ga niet stuk, ik val niet om, nou ja, zo noem het maar, en ik zeg ja, dat kan ik eindeloos [00:23:00] ik kan het grenzenloos doen. En ik begrijp ook wel waar het gebrek van die grenzen vandaan komt. Omdat in de voorouderlijn de grenzen van de vrouwen voor mij behoorlijk gewelddadig overschreden zijn.
Dus ik heb gewoon niks geleerd over grenzen. En dan krijg die suiker en die suiker zegt, zo werken grenzen. Ja joh ik vind het fantastisch. Dus ik ben niet bezig met die suiker weg te krijgen, ik ben bezig met leuk oud worden. Waar breng je jezelf mee Nou, ik breng mezelf bij, hoe word ik leuk uit? Dus als het dan over grenzen gaat, toen ben ik gaan denken, ik dacht welke andere vlakken in mijn leven zou ik nog meer kunnen spelen met grenzen?
Ik heb sinds begin dit jaar, of sinds deze ziekte, heb ik een kastboekje bijgehouden Ik heb dat nog nooit gedaan. Ja, alleen mijn boekhouding voor mijn bedrijf maar nu voor privé ook. Ik ben een kastboek gaan bijhouden. Superleuk Ik vond het altijd heel stom, want ik dacht, ik zorg gewoon dat er genoeg is, boeit me verder niet.
Maar nu, het bijhouden van een kastboek is een andere vorm van een [00:24:00] begrenzing En nog een andere vorm die ik heb is in de projecten die ik doe. Ik doe maar één project tegelijk en niet twaalf, maar gewoon één project tegelijk Nou, dat heb ik nog nooit gedaan in mijn leven. En zo ontdek ik op mijn 52ste allemaal nieuwe elementen van mezelf en van hoe het leven in elkaar zit.
Alleen door waar ik mezelf breng met dus ook medisch gezien resultaten die theoretisch niet zouden kunnen. Luc, wat wou jij zeggen?
Ja, ik wou toch opnieuw zeggen, is iets wat knap en dat is misschien omdat ik mij binnen het waarderend leiderschap waar ik mij bezig hou de afgelopen maanden gefocust ben op complimenten geven. Maar wat me opvalt is dat we zelf heel vaak dingen niet knap vinden of niet als compliment beschouwen omdat we het zo logisch vinden.
En vaak ook te maken heeft met [00:25:00] een kwaliteit die je blijkbaar bewust of onbewust bezit. En die ander bezit dat niet en daarom vindt dat knap. Ja, ik denk te weten van alle mensen in mijn omgeving met suiker. Dat niet iedereen in staat is om te doen wat jij gedaan hebt. Dan wel zich achterover dat leunen door wat de dokter voorschrijft.
Wat heel vaak dus die medicijnen zijn. Dus ja, het is wel knap Ja, nou ja, zo ervaar ik het zelf helemaal niet, dus dankjewel voor het begrijpen wat je doet, maar ik ervaar het zo helemaal niet, ik ervaar het inderdaad als iets logisch, het kost me ook geen moeite, omdat ik mezelf op een andere plek breng, dat is waar het over gaat, en dus past al het andere zich daar automatisch aan aan.
Het gesprek met mijn zwager was heel pijnlijk omdat het contrast heel groot werd. [00:26:00] Ik was ook gewoon ontdaan omdat ik door dat gesprek me realiseerde, oh, dus het is niet automatisch zo dat mensen zich naar die plek brengen. Correct. En daarom het juist wel knap hoe logisch jij het ook vindt. Je hebt hem blijkbaar in staat om jou naar die plek te brengen.
Nou ja, dus in het kader van systemisch werken vol zelfvertrouwen, wat nou als we dat allemaal kunnen? Ja, ja. Zo spannend is het eigenlijk ook gewoon weer niet. En je hoeft het niet te doen en dan ga je dus al die verschillende soorten pillen slikken. En wat ook onderdeel is van, naar welke plek breng je jezelf in dit voorbeeld, is dat ik niet één keer heb gezegd ik ben suikerpatiënt Dus het zit helemaal niet op identiteitsniveau.
En de huisarts en de assistent en die bloedprikkers en zo, in hun ogen ben je een patiënt. En ook dat brengt me in de war als ik me als [00:27:00] patiënt bekijken voel. Want ik ben helemaal geen patiënt ik ben iemand die met dit symptoom te maken heeft. En ik heb de diagnose gekregen dat kan ik wel zeggen. Maar ik ben patiënt Geen patiënt.
En ik ontken niet dat ik die ziekte heb en dat ik die medische aandoening heb. Integendeel. Maar dat maakt me nog geen patiënt. Ja. Leuk he? Jazeker. Dankjewel voor je reactie. Andere mensen nog die willen reageren. Het is maar een voorbeeld van wat er gebeurt als gevolg van waar je jezelf brengt.
Ja, het klinkt heel erg als het nemen van regie. Het nemen van regie, zeg je? Ja. Iets meer zeggen? Nou wat je… Je [00:28:00] neemt… Je vertaalt hem naar datgene wat je wil. Namelijk ik wil leuk oud worden. En wat is daar dan voor nodig? En dus is het voor jou een logische stap om iets met je dieet te gaan doen. Toch?
Zeker. En daarmee pak je regie op waar je invloed op hebt. Ja, maar het is voor mij niet het soort regie als in controle. Het is meer, waar is de ruimte waarbinnen ik kan bewegen en wat is een verstandige beweging? Ja, en waar je naartoe wil bewegen. Ja, en je weet met deze ziekte, ik moet mijn arcana heel houden dus ik ben ook gestopt met koffie drinken.
Ik wil eerst zeker weten dat mijn nieren het weer goed doen. En dat ze blijven doen, dat die niet beschadigd zijn. En als ik daarvan overtuigd ben, dan ga ik weer koffie drinken want ik mis het wel. [00:29:00] Ja ik wist het overigens ook niet ik dacht dat je net zei dat je het had verteld maar ik wist het niet ik dacht dat ik het al eens ingedacht had maar super ik heb voor je zwager nog een tip in de chat oké hartstikke goed ik weet niet of die daar open voor staat maar ik ga me door sturen dankjewel Monique Mirjam wat wil jij zeggen
En je verhaal deed me denken aan, vooral dat laatste stukje wat je nog bijvoegde, van ik heb suiker maar ik ben niet een patiënt. Ik zag een post voorbij komen van het weekend over neurodiversiteit in het onderwijs. En degene die die post schreef, het is een zinnetje uit dat boek. En ik moest daar heel hard om lachen en de zin luidde, een tulp is geen roos met een diagnose
En dan moest ik ik ben het hele [00:30:00] weekend ook mee aan het dubben geweest dat ik dacht oh ja dat is zo wat ik werk in de zorg ook dus het is zo waar we vaak mee bezig zijn dat label ja en hoe snel iemand anders ook op je label reageert in plaats van op jou ja Ja maar ook andersom hoeveel comfort mensen vinden in het hebben van een label.
Ja, en als je dan dus niet goed in je eigen as staat, dan is een label lekker, maar hoe beter je hier bent, hoe meer zo’n label je hindert. Ja, en hoe spannend mensen het vinden, daar deed het me ook aan denken, als jij je niet aan dat label houdt Ik heb jarenlang last gehad van flauwvallen, echt dertig keer per dag, dat is super zichtbaar.
Ja. Dus wat er dan gebeurde is, dan kwam ik iemand in de stad tegen, die zat dan bij mij op school, die ik echt niet herkende. En die zei dan, oh jij bent dat meisje van het flauwvallen. Ah ja. En dan stak wat mijn hand uit en dan zei ik, mijn naam is Mirjam [00:31:00] Glastra, wat leuk je te ontmoeten. En ja, ik val flauw.
Maar dan raken mensen helemaal van slag want ja, maar dat is toch zo het is maar zo’n stukje van ja, dus ook toen daar al, waar breng je jezelf oh ja, ik hier en ik laat me niet definiëren door het is niet wie ik ben, het is wat er is ja dankjewel Mirjam pasje wat wil jij nog zeggen? Ik vind het eigenlijk wel mooi, waar breng je jezelf, dat je dan kan bewegen naar verschillende plekken toe ook.
En nog interessanter vind ik ook, en waar blijf je dan? Dus in je voorbeeld met je zwager, je brengt jezelf naar iets en tegelijkertijd, waar blijf je dan op dat moment? En ik weet niet zo goed hoe ik het uit moet leggen maar hoe blijf dan toch ook daar stevig in staan? [00:32:00] Ja, ik was wel ontdaan. Ik was echt ontdaan omdat ik me helemaal niet bewust was dat je dus ook op die manier met diezelfde diagnose om kunt gaan.
Maar deze plek waar ik ben, helemaal in mijn eigen assen dat is de lekkerste plek. Ja. No way in de wereld dat ik me ga aanpassen op de angsten van iemand anders of op de achterloosheid van iemand anders. Ik kan wel zeggen ik ben hier en we kunnen het erover hebben. Misschien wil je ook hier komen, want dit is een veel betere plek dan vanuit die angst Maar er is niks in de wereld dat mij hier uit kan halen Om het willen van het aanpassen.
En als ik merk dat ik die neiging heb. Dan komt er gelijk een reactie die vraagt. Hé, wat zit ik hier te doen? Hoe oud is dit dat ik deze beweging maak? En dat ik mezelf toesta. Dat ik van deze plek af. [00:33:00] Ja, dus in het jezelf brengen naar een andere plek Kun je iets nieuws ontmoeten Ook qua mensen. Maar kan er dus ook een afstand komen tot mensen?
Ja, en dat is wat er aan is. En dat, ja.
Omdat het voor de familie ook lastig is als er hier iemand is die helemaal nieuw is. Dus op die manier ben ik een beetje ontrouw aan mijn opvulling.
Dank je, Doerit. En dit gevoel van, oh ja, waar kan ik zijn en welke plek breng ik mezelf en hoe wil ik de wereld ontmoeten en hoe laat ik de wereld mij ontmoeten? Dat is niet alleen bij dit soort hele persoonlijke gevallen, maar dit is iets wat je ook gewoon professioneel kunt inzetten. En een van de dingen die mij [00:34:00] bezighoudt ook is…
Mirjam je moet even je microfoon uitzetten want we horen een keer bedachtigheid. Is wat er gaande is in de wereld. En waar ik me een beetje over verbaas… is de gelatenheid over de snelheid waarmee dingen aan het veranderen zijn. En ik ben in 1973 geboren dus… Ik heb een heel andere jeugd gehad, voor mijn gevoel waren we vrijer en kritischer en ik zit nog steeds te wachten op de eerste goede films die iets vertellen over wat we met COVID hebben meegemaakt zodat we het als collectieve ervaring kunnen verwerken of in de kunst ik heb nog niet veel gezien, misschien hebben jullie het wel gezien, dan hou ik me aanbevolen en misschien heb je gisteren de post op LinkedIn gezien die ik gedaan heb over COVID Facing Chaos with Inner Peace, dat is een serie die ik in mei ga doen samen met Sarah, die jullie de vorige keer ontmoet hebben, en we doen een soort van kopie van de dagstarts maar dan iets korter, tien keer, wel een half uurtje,zelfde [00:35:00] structuur, korte inleiding, breakout room, gezamenlijke reflectie, bedoeld om…
Nou, wat er gaat is in de wereld werkelijk aan te kijken, maar vanuit deze plek. Waar breng je jezelf? Inner peace. En dan vanuit inner peace kan ik alle chaos die er is, kan ik aankijken Zoals dat wij weten uit systemisch werken dat het aankijken versterkend en helend is. Dus het vertaalt zich niet alleen hier in mezelf maar het komt ook naar buiten in bijvoorbeeld deze vorm.
Ik wil je vragen… Om dit op jezelf toe te passen. Dus neem eens iets uit jouw leven. Maak er eens contact mee uit jouw leven. Waar je je bijvoorbeeld zorgen om maakt. Wat van je bandbreedte neemt. En misschien als het te lang duurt ook wel ten koste gaat van je gezondheid. Het zou kunnen gaan over financiële omstandigheden Het zou kunnen gaan over je bedrijf Over [00:36:00] mensen die je lief hebt.
Of het maakt eigenlijk niet zo heel veel uit. Maak eens contact met iets in jouw leven waar jij je zorgen om maakt. En dan vraag je, doe even een korte meditatie met een kleine ervaring en daarna open ik breakout rooms met een opdracht Ik ga ervan uit dat iedereen wel iets heeft waar je je zorgen om maakt.
En anders maak je het gewoon heel groot. Dat mag ook nog. Maar hoe dichter bij huis, hoe beter het werkt natuurlijk. Dus je maakt contact met iets uit jouw leven waar je je zorgen om maakt. Dat bad breedte vreet. Je gezondheid geld, mensen die je lief hebt. Maakt niet uit. En nu wil ik je vragen om je aandacht naar binnen te brengen.
Doe dat op de manier die voor jou goed werkt die voor jou lekker is. Wat in elk geval goed werkt is als je hoofd een beetje naar beneden [00:37:00] buigt. Ik vind het altijd lekker om mijn ogen te sluiten. En het is ook prima als je je camera uitzet geen enkel probleem. Breng je aandacht naar binnen. Luister even naar je ademhaling.
Dat is ook een goede manier om je aandacht naar binnen te brengen. Misschien doe je een body scan. Ga je even je spieren langs of je gevrichten. Of je zet je voeten even stevig op de grond en
je maakt contact met dat waar jij je zorgen om maakt
en terwijl je contact hebt met waar je je zorgen om maakt, laat je je zometeen ontmoeten. Je laat je ontmoeten door een woord Of door een beeld, of door een klank, of door [00:38:00] een sensatie. En je laten ontmoeten is super eenvoudig als je goed in je eigen assen staat. Als je nou je best zit te doen om je te laten ontmoeten, vind even terug je balans
Ik open zo de breakout rooms. We maken drietallen en viertallen. Het gaat als volgt. Jij bent jij. Een van de anderen representeert de situatie waar jij je zorgen om maakt. En een van de anderen representeert wat jou zojuist ontmoet heeft. Dus je begint, je wijst aan wie wat representeert. Je vraagt ze om dat te representeren.
En dan de opdracht is dat je vol contact maakt. Vol contact. Met je hele [00:39:00] hart, met je ziel, met je lijf Als ik ergens vol contact mee maak, voelt het echt alsof mijn hart zo open gaat. Je maakt vol contact met de representant. De een is representant van de situatie waar je je zorgen om maakt En de ander is representant van wat jou zojuist ontmoet heeft.
En dan in dat contact, als jij voelt dat je vol contact hebt, dus zonder iets te willen veranderen zonder iets te willen oplossen, zonder iets te doen, geen actie, vol contact, alleen de zijnskwaliteit, dan heb je even een babbeltje met elkaar. Ik noem het een babbeltje. Misschien dat een van de representanten iets aan jou wil zeggen.
Misschien dat je iets wilt vragen Misschien dat je iets wilt testen. Dus een klein babbeltje Ik vertrouw erop dat jullie je eigen systemische wijsheid en ervaring gebruiken. [00:40:00] En als het over jou gaat, jij geeft de grenzen aan. Dus jij zegt ah zo is het genoeg Dus je merkt het aan de energie, neem de bandbreedte af, dan stop je.
Ga je nog door omdat je meer wilt, neem de bandbreedte nog meer af, dan doe je jezelf schade toe. Dus je kan een babbeltje hebben zolang er dit gebeurt. Maar als je dan merkt dat hij zo deze kant op gaat, dat is het moment om te stoppen. Als degene over wie het gaat dat zelf niet doet, omdat hij of zij dat niet aanvoelt of om welke reden dan ook.
En jij bent een van de representanten of je bent de vierde en je bent de getuige, dan mag je het ook aangeven. Dan zeg je, zijn we er al? Volgens mij is het genoeg. Het lijkt erop alsof we klaar zijn. In lichte, vriendelijke taal aangeven dat jij ergens die grens gevoeld hebt. Zo, als hij zo gaat, dan is hij.
Zo kan hij nog door, maar zo stop je. Je hebt een klein babbeltje zonder iets te willen, zonder iets op te lossen zonder ergens naartoe te [00:41:00] werken. En dan als dat gedaan is, dan knik je even. Je bent even een paar seconden stil En dan wacht je, en dan als je door wilt gaan, dus dat je wilt wisselen dan vraag je eerst, kan het al?
Kunnen we al wisselen? Zijn we er al? Is er al ruimte voor? Of hebben we nog even iets meer tijd nodig? Dus je laat je niet haasten niet door jezelf en niet door elkaar. We nemen hiervoor 25 minuten, dus je hebt echt meer dan ruimte tijd om dit te doen. En ik… Dus adviseer je om liever één of twee helemaal goed te doen dan ze allemaal in de tijd te knijpen.
Als je zegt, ik heb iets en ik vind het heel belangrijk, steek dan je vinger op en zorg dat je als één van de eerste aan de beurt komt. Allright, ik maak nieuwe breakout rooms. Even kijken, deze kant moet ik op [00:42:00] gaan. We hebben verschillende breakout rooms. Heb het goed met elkaar. Dus nog één keer de oefening.
Jij bent gewoon jij. Eén iemand representeert de situatie waar je zorg om maakt. Eén iemand representeert wat jou zojuist ontmoet heeft. Je maakt er vol contact mee. Echt vol contact vanuit je eigen as. Als je representant bent en je denkt, nou, ik voel 80% contact in plaats van 100%, zeg je dat, oh ja… Ik kan nog een beetje beter, ik kan nog een beetje meer.
Kijk maar wat je kunt doen om iemand te stimuleren, om echt vol contact te maken. En als dat volle contact er is, dan kun je wat uitwisselen zoals je ook in een opstelling doet, maar niet om ergens naartoe te werken. En dan als het klaar is, dan ben je even stil en dan check je even of er ook ruimte is om te wisselen.
Ik wens je veel plezier.
[00:43:00] Ja, wat je geleerd over wat er gebeurt als je vol contact maakt. Wat zou je willen zeggen, wat zou je willen denken
Laten we even met elkaar een meta-reflectie doen op de techniek wat er gebeurt zodat we dat ook professioneel kunnen inzetten. Wat ik daarover wil zeggen, en dat constateren we denk ik ook in de breakout, is dat het natuurlijk altijd weer zo mooi is dat systemisch werk, zo raak. Dat je jezelf in positie brengt.
En dat contact maakt. Dat dat gewoon de makkelijkste manier is om je… Ja, makkelijk. Om je antwoord te krijgen. Of je inzicht. En hoe komt [00:44:00] dat? Hoe komt dat? Wat denk je? Omdat dat… Ik denk… Dat je het dichtst bij…
De informatie zit waar je je antwoorden kan vinden. En dat je alle ruis uit de weg haalt. Als je in alle ontspannenheid contact maakt met die wijsheid. Dat is gewoon directe verbinding. Ja, precies. Dus je zet er helemaal niks tussen. Als je vol contact maakt. En je bent niet uit op het vinden van een oplossing of wat verbeteren of te laten zien, hoe goed je het allemaal wel niet weet.
Maar je bent gewoon alleen hier en je maakt vol contact. Dan zit er gewoon niks tussen. En alles wat er tussen zit is een beetje als een soort van zandkorrel in je schoen Dat verhindert je om echt te doen wat je wilt doen. Dus hoe minder [00:45:00] je ertussen zet hoe makkelijker het gaat. En natuurlijk zijn die inzichten dan natuurlijk super tof.
En dat ligt niet eens, denk ik, aan systemisch werk. Het ligt meer aan de training die je via systemisch werk doet om er niks meer tussen te zetten. Zodat je beschikbaar bent voor alles wat er toch altijd al is. En dus ik heb met mijn man gesproken bijvoorbeeld over die medicijnen die ik dan moet nemen met die suiker.
En ik zei, ik ga geen weerstand tonen Dus ik ga geen weerstand tonen op het innemen van medicijnen hoewel ik van mijn leven lang nog nooit medicijnen heb genomen. Maar ik neem geen weerstand, zodat er geen enkele energie van mijn lichaam toegaat naar het vechten, naar wat ik daarop inneem. En ik toon geen weerstand en daarmee…
Ik kan alles doen wat ik moet doen, waarvoor het ontworpen is. En ik focus op leuk oud worden. En daar hoort gewoon bij, voor mij, in mijn beleving, medicijnvrij leven. Zodat ik niet afhankelijk ben van wat dokters [00:46:00] of fabrikanten voor mij bedacht hebben. Dus het zit inderdaad in alles wat ertussen zit. Als je dat uit de weg gaat, helemaal als je dat structureel doet in je leven, dan kan alles, al het mooie kan gewoon naar je toe komen, want er is niks wat het tegenhoudt.
Dank je wel Babette. Andere reflecties nog. Wat gebeurt er als je vol contact maakt? Een soort metareflectie inderdaad niet per se je persoonlijke ervaring, maar meer hoe kunnen we dit professioneel gebruiken Wat kunnen we erover zeggen, zodat we elkaar kunnen trainen om zo te werken en te leven?
Ja, ik vond het een lastige oefening, omdat ik me onvoldoende bewust was wat ik als representant had te doen. En vervolgens gingen wij net de breakout room uit en bleef ik achter met een vraag. En misschien [00:47:00] mogelijk de representant van mijn ontmoeting ook. Ja. En dan bleef ik achter wat vraagtekens.
Het ziet er voor mij uit, Luc, alsof je uit je eigen balans bent geraakt. Dus kun je nog even zo voor jezelf die oefening doen die we aan het begin deden? Ja, dat mag met je camera uit hoor. Dus als je dat privé wil doen, helemaal prima. Maar dit is ook wat er soms gebeurt Dus nu gebeurt het in de oefening, maar in de organisaties waar ook jij komt, gaan het ook mensen die hier niet op geschoold zijn, die hier geen kennis van hebben, die soms in dienst genomen worden of zo ineens iets representeren wat niet van hunzelf is.
Dat is… Is eigenlijk vrij gemakkelijk te zien. En dan, hoe kom je terug in je eigen positie? En dan, klassiek als je [00:48:00] opstellingen begeleidt, heb je hier aandacht voor als opsteller. Dan werk je daarop, zorg je dat iedereen zich controlt Daar maak je ruimte voor. Maar in het echte leven gaat dat niet altijd even makkelijk.
Dat moeten we dus ook zelf kunnen. Dus wat kun je doen om even terug in contact met jezelf te komen? Oké Ja, laat me weten als het niet lukt. Ja, dank je. Suzanne. Even zo doen. Gaat helemaal goed. Wat ik merk, dat ik sinds mijn instap in het systemisch werk steeds beter en meerdere lenzen mag gaan gebruiken.
Om ernaar te kijken, om te voelen, om te horen wat er gebeurt. En dat daar in mijn lijf ja, die was wel een goede gids maar ik had niet het vermogen om dat [00:49:00] op te pikken En dat is er nu wel. Wat heb je zojuist ervaren? Ja, ook hetzelfde
Een bewustwording eigenlijk een bewustwording van de sensitiviteit in mijn lijf dat als ik heel hoog ga ademen en ik voel druk op mijn borst vroeger kon ik dan denken is dit nou weer voor sufs en kon ik daar overheen stappen dus daar had ik een oordeel over en nu merk ik dat het juist iets dat het informatie is en dat het iets is wat ik mag gebruiken ja Zeker.
Het zou zonde zijn om het niet te gebruiken. Ja. En hoe lukte het je om vol contact te maken? Nou ik
vond de eerste oefening ook fijn Van, goh, waar [00:50:00] ben ik nu? En waar breng ik mezelf? En dat helpt En bij mij laat dat een vertraging ontstaan. En als ik vertraag dan, ik ga ook langzamer praten, nu merk ik, dan is mijn blik veel breder en scherper. En ik zeg mijn blik maar eigenlijk het hele arsenaal. Ja ja.
Ja, dus als je vertraagt, dan hebben we al die dingen die je moet en die je zit te willen enzo, die krijgen wat minder ruimte, omdat die een beetje belachelijk lijken zeg maar. Ja, ja. En wat ook mooi is, dus je zegt, ik ga zoveel meer waarnemen. Je zegt het in andere woorden, maar daar komt het op neer. Ja.
[00:51:00] Vanaf nu is dat de norm. Ja. Dus het is niet meer iets waar je verbaasd over hoeft te zijn of over dankbaar, maar dit is de norm. Wij zijn als mensen zo ontworpen om het zo te kunnen. We hebben het alleen veel minder ontwikkeld dan onze cognitieve aanwezigheid. Dus dat is een van de mooie dingen van dit werk, dat dat juist zoveel ruimte krijgt waarmee heel veel dingen heel veel makkelijker gaan.
Dus als je de norm laat zijn, wat breng je jezelf op een plek waar dit voor jou de norm is, zodat je het altijd bij je hebt, dat je er niet bewust over hoeft te zijn of aan het denken, maar dat het gewoon veel meer vanzelf gaat. Ja. Dankjewel Susan. Dankjewel.
Ja, wat breng je jezelf? Ja. In de voorbereiding op deze sessie heb ik natuurlijk ook zelf gereflecteerd op hoe doe ik dat, met het aantal voorbeelden die ik gegeven heb. Maar ook hoe doe ik dat professioneel, want ik begeleid [00:52:00] vaak organisaties meestal directies of mt’s ofzo, met hun gedoe. Die zichzelf soms op de meest onmogelijke plekken brengen.
Vorige week nog een MTmet mensen die gewoon totaal uit positie zijn allemaal. En verwarren wat bij welke functie hoort en dan snappen, oh ja, dat hoort niet bij mijn functie maar ik doe het toch, want ik vind het belangrijk. Nou, al dat soort dingen. En als professional, ook al werk je niet zoals ik met organisaties of directies maar werk je misschien meer een op een of je zit in een team.
Of je werkt op andere meren Als professional is het eigenlijk steeds schakelen tussen waar breng ik mezelf, waar moet ik nou eigenlijk zijn? En wat ik gedaan heb ter voorbereiding is dat ik een soort van bekeken heb van welke plekken breng ik mezelf en om welke reden doe ik dat? En ik dacht dat is misschien wel aardig om even met je te delen.
Ik maakte straks ook een JPEG van. Dus dan kun je hem zien en [00:53:00] downloaden in de mail met de link naar deze opname. Dus er zijn eigenlijk vier lagen zou je kunnen zeggen, met wat je doet. Eén laag is oplossen. Ik denk dat iedereen die van ons kent, en dit is ook heel bevredigend om te doen, gewoon een probleem oplossen.
Een planningsprobleem oplossen of een kennisprobleem oplossen. Dus dit is één laag. En ik zeg er gelijk bij, elke laag is evenzeer nodig. Een andere laag… Een die denk ik heel erg onderschat wordt, die gaat over aanwezig zijn, gewoon aanwezig zijn, vol contact maken, aanwezig zijn met je aandacht en je energie zonder dat je gericht bent op een doel Of zonder dat je het idee hebt, ik moet iets doen of ik moet iets zeggen.
Maar echt die zijnskwaliteit, dat doordat jij aanwezig bent, er iets anders ontstaat. En ik denk dat we allemaal dat wel eens hebben meegemaakt in de samenwerking, of het nou zakelijk was, of in de familie of in [00:54:00] vrijwilligerswerk. Dat als er dan een bepaald persoon er is, dat alles beter lijkt te gaan, dat het draagvermogen groot wordt.
Dat is de aanwezigheid van Els hier als spaceholder. Ik zei het de eerste keer al, als Els er is, wordt er altijd alles beter door de manier waarop zij aanwezig is. Ik denk dat deze ontzettend onderschat wordt. Als je kinderen hebt en ze zijn aan het sporten hoe heerlijk is het voor je kinderen als jij langs de zijlijn staat te kijken.
Alleen dat al maakt al dat ze lekkerder spelen en dat ze er meer plezier in hebben. Dat gaat over aanwezig zijn. En dan de volgende laag is dat je mensen helpt om zich ergens van bewust te worden. Of jij er nou van wist of niet, dat maakt niet zoveel uit. Maar dus als je bewust bent, dan ontstaat over het algemeen ook handelingsruimte Niet automatisch maar het is wel een eerste stap.
Dus deze gaat nog weer een stapje verder. En de vierde laag is wat ik dan noem een gesprek met het [00:55:00] systeem En een gesprek met het systeem betekent dat je niet langer nog met delen praat, maar dat je praat met wat er via de delen gezegd wordt door het systeem. In termen van orde van de veranderingen dit is de derde orde van veranderen zeg maar.
Dus dat er fundamenteel iets verandert in het systeem waar je mee bezig bent. Dus je luistert naar… Een klant, of een collega, of een vriendin, maar je hoort niet die persoon je hoort wat er door die persoon door het systeem gezegd wordt. Dus in het systeem vorige week ging het over het uitstellen van besluiten die genomen zijn.
Dus ze vroegen aan mij, los voor ons op dat wij ons houden aan de afspraken die we maken. Maar ik dacht oh ja, dit zijn allemaal slimme mensen, hoef ik echt niet voor ze op te lossen Ik luister naar wat is de boodschap hier in het systeem. En mijn vraag toen was, is misschien het risico heel erg groot om deze [00:56:00] afspraken uit te voeren?
En waar zit dat risico precies als je het wel uitvoert? Dat is meer een gesprek met het systeem. Hij linkt ook een beetje bewust maken. Ik weet niet altijd precies waar ik ben, maar het helpt me wel om te schakelen tussen deze vier lagen. En wanneer doe je nou eigenlijk welke Ik heb het een beetje grofmazig opgeschreven dus dit is geen wetenschap dit staat ook niet ergens in een boek het is niet uit een treurige test, maar het zijn meer wat handvaten die op weg helpen om in vol contact aanwezig te zijn en te weten waar breng ik mezelf, waar moet ik mezelf heen En naartoe laten gaan.
Oplossen, dat is eigenlijk redelijk recht aan. Oplossen doe je alleen als er problemen zijn. Alleen problemen hoeven te worden opgelost. Symptomen, zoals bijvoorbeeld een suikerziekte krijgen, moet je niet oplossen. Dat is namelijk geen probleem In mijn oog. Problemen zijn [00:57:00] dingen die eenmalig komen, die niet het gevolg zijn van iets anders maar die gewoon recht toe recht aan, er is ergens iets misgegaan dat moet je eventjes voor elkaar zien te krijgen.
Je voegt kennis toe, je structureert, je maakt er een proces van. Je zegt ja of nee als antwoord op een vraag. Dat zijn problemen die los je gewoon lekker recht toe recht aan op. Aanwezig zijn is belangrijk als je de ruimte groter wilt maken. En dan heb ik het natuurlijk niet over de fysieke ruimte maar dan heb ik het over het veld over de energie, over het draagvermogen.
Als je werkt als teamcoach, jouw aanwezigheid als teamcoach maakt al dat er meer ruimte is voor dat team om met elkaar in gesprek te gaan en dingen anders te gaan doen. Zoals de ruimte voor wat er mogelijk is, voor wat er kan Kan voor waar het over mag gaan of hoe een gesprek gevoerd mag worden, nodig is, dan maak je de ruimte groter Dan is aanwezig zijn, dan is getuigen zijn, zou je ook kunnen zeggen, vaak [00:58:00] al voldoende.
Dus bewustmaken dat is wat je doet wanneer er geen contact is met hoe het werkelijk is, met hoe het hier en nu is. Soms zijn mensen nog een beetje in het verleden, soms zijn ze nog verliefd op wat er ooit waar was en wat ze ooit bedacht hebben of de successen die ze ooit gehaald hebben. Hebben ergens in het verleden en zijn ze dus niet in het hier en nu, maar zijn ze een beetje daar in het verleden.
Of misschien is hoe het hier en nu is te spannend. Dit is wat we ook doen met de systemische zinnen. Dus een van de systemische zinnen die ik vaak gebruik is, het kan zijn dat er straks voor jou geen plek meer is in dit team. Oh ja, en door dat hardop te zeggen, laat ik ze contact maken met hoe het nu is, ze worden zich bewust van de mogelijkheid dat er inderdaad misschien straks geen plek meer is en dat maakt dat er andere keuzes mogelijk zijn.
Dus bewust maken, dat is wat je doet als er geen contact [00:59:00] is met hoe het nu is. En dan de vierde, een systeemgesprek is als al het vorige niet lijkt te werken, dus als hoe het nu is heel veel energie kost, heel veel bandbreedte neemt ongewenst is, misschien zelfs onveilig is of destructief, als het onoplosbaar lijkt te zijn, dan ga je op zoek naar wat speelt er hier in het systeem.
Alle andere dingen kunnen over het algemeen redelijk makkelijk geadresseerd worden. Ja en dan… Om het rijtje verder even af te maken met elkaar. Hoe doe je dat dan? Hoe los je op? Hoe ben je aanwezig Hoe maak bewust? Hoe voer je een systeemgesprek? Nou, oplossen, dat is eigenlijk gewoon een kwestie van heel slim nadenken.
Successtructuren kopiëren Wat heeft eerder gewerkt? Wat werkt bij anderen? Wat zijn de stappen Dus de zeven stappen naar succes, volg ze en je krijgt ze. En een andere versie is het gewoon maar proberen Zeg nou ik denk dat [01:00:00] dit gaat werken werkt het niet, dan proberen we nog een keer iets anders. Dus dat is hoe je problemen kunt oplossen.
Als je de ruimte groter wilt maken, dan breng je je aandacht naar binnen, maar wel volledig in contact met buiten Dus je aandacht gaat naar binnen, naar wie jij bent, waar jij bent, hoe het met jou gaat, maar niet in een geïsoleerde staat, maar volledig in contact met buiten alsof jij Letterlijk één geheel bent met wat er buiten jou is, alsof dat hetzelfde is.
Dat is wat je doet in aanwezig zijn. Hier is de vaardigheid om oordeelsvrij te zijn ook superbelangrijk, want zodra je een oordeel hebt wordt dat contact met buiten wordt belemmerd en dan maak je de ruimte eigenlijk niet groter, maar dan maak je hem kleiner. Je maakt hem naar jouw definitie van hoe het behoort te zijn.
Aandacht naar binnen en contact met buiten Hier zijn acteurs ook heel interessant. Welke [01:01:00] acteurs kunnen goed aanwezig zijn? Zelfs dan hebben ze geen tekst of geen handeling in een scène. Hoe blijven ze in contact met hun rol en met wat ze aan het doen zijn? Het is echt super interessant om te observeren.
Het is gelijk het onderscheid tussen een goed verhaal en een goede film of serie. Als je bewust wilt maken, dan stel je natuurlijk gewoon raarke vragen of andere goede vragen Dus vragen zijn de lekkerste vorm de meest makkelijke vorm om contact te maken met hoe het nu is. Dat zijn niet per se suggestieve vragen dat kunnen vragen zijn die gaan over verbindingen Dus een klassieke rijke vraag is, waar moet de toestemming vandaan komen?
Ja, er zit natuurlijk de suggestie in dat er toestemming is, maar soms als je die vraag stelt en het gaat niet over toestemming dan zegt iemand, het gaat helemaal niet over toestemming het gaat eigenlijk over iets anders, nou snap ik het. Dus de vraag als een uitnodiging dat is belangrijker dan de vraag zelf, de vraag als [01:02:00] uitnodiging helpt om bewust te maken.
En dan als je een systeemgesprek wilt voeren dan maak je jezelf resonant van het systeem waar je mee in contact bent. Dat is een beetje een moeilijke taal. Misschien voor de een zal het gesneden koek zijn, voor de andere is het iets abstracter. Dus jezelf resonant maken is eigenlijk je… …laten ontmoeten door het systeem waar jij contact mee wil.
Het is nog iets anders dan representant zijn. Want in representant zijn kies je echt een positie. Maar in resonant zijn is het meer jezelf beschikbaar maken voor wat er op jou afkomt. Wat het systeem aan jou laat zien. Hoe het systeem zich aan jou laat ontmoeten. Hoe het zich presenteert. En daar doe je vervolgens iets mee.
Dus dat kan betekenen dat je zegt… Oh, als ik hier ben, als ik in contact ben met jullie organisatie, dan [01:03:00] krijg ik het ineens heel benauwd of het wordt heel onrustig in mij. Zijn er meer mensen die het hebben? Dat is wat je doet als je jezelf resonant maakt en dan in je hoofd denk je, goh uit wat zou het nou echt handig zijn voor dit systeem om mij onrustig te laten?
Wat vertelt het me? En dat is hoe het gesprek zich opent. Ik ga zometeen nog een keertje dezelfde breakout rooms openen maak even een foto van dit scherm en reflecteer met elkaar, wat hebben jullie gedaan in de vorige ronde? Waar zijn jullie dominant aanwezig geweest Wanneer hebben jullie geschakeld?
Wanneer werkte het goed en wanneer merkte je dat de bandbreedte in het gesprek wat afnam en hoe kun je dat hier plotten op dit schemaatje? Ja, niet zo heel lang, een minuut of zes. En dan roep ik jullie weer terug, kunnen we samen nog even reflecteren en ronden we deze sessie op. Ik ga [01:04:00] de breakout rooms openen.
Die zijn de eerste die al terug zijn, de anderen komen zo met 15 seconden.
Zo mooi om te zien als je in een groepje samen resoneert hoe in korte tijd iets mogelijk is ook. Plastisch hè? Ja, echt. En ook dat je van elkaars dingen ook weer meepikt of zo. Dus het is echt wel één en één is drie. Dank jullie wel, Breakout Groepje voor deze mooie informatie.
Heerlijk, wat fijn om te horen En er nog meer dingen [01:05:00] die gezegd willen worden, die je zelf wilt zeggen, of die namens jou gezegd worden, via jou.
Ik had nogal een vraag, Siets. En die kwam ik weet niet meer waar het in het schema was, maar het is ergens aanwezig zijn en resonant zijn. Wat ik bij mezelf ervaar is, als ik resonant ben, ben ik automatisch aanwezig. Ja Maar als ik aanwezig moet zijn, dan is dat een ander dingetje. En hoe bedoel je dat is een ander dingetje?
Nou, het lijkt als je resonant bent, dat je er dan automatisch aanwezig bent. En als er gevraagd wordt om aanwezig te zijn, of dat ik dan meer op zoek ben van waar ben ik dan, waar ben ik dan? Alsof ik zeg maar makkelijker contact maak met de eenheid in de zin van resonant zijn dan met…
Mijn individu-anker of zo. Ik weet niet hoe ik dat moet duiden. Ja, precies. Dus aanwezig zijn [01:06:00] vraagt dat je aandacht naar binnen gaat. En als je van jezelf resonant maakt… dan gaat er weinig aandacht naar binnen toe. Dan maak je van jezelf een instrument… Maar op een andere manier dan wanneer je aanwezig bent.
Als je aanwezig bent, zit je er zelf ook tussen, met wie jij bent en jouw energie en jouw persoonlijkheid. En als je jezelf gemakkelijk vergeet, dan wordt het moeilijker om aanwezig te zijn. Snap je? Dus het zou een mooie oefening zijn om iets meer aandacht naar binnen te laten gaan.
Ja, dank je. Ja, dank je wel Sinéad. Leuk je weer te zien.
Andere gedachten of reacties nog?
Ik merkte ook wel dat ik… [01:07:00] Ik vond het heel mooi wat het overzicht ook aan bewustwording van de verschillende lagen weer liet zien. Maar ik merkte ook wel dat ik een vorm van arrogantie bij mezelf betrapte Dat ik dacht van wie ben ik nou om eigenlijk daar zo mezelf in zo’n… Situatie te plaatsen dat ik het weet terwijl ik het niet weet maar dat ik het moet zijn ik weet niet precies hoe ik het moet zeggen
snap jij waar is de arrogantie Petra
nou ja ik denk dat dat voor mijzelf wel een beetje ook met het En met het zelfvertrouwen [01:08:00] met dat ik denk van ja, maar hoe de fuck ben ik? Dat dat wat niet vastgepakt kan worden, dat dat er dan zoveel invloed heeft. Ja, maar je stelt jezelf de verkeerde vraag. Oké Dus hoe de fuck ben ik? Dat is een vraag die, dus dit gaat precies dat is eigenlijk heel mooi wat je inbrengt Dank je wel daarvoor.
Waar breng je jezelf? Waar breng je jezelf met deze vraag Daar herken ik hem ook uit, ja. Ja. En dan, je werkt ook met paarden, hoe de fuck zijn die paarden dat ze denken dat ze iets kunnen doen of dat jij denkt dat je iets met die paarden, ze zijn zo ontworpen, zo is het leven ontworpen. En omdat het leven zo ontworpen is, kun je er gebruik van maken.
Daarom zeg ik het is de verkeerde vraag. Ja. Dus dit is niet iets wat wij creëren met elkaar. Dit is iets, de vaardigheden, die zijn we aan het ontwikkelen via series als dit en via de opleidingen die we doen en via het werk wat we doen. Maar we hebben het niet verzonnen. Het [01:09:00] bestaat al en we zijn aan het ontdekken hoe maken we er gebruik van.
Zodat niet alleen ik leuk oud word, maar iedereen leuk oud kan worden. En dat het lekker kan gaan in het werk en dat mensen zich gezien voelen en zich levend voelen. Ja Dus het gaat veel meer over, oké dit zijn we aan het ontdekken deze vaardigheden zijn we aan het ontwikkelen en dat kan alleen maar omdat we zo gemaakt zijn, we zijn zo gebakken.
Dus daarom, ja, wie ben ik? Nou, iedereen is hiertoe in staat, alleen niet iedereen neemt de moeite om de vaardigheden te ontwikkelen, om welke reden dan ook. Nou, die mensen kunnen weer andere dingen. Hartstikke goed. Ja. Ja en ik vind het wel mooi hoe je die transfer ook even maakt naar de paarden want van de paarden geloof ik het en kan ik er een heel betoog over houden van waarom zij zo gebakken zijn zeg maar maar van mezelf denk ik nou ja terwijl dat is [01:10:00] dan wel dat stukje vol zelfvertrouwen ook dat ik denk van ja ook ik ben zo gebakken dus.
Ja, dus net als alle andere mensen. Ja niet in het bijzonder maar net als alle andere mensen. Dat maakt er een hele andere… En de kans is groot dat door jezelf deze vraag te stellen, je nog trouw bent aan een stukje van je systeem van herkomst. En dat betekent dat je gericht bent op het verleden in plaats van op het nu en de toekomst En dat hoeft ook niet meer.
Nee. Als we nu zien wat er nu gaande is in de wereld kunnen wij het ons gewoon niet meer permitteren om zo bezig te zijn met het verleden. We moeten echt hier en nu zijn met deze vader, hier en nu met elkaar in gesprek en zeggen hé, het is echt wel heel gek hoor dat je dit zegt. Daar gaat die facing chaos with inner peace ook over.
Hoe adresseren we dit? Dus ik doe een [01:11:00] stevig appel op mezelf maar op jou en ook op alle anderen hier aanwezig. Breng jezelf naar het nu. Ja. En ja, natuurlijk, je bent zo gebakken. Je hebt dit meegekregen Make it work. Oh ja, hebt het zo. Dan kan ik het mee om een goed leven te leiden. Ja. Tof Petra Dank je wel.
Dank je wel. Ja. Ik stel voor dat we afronden tenzij er nog een dringend iets is wat iemand wil zeggen.
Ik denk van iets. Dankjewel dat je er was. Dankjewel dat je jezelf naar hier gebracht hebt. En ik wens je de meest fantastische plekken toe voor de komende tijd. En we zien elkaar op 28 mei opnieuw in deze setting.