systemisch werken vol zelfvertrouwen – sessie 1

[00:00:00]

Allright, laten we beginnen. Het is drie uur bij jullie, vier uur bij mij. Heel, heel, heel erg welkom in Systemisch Werken vol [00:00:10] zelfvertrouwen. En ik heb het eerst met zelfvertrouwen genoemd maar vol zelfvertrouwen, dat is eigenlijk waar het wat mij betreft over gaat. [00:00:20] En ik wil graag dit programma doen en het hebben over zelfvertrouwen, omdat ik merkte dat veel mensen die een systemische scholing gaan [00:00:30] gehad hebben, waar dan ook, ook nog een beetje huiverig zijn om het toe te passen.

Soms voelt het als… Ik heb eerst ergens nog toestemming voor. Soms voelde [00:00:40] het als, ben ik wel goed genoeg? Soms voelde het wel als, willen mensen in mijn omgeving dit wel hebben? En ja, dat is eigenlijk super [00:00:50] zonde, want ik denk dat je het met me eens bent, anders zou je hier niet zijn. Die kennis is zo ongelooflijk waardevol en als er dan iets is wat je verhindert om het in te zetten in [00:01:00] de echte wereld, dan blijft het eigenlijk liggen.

Dus mijn gedachte was, zoals mijn denken eigenlijk altijd gaan, wat heb ik dan in huis en wat kan ik dan doen om daar iets in [00:01:10] bij te dragen om daar ook de beweging in te herstellen. En dat is eigenlijk het ontstaan van dit programma En daarna dacht ik, hoe kan ik het nou op z’n aller, aller [00:01:20] allerleukst maken?

En zo is de mix geworden van vijf keer een online sessie Gewoon lekker praktisch kun je er goed makkelijk bij zijn. Een call met [00:01:30] mij, een intake met Lisette of Bionde, een outtake met Lisette of Bionde. En 2 juli begin van de zomer, dan ontmoeten we elkaar in Soesterberg op [00:01:40] onze eigen trainingslocatie.

Dus van harte welkom hier. Ik hoop dat je er zin in hebt. Want wat mij betreft is dit programma, ik noem het een programma en niet een [00:01:50] opleiding of een training. Ik denk eigenlijk, je bent er al. Je weet het al. Je hebt alles in huis wat nodig is. En hier gaat het over, hoe kunnen we het nou [00:02:00] zo aanzetten Hoe kunnen we het nou zo vormgeven?

Jou dus zo mee laten verbinden, dat je ook gewoon met heel veel plezier en heel veel zelfvertrouwen de [00:02:10] kennis kunt gebruiken. En het kunt integreren met al het andere wat je al weet, voor jezelf. Zodat je er zelf heel veel plezier van hebt en ook voor de [00:02:20] mensen om je heen. Zowel in je privéleven als in je werk.

Dus dat is waar het wat mij betreft over gaat. , ehm [00:02:30] Siet, mag ik je even onderbreken? Het lijkt alsof de verbinding af en hapert. Ik weet niet of andere mensen dat ook hebben. Ja. [00:02:40] Ja. Ja, en het beeld staat regelmatig stil. Ah, oké En kunnen jullie me wel horen? Ja. Ik [00:02:50] vermoed dat het een wifi-issue is. Dus ik kan dat nu niet oplossen, dus we moeten er maar eventjes mee doen.

All right. Yes, thanks [00:03:00] Lisette. En dan stel ik je gelijk even voor aan Lisette, want Lisette is vanaf 1 januari een van mijn partners bij Raakvragen Ja dit hebben we niet voorbereid. [00:03:10] We hebben het ook nog niet groots aangekondigd. Dat leek op een of andere manier niet passend We hebben een aantal hele wilde ideeën gehad over wat we zouden kunnen doen.

En mijn andere [00:03:20] partner is Bionda. Bionda, je bent nu ook in beeld. En met z’n drieën zijn we vanaf 1 januari verder gegaan. En de [00:03:30] reden dat ik op zoek was naar partners, was dat ik ook wat meer ruimte voor mezelf wilde maken. Want ik wil natuurlijk graag zoveel mogelijk hier op deze fantastische plek zijn.

[00:03:40] Dus fijn Bionda en Lisette dat jullie er zijn. Is er nog iets wat je wilt zeggen, om te beginnen?[00:03:50]

Nee. Nee. Niet echt. Nee. Ja, nou ja, zo gaan we dus. Zo ging het ook met onze grootste aankondiging dat we van alles bedacht hadden En toen dachten we, oh ja, [00:04:00] maar dat is eigenlijk helemaal niet nodig. En een tweede speciaal welkom aan Els. Mijn lieve vriendin Els en super fijne [00:04:10] collega Els. Misschien kennen jullie haar van als je bij ons in de opleiding hebt gevolgd.

En Els is onze spaceholder. En ik zeg altijd, als Els er is, dan wordt het [00:04:20] altijd beter. Dus Els is spaceholder in Zorgsvoortveld. Dankjewel Els dat je er bent. Fijn dat ik er ben. En goed om jullie allemaal te [00:04:30] zien. Zeker. Wat we doen is, deze sessie duurt twee uur. Zo ergens halverwege Doen we even een [00:04:40] korte break.

Want een uur lang of twee uur lang naar zo’n scherm kijken, dat is natuurlijk niet te doen. Is ook niet goed voor je lijf. En je mag me altijd alles vragen. [00:04:50] Het is wel handig als je eventjes je virtuele hand omhoog doet. Dat kun je doen bij Raise Hand. Dat zit beneden in je menu. En dan zie ik dat [00:05:00] en dan kan ik op een goed moment even stoppen.

En we zullen het laatste half uur van deze twee uur heb ik helemaal vrijgehouden voor alle vragen die je hebt, voor alles wat [00:05:10] je wilt zeggen, wat je wilt toetsen wat je wilt inbrengen. Misschien heb je een idee, misschien heb je een gedachte en wil je even toetsen Hoe denken jullie daarover? Dus daar gebruik het [00:05:20] laatste half uur voor.

Ik moedig je aan om elkaar ook op te zoeken in de chat en dat we met elkaar een soort, ik vind het een beetje een lelijk [00:05:30] woord, een soort van community vormen Dat we een veld vormen met elkaar de komende maanden, waarin we elkaar kunnen dragen en kunnen supporten in wat het is dat jij wilt doen [00:05:40] met systemisch werken.

De manier waarop jij het wilt gebruiken. Dus zoek elkaar op, vraag elkaar om advies of hoe zou jij dit doen of heb je dit wel eens meegemaakt et cetera. [00:05:50] Ik maak een opname van deze sessies. Ik zeg het nu één keer en dat geldt voor alle andere sessies. Die opname krijg je morgen [00:06:00] toegestuurd. Het is niet de bedoeling dat je het doorstuurt naar je netwerk, want we willen ook een beetje de intimiteit behouden.

Mocht er iets gebeuren waarvan jij denkt ik zeg [00:06:10] iets en daar heb ik achteraf spijt van en ik loop het risico dat iemand anders daar iets van vindt dan is het echt helemaal in orde als je mij dat laat weten. Dat moet je wel even snel doen, want ik wil eigenlijk [00:06:20] de volgende dag Dank je. Opnames al door kunnen sturen, dan knip ik dat stukje er gewoon uit.

En dat is dan jammer voor alle anderen, maar je moet wel vrij genoeg zijn om [00:06:30] hier je dingen in te brengen. Als je een casus inbrengt of een vraag inbrengt je hoeft wat mij betreft niet heel specifiek te zijn. We hebben niet [00:06:40] de namen en de rugnummers nodig. Een klein beetje context is vaak al voldoende om een stap te kunnen nemen met elkaar.

Als je in de weg moet, [00:06:50] ook geen probleem Ben je later ook geen probleem We zijn gewoon heel flexibel. Want een van de uitgangspunten in de manier waarop ik systemisch werk, is dat ik niets vastzet. [00:07:00] Dus ik heb nooit iets dat zo gaat. Ik probeer altijd te zorgen dat er beweging kan ontstaan op alle mogelijke manieren.

En alle mogelijke manieren [00:07:10] betekent dus ook dat je de gelegenheid hebt dat je hier iets zegt. En dat je dan zegt, knip het er maar even uit. Want ik word er toch een beetje onrustig van. En een ander is dat [00:07:20] jij er bent als je er bent. En als je er niet bent, dan ben je er gewoon niet. En dan gaan wij vrolijk verder.

We wachten niet op je. Maar we gaan gewoon verder. En het is aan jou om te kijken, waar ben [00:07:30] ik wel en waar ben ik niet. En dat gezegd hebbende, kunnen we natuurlijk niet beginnen hier met elkaar. Als de [00:07:40] kwaliteit van je aanwezigheid als die te laag is. Als je niet helemaal aanwezig bent. Dus ik wil je vragen om even…

camera uit te zetten.[00:07:50] [00:08:00]

Geen idee hoe dat moet. Ik ben technisch gezien niet zo heel handig. [00:08:10] Als het goed is zie je links onderaan een videootje. Oh, het is gelukt. Oh oké dankjewel. Ik heb hem uitgezet voor Jan-Thea. [00:08:20] Dank je. En dan doen we wat we altijd als eerste doen als we onze kennis willen inzetten. Want onze kennis is [00:08:30] niets waard in ons hoofd Onze kennis is ongelooflijk veel waard in ons lichaam.

Dus ik wil graag dat je even doet wat jij doet om in contact te komen met [00:08:40] jouw lichaam. Voor de ene is het ademen, voor de andere is het de voeten op de grond. De derde doet een bodyscan. Dus doe wat jij doet om in contact te zijn met [00:08:50] jouw lichaam.

En dan heb ik twee vragen voor je. En de krachtigste [00:09:00] antwoorden zijn de antwoorden die je ergens in je lijf voelt. Dus ik vraag je… Ik vraag om die antwoorden binnen te laten. En daarna, als je het niet goed [00:09:10] genoeg vindt mag je hoofd nog wat van vinden. Maar daar hebben we eigenlijk niet zoveel aan. Hier komt de eerste vraag.

Voor hoeveel procent ben je op dit moment aanwezig [00:09:20] in deze sessie? Voor hoeveel procent ben je op dit moment aanwezig in deze sessie? Waarschijnlijk geeft je lichaam je een getal. [00:09:30] En de tweede vraag is, is dat genoeg? Is dat genoeg?[00:09:40]

En genoeg is natuurlijk een ongelooflijk subjectief begrip. [00:09:50] Wat betekent dat genoeg? Genoeg betekent voor jou, in deze context. Niet voor mij, het maakt mij niet uit. Ik blijf op mijn eigen positie ik blijf op mijn [00:10:00] eigen plaats. En mijn behoefte dat jij hier helemaal aanwezig bent of niet, daar heb jij helemaal niks mee te maken.

Zelfs al zou ik zeggen, ik wil graag dat je er helemaal bent en dat je je telefoon [00:10:10] uitzet en dat je niks anders meer doet. Dat is mijn behoefte daar heb jij niks mee te maken. Dus je werkt altijd vanuit waar ben jij en wat de wereld ervan vindt en wat de wereld [00:10:20] wil. Ach. Je begrijpt het. Maar goed, het heeft verder niet zoveel betekenis het heeft verder niet zoveel waarde.

Dus genoeg gaat voor jou en dan in [00:10:30] relatie tot de context. Systemisch werken zonder context is niks. Als je systemisch werken zonder context hebt, dan ben je een soort van aan het droogzwemmen en dat [00:10:40] gaat niet, want het is altijd in contact met het systeem. Dus ik vond het een van de moeilijkste dingen aan het schrijven en zeker aan het schrijven voor een boek, want je bent eigenlijk [00:10:50] gewoon aan het droogzwemmen.

En je geeft een voorbeeld maar je hebt geen idee wat is de wereld waarin de lezer leeft. Kan het daar vallen? Kan het daar landen? En als je een voorbeeld [00:11:00] van iets geeft, wat je hebt uitgelegd dan kun je zeggen ja het is waar in dit verhaal, maar als het zo is, dan is het weer net niet helemaal waar. Dat een van de moeilijkste dingen.

Dus het is [00:11:10] altijd context specifiek. En dat is ook een van de dingen waarom het lastig is om je zelfvertrouwen op te bouwen, omdat het in iedere context opnieuw anders [00:11:20] is. Misschien heb je de post gezien die ik op LinkedIn heb geschreven, waar zo enorm op gereageerd is. Ik herken het en ik denk eigenlijk [00:11:30] dat het een teken van kwaliteit is als je niet vol zelfvertrouwen bent in je ontwikkeling als systemisch professional.

Omdat je dan [00:11:40] doorhebt dat het context specifiek is en je kunt dus niet terugkomen Terugvallen op als ik het zo doe, dan doe ik het goed. Dus genoeg ja of nee? Is het genoeg ja of nee? [00:11:50] En misschien terwijl ik zo aan praten ben, is het ook alweer een beetje veranderd. En als het niet genoeg is, dan nodig ik je uit om eerst te zorgen dat er genoeg [00:12:00] is.

Dat je jezelf zo organiseert, dat je genoeg percentage hebt voor kwaliteit van een wezigheid. En als dat voor jou het geval is, dan mag [00:12:10] je je camera aandoen. Is het niet het geval, laat je lekker je camera uit, net zolang tot je voldoende aanwezig kan zijn. En het zou zelfs kunnen betekenen dat je zegt, ik spring er nu even [00:12:20] uit, ik kijk later de opname terug.

Want er is iets anders dat zo hard trekt dat ik hier nog niet helemaal kan zijn.[00:12:30] [00:12:40] [00:12:50] [00:13:00]

Zo, voor de mensen die hun camera hebben aangezet voor wie is er iets veranderd? Doe even je hand omhoog. Je echte hand. [00:13:10] Ja. Zou je er iets over kunnen zeggen, Brenda? Ja

Ja, alleen al doordat je het benoemt wat is [00:13:20] genoeg, en door voor jezelf de vraag te beantwoorden, kreeg ik wat procenten bij. Ja,. [00:13:30] Dus wat… daar een verklaring? Ja, wel, omdat ik, ja, kwam er terug bij uit dat ik nogal streng ben. Streng voor mezelf. [00:13:40] En dat het best wat milder mag zijn. Ja. En daardoor kreeg ik, ja, dacht ik van, alleen kwam er bij mij [00:13:50] een en ander in balans.

Ja prachtig Dankjewel. En bij jou Monique, kun jij er iets over zeggen? Monique [00:14:00] Jongmans?

Ja, ik voelde me gewoon echt heel erg zakken. [00:14:10] Gewoon meer zo van, dat ik echt kon gaan zitten en dat ik echt gewoon voelde dat ik zat. En dat ik er… Dat. Dus ik voelde ook wel inderdaad dat het steeds beter [00:14:20] werd. Ik was al wel heel veel aanwezig, maar het werd, het voelde fijner of zo. Ja. En heb je er een verklaring voor?[00:14:30]

Hoe zou het nou komen? Dat je jezelf ook gewoon toestaat om echt volledig ergens [00:14:40] aanwezig te zijn Ja En dat het goed is met alles wat er is en dat er, nou, het is oké zo. En ik was van tevoren ook al [00:14:50] lekker bezig geweest om heel erg te connecten en ja, het voelt gewoon goed. Het is, ik [00:15:00] weet ook niet hoe ik het anders moet verwoorden, verbonden.

Verbonden en dat is precies waar het over gaat natuurlijk. Dus wat we eigenlijk gedaan hebben in die [00:15:10] paar minuutjes is dat we verbindingen georganiseerd hebben. En eerst begon het met je lijf. En doordat ik zeg, joh, het maakt eigenlijk niet zoveel uit wat het antwoord [00:15:20] is en waar je bent. En dan geef ik heel veel comfort.

Dus je mag ook weggaan, je mag ook je camera uithouden Het is allemaal even prima. Ik meen dat oprecht, want [00:15:30] mijn percentage is gewoon 100. Dus ik heb eigenlijk nergens last van. Ik heb zoveel om uit te putten dat wat jij doet en of jij er bent niet [00:15:40] zoveel invloed heeft op mij. Dus ik kan gewoon blijven, ongeacht wat er in onze interactie gebeurt.

Dus de vraag, hoeveel procent ben je [00:15:50] aanwezig en is dat genoeg of is dat voldoende? Dat is een vraag die eigenlijk op een hele mooie subtiele manier verbindingen organiseert in het hier en nu. [00:16:00] We hebben in de intrekgesprekken van een heel aantal van jullie gehoord van, ik ben wel op zoek ook naar werkvormen.

Dus niet alleen naar kennis en naar herhaling en naar mijn eigen [00:16:10] plek en mezelf vertrouwen. Maar ook gewoon. De praktische creatieve werkvorm. Dit is er een. Dit is er een waar je heel gemakkelijk heel [00:16:20] gemakkelijk, ik zal even Antea helpen.

Waar je heel gemakkelijk gebruik van kan [00:16:30] maken, ook met mensen die systemisch werken stom vinden. Die het misschien gevaarlijk vinden of die er geen interesse hebben. Het zijn twee vrij simpele vragen die iedereen kan [00:16:40] beantwoorden. Als je mensen hebt die meer ervaren zijn, kun je veel uitgebreider ingaan op het stuk van het lichaam.

Als mensen wat minder ervaren zijn, dan kun je iets zeggen van doe even je voet op de [00:16:50] grond en dat is genoeg. Of doe even je ogen dicht of doe even je hoofd naar beneden Dat je echt eventjes alleen aandacht voor jezelf hebt. Dat werkt vaak ook heel goed. [00:17:00] Wat we gaan doen in dit programma is dat we heel nadrukkelijk een voorwaartse beweging maken.

Dus in het wat meer klassieke systemisch werken ben je [00:17:10] in het nu en kijk je terug naar wat was er hier, zodat het me hier beter kan gaan. En wat er bij mij steeds sterker aan het worden is, ik ben hier en we gaan naar voren toe. [00:17:20] Hier, ik wil iets doen om naar voren te gaan. En ik kijk alleen terug naar het verleden als dat me belemmert om naar voren te gaan.

Maar de eerste beweging is altijd… Altijd naar [00:17:30] voren. Het is nooit naar achter. Het is altijd naar voren. En ik heb de afgelopen jaren dat ik hier mee aan het experimenteren ben, gemerkt [00:17:40] dat het in organisaties enorm goed valt. Want dat is namelijk ook waar zij al zijn. Ze hebben altijd een doel of iets wat ze willen behalen.

[00:17:50] Terwijl wij vanuit systemisch werk graag deze kant op gaan, omdat hier ook veel interessante dingen zijn. En dan zeggen we als we dit goed geadresseerd hebben, wordt het hier beter. Dus… [00:18:00] Ik zeg eigenlijk, als we hier gebruik van kunnen maken, we zeggen, systemen kennen de grenzen van tijd en ruimte niet.

Als we daar gebruik van kunnen [00:18:10] maken door contact te maken met wat er in het verleden is, kunnen we het ook andersom doen. Dan maken we contact met wat er in de toekomst mogelijk is. Dus dat is ook wat we in deze sessie [00:18:20] zullen doen. En het fijne ervan is dat je dus op een hele andere manier in contact komt met al die systemen die je ontmoet.

Want je komt niet meer in contact met alles [00:18:30] wat er is en alles wat er geweest is en alles wat misschien nog aandacht vraagt. Het is maar net waar je zaklampje op schijnt wat je tegenkomt. Het gaat deze kant [00:18:40] op en het heeft alleen als functie om de beweging deze kant op verder te faciliteren. Dus je hoeft veel minder rekening te houden [00:18:50] met alles.

Er staat veel minder te roepen naar je, laat ik het zo zeggen. Dus we kijken kijken minder naar hoe het nou komt dat [00:19:00] het voor jou lastig is om je plek te nemen. Ik ga ervan uit dat je dat al onderzocht hebt in je eigen systemische opleidingen. We gaan het ook niet hebben hoe het [00:19:10] komt dat jij uit contact gaat.

We gaan kijken, oh ja, wat is het wat je wilt bereiken Oh in contact zijn. En wat is daarvoor nodig? Welke verbindingen moeten we daarvoor leggen Welke verbindingen moeten activeren? [00:19:20] Of welke verbindingen moeten we gaan versterken? En ik doe in dit programma een stevig appel op je volwassenheid. En dat [00:19:30] betekent wat mij betreft je bent al goed.

Je hoeft niet geheeld te worden. Er zijn geen voorwaarden waar jij aan moet voldoen om dit werk te kunnen doen. Je bent [00:19:40] er al. Je bent al goed. Je hebt alles al. Je kunt alles al. Er is helemaal niks stuk. Je bent er al. Dat is wat mij betreft volwassenheid. [00:19:50] En van daaruit werken we verder. En dan in je volwassenheid kun je zeggen, oh ja, daar had ik nog niet aan gedacht.

Of oh ja, die mag ik wat verkleinen of dat [00:20:00] mag ik wat vergroten. Of nou ja, net welke kant het opgaat. Dus ik zeg, je kunt alles al. En alles betekent niet [00:20:10] alle mogelijkheden die er zijn, maar alles betekent alles wat je nodig hebt. En alles is, de dingen [00:20:20] die je nodig hebt, die zijn er al. De dingen die je niet nodig hebt, die zijn er ook, maar die heb je niet nodig.

Dus die zijn niet voor jou. Dus ik heb eens met Petra, die hier ook aanwezig is, [00:20:30] Petra een middag gestaan in de paardenbak. Ja, met alle en alle eerlijkheid. En Petra kan je er goed over vertellen, denk ik. Niks voor mij. Ik ben een [00:20:40] beetje bang voor die paarden. En ik dacht, wat raar om nou bang te zijn voor een paard Dat slaat echt nergens op.

bovendien is Petra erbij. Ik ben super veilig. En toch, toen ik in die bak stond… [00:20:50] Had ik een beetje dit. Ik kon niet volledig ontspannen. Ik kan ook alles al, maar ik kan niet met paarden. Dus in mijn alles zitten geen paarden. [00:21:00] In die van Petra wel, maar in die van mij niet. Zo werkt het een beetje. Dus daar gaan we mee werken.

En [00:21:10] dan ga ik iets heel spannend zeggen. Iets wat spannend is voor mij om te zeggen. Maar ik neem mezelf in dit programma als rolmodel. En ik moet er ook een beetje om lachen. [00:21:20] Dat komt omdat ik denk aan een van de contacten die we hebben gehad in de aanloop hiernaartoe. Dat iemand zei, ja maar met Sietse Bakker krijg ik geen zelfvertrouwen.

Want [00:21:30] die, ja ik moet er echt om lachen. En het lachje, dit komt uit mijn systeem van herkomst Dat ik dit soort dingen over mezelf zeg. Want als die het doet, dan ben ik zo onder de [00:21:40] indruk, ja dan word ik alleen nog maar onzekerder. Daarom zeg ik, ik doe een appel op je volwassenheid. Maar ik neem wel mezelf als…

…als rolmodel, want ik [00:21:50] heb namelijk zelfvertrouwen. Ik heb enorm veel zelfvertrouwen en ontspanning in dit werk. En er zijn niet zo heel veel dingen [00:22:00] meer waar ik echt… …heel veel stress van heb. En als ik stress heb, onderzoek ik gelijk mijn stress… …vanuit welke verbinding ontstaat mijn stress. En ik voel me [00:22:10] heel vrij in het werk.

Ik voel me vrij in het contact dat ik heb met systemen. En als ik samen met collega’s werk… …die nemen dan hele [00:22:20] andere dingen weer waar… …en die hebben hele andere ideeën… …en die hebben hele andere toepassingen. En dan nog steeds behoud ik mijn zelfvertrouwen. [00:22:30] En ik denk niet meer… …oeh, dat had ik ook moeten weten.

Of, oeh, dat is echt wel… …poeh, petje af. Nou, ik ben weer zes stappen achteruit. Ik denk, [00:22:40] dat is interessant. Had ik nog nooit aan gedacht. Wat tof dat iemand het zo doet. En wat geweldig als we het naast elkaar brengen… …en het met elkaar mengen. [00:22:50] Maar dan heb ik niet zomaar gedurfd. Daar is best wel een weg aan vooraf gegaan.

En ook ik in mijn eerste opleidingen… …was zwaar onder de indruk van alles wat ik [00:23:00] zag. En voelde mezelf onmachtig en klein. En ik wil je vertellen wat mij hielp om daar doorheen te komen. Het is een beetje [00:23:10] cheesy misschien. Maar het is wel de realiteit. En ik bied het je als een uitnodiging… …en als een inspiratie.

Het heeft mij [00:23:20] enorm geïnspireerd. En ik weet zeker dat je het kent. Het is een heel bekend stuk. En als je wilt… Dan doe je even je [00:23:30] ogen dicht en dan luister je naar mijn stem.

De diepste angst is niet dat we [00:23:40] onmachtig zouden zijn.

Onze diepste angst is juist onze niet te meten kracht.[00:23:50]

Niet de duisternis, maar het licht in ons is wat de meeste mensen [00:24:00] vrezen.

En we vragen onszelf af, wie ben ik om mezelf briljant [00:24:10] schitterend begaafd of geweldig te achten?

Maar waarom zou je dat niet zijn? Je bent een kind van [00:24:20] God. Je dient de wereld niet door jezelf klein te houden. Er wordt geen licht verspreid als de [00:24:30] mensen om je heen hun zekerheid ontlenen aan jouw kleinheid.

We zijn bestemd om te [00:24:40] stralen, zoals kinderen dat doen. We zijn geboren om de glorie Gods die in ons is te openbaren.[00:24:50]

Die glorie is niet slechts in de enkelen, maar in ieder mens aanwezig.[00:25:00]

En als we ons licht laten schijnen, schept dat voor de ander de mogelijkheid hetzelfde te doen.[00:25:10]

Als we van onze diepste angst bevrijd zijn, zal alleen al onze nabijheid anderen bevrijden.[00:25:20] [00:25:30]

Lisette zal zo een pdf in de chat zetten met deze tekst Het zijn twaalf regels. En dan openen we even de breakout rooms. En dan wil ik je vragen [00:25:40] om de regel die bij jou het meest resoneerde, de regel die het meest over jou gaat, hardop voor te lezen aan de anderen en met elkaar [00:25:50] een interessante ontmoeting te maken over deze resonantie en over deze tekst.

Het is niet toegestaan om elkaar te helpen of om te [00:26:00] therapieën of om te coachen of te adviseren ofzo. Dat is niet waar het over gaat. Wat je doet in je ontmoeting is dat je elkaar in contact brengt met iets waar jij [00:26:10] op resoneert. Vertel eens meer. Ah ja, en wat nog meer? En wat is er ook? En als je toevallig dezelfde zin hebt, [00:26:20] dan zeg je, dat is interessant, we hebben dezelfde zin en bij mij is het op deze manier anders.

Dus je zorgt dat in je ontmoeting dat het zo open en wijd mogelijk is. Dat je [00:26:30] via je reacties via je vragen of via je opmerkingen of via je waarnemingen, dat je uitnodigt dat werkelijk alles er mag [00:26:40] zijn. Zodra je een advies gaat geven, dan zeg je dus eigenlijk, er mag iets ook niet zijn. Het is niet de bedoeling we zijn aan het trainen in systemisch werken vanuit een [00:26:50] gegronde houding.

Hier zorgen dat hij helemaal open en breed is, dat zoveel mogelijk er kan zijn. Je krijgt hiervoor [00:27:00] twintig minuten, zodat je echt eventjes contact met elkaar kunt maken. En dan roepen je terug en dan heb je nog een minuutje of zo om je gesprek af te maken. [00:27:10] Ja, wil jij de breakout rooms openen Lizet?

Zo, daar is iedereen weer. En ik zie dat alle camera’s aanstaan dus [00:27:20] dat betekent dat ik ervan uitga dat je kwaliteit van onwezigheid je percentage van hoeveel procent ben je hier, dat die hier goed genoeg is. En er is [00:27:30] even ruimte om te horen wat wil je erover zeggen? Wat is de zin die over jou gaat?

Wat heb je ontdekt in de ontmoeting? In de context van dat we [00:27:40] elkaar aan het trainen zijn om systemisch werken, vol zelfvertrouwen en in volle ontspanning In te kunnen zetten.[00:27:50]

Iemand die er iets over wil zeggen Ja, ik heb die opmerking net ook gemaakt in de [00:28:00] breakout. Is dat ik in het begin een beetje huiverig was om ook maar iets te zeggen. Omdat ik bang was dat ik [00:28:10] dadelijk aan het adviseren of toch stiekem dat aan het doen was. Halverwege ging dat los. Maar dat was dan weer de angst om [00:28:20] het niet goed te doen.

En ontspanning brengt dan veel meer. Ja, en wat gebeurt [00:28:30] er als je iets niet goed doet? Ja, niks eigenlijk natuurlijk.

Maar [00:28:40] ja. Ik heb een kleine oefening voor je Babette. Het is een fysieke oefening. Ja. En als dit voor degene, voor de [00:28:50] anderen, als dit ook over jou gaat, doe je de oefening mee. Wat gebeurt er als je het niet goed doet? En dat doe je zo. Gewoon zo. Ach. [00:29:00] Ja. Ja. Ja. Dat. Nou ja. Ja Dus dat ging goed. [00:29:10] Oké Er is eigenlijk niks dat stuk kan gaan doordat jij een verkeerde interventie doet of doordat je een onhandige vraag [00:29:20] stelt of doordat je verkeerde aanname doet.

Je merkt het gelijk want je voelt gelijk alsof je zo hup, in de ankers gaat. Dus je hebt gelijk [00:29:30] informatie, oh wacht even, dit was de verkeerde afslag. En dan zeg je iets als, nou die laatste dertig seconden die draai ik even terug, ik begin even opnieuw. Of, [00:29:40] oh wacht, nu heb ik dit ingezet maar ik weet dat het niet werkt, ik voel het gelijk, sorry, ik doe het even anders.

Excuus voor de fouten afslag. [00:29:50] Het is niet zo heel erg, je repareert het gewoon. Als door jouw interventie iets helemaal stuk gaat, er ontploft iets of er implodeert [00:30:00] iets, dan stond het al op spanning. Gezonde systemen kunnen echt tegen een stootje. Het is niet zo, je moet echt precies alles goed doen, want anders gaat het [00:30:10] niet.

Als je hier deze natuur bekijkt, die is gewend aan temperaturen van min 20, min 25 in deze periode van het jaar. Het is hier vandaag min [00:30:20] 10. Maar die bomen die gaan niet gelijk kapot doordat ze het veel te warm hebben. Ze denken hooguit, nou het is een beetje te warm, ik hoop dat het volgend jaar weer wat kouder is.

Dus het heeft echt wel [00:30:30] wat marge, het gaat niet gelijk stuk. Als een van ons denkt dat… Als alles goed moeten doen omdat er anders iets heel spannend [00:30:40] gebeurt, dan maak je jezelf de rechterhand van God, laat ik het zo maar zeggen. Dat is echt niet aan de orde. Als dingen [00:30:50] gezond zijn, als ze resilient zijn, kunnen ze echt wel tegen een stootje.

En dan zegt iemand, jemig, dat is onhandig van jou, niet meer doen. Dan zeg je, ja, had ik eigenlijk zelf ook al door. Als er [00:31:00] wel iets ontploft doordat jij een interventie doet, dan stond het al op ontploffen Dan is het bijna alsof het zo onder spanning staat. En iets dat onder [00:31:10] spanning staat, heeft maar een heel klein beetje nodig om uit elkaar te gaan.

Dus als ik het niet goed doe, dan doe ik het gewoon [00:31:20] anders. Ja, dankjewel Babette. Hoe moet alles nog?

[00:31:30] Ja, ik vond het eigenlijk wel een mooie oefening, een mooie vraag die je stelde. Los van dat [00:31:40] ik natuurlijk zeker wilde weten dat ik hem goed deed. Nee, maar je gaf wat meer informatie waardoor ik hem net, en ik was al aan het lezen, dus ik [00:31:50] had hem niet helemaal goed, maar heel veel zinnen resoneerden bij mij.

Dus ik vond het al bijna ingewikkeld om te kiezen. Ja ik heb hem. [00:32:00] En er zitten heel veel zinnen… Die zo resoneren waarom ik hier ben. Dus ik [00:32:10] vind het een volstrekte logische oefening dat we deze doen. En voor mij klopt die aan alle kanten. [00:32:20] Voor mijzelf. Dus ja, mooi Dank daarvoor. Ja you’re welcome. En uiteindelijk Monique, maakt het [00:32:30] niet zoveel uit welke zin het is.

Het gaat over waar jij je mee verbindt. En we doen systemisch werk vol zelfvertrouwen. Dus het gaat om wat kan ik gebruiken om mezelf [00:32:40] in de best mogelijke positie te krijgen. En het zou kunnen zijn dat de ene dag de ene zin en de andere dag de andere zin. Het maakt ook niet zoveel uit. Dank je wel voor je reactie.[00:32:50]

Nog een laatste reactie van iemand die iets zeggen wil? Ja, ik zie Brenda gelijk met haar hand. Wel, mijn zin was [00:33:00] niet te duister is. Maar het licht in ons is wat we het meeste vrezen. Of wat de meesten vrezen. En dat vind ik wel een heel mooie zin. Ook [00:33:10] maatschappelijk vind ik dat dit op dit moment enorm speelt.

En ja, die raakte mij wel het meest. En in het [00:33:20] gesprek dat we hadden in de breakout room. Was dan ook… Omdat we ook maatschappelijk soms als we vijftig zijn. [00:33:30] Ehm… Worden gezien in onze maatschappij als, ja, je wordt wat grijs en je wordt wat uitgerangeerd en terwijl dat bij [00:33:40] de natives je net de elder wordt.

De wijze vrouw dus. En dan, dus ja, dat is zo ook iets van, [00:33:50] soms als we vijftig worden, of in de vijftig zijn, worden we een beetje gezien als, in de maatschappij als we worden uitgerangeerd en net dan is [00:34:00] het licht meer dan ooit aanwezig. Zoiets. Zoiets ja. Ik denk dat dit werk van [00:34:10] ons vraagt dat we autonoom kunnen bewegen ten opzichte van hoe anderen naar ons kijken.

Een beetje ingewikkelde zin, dus [00:34:20] ik zal het nog een keer zeggen. Ik denk dat dit werk van ons vraagt dat we autonoom bewegen ten opzichte van hoe anderen naar ons kijken. En dat betekent zoiets als, het maakt niet zoveel uit hoe [00:34:30] de maatschappij naar jou kijkt. Dat gaat naar hoe jij naar jou kijkt. En wat doe jij met duisternis en wat doe jij met licht.

En dan als je dat doet, [00:34:40] dan geef je jezelf een soort van positie en dan heb je een grond. En dan is het natuurlijk fijn als die positie Dat past binnen de context, dat het [00:34:50] past binnen de leeftijd van je cellen. Dus als je als vijftigjarige je gaat gedragen als puber, dat kan slechts tijdelijk, meestal als tegenreactie op iets [00:35:00] anders, maar dat is niet duurzaam.

Maar dat is in harmonie met je natuur, met waar je lijf is, zeg maar. En om [00:35:10] systemische interventies te kunnen doen, moet je ergens voelen dat jij overeind blijft, onafhankelijk van wat andere mensen over jou zeggen [00:35:20] of van jou vinden. En dan kun je mooi met dit soort dingen oefenen, inderdaad. Mooi dat is bepaald.

Dank je. Ja [00:35:30] de zin uit dit gedicht wat voor mij werkte was, even kijken waar heb ik hem.

[00:35:40] Er wordt geen licht verspreid als de mensen om je heen hun zekerheid ontlenen aan jouw kleinheid. Dus tegen mij wordt er wel eens gezegd, ziet wat ben je groot, of wat ben je veel, [00:35:50] of wat doe je veel, of wat kun je veel, of ja, ik krijg geen zelfvertrouwen als ik met jou moet werken hoor want jij bent zo goed.

En mijn eerdere [00:36:00] neiging van nature was om me klein te maken, zo ben ik ook opgemoet. Klein ben je beter dan wanneer je zo groot bent. Maar dat ging ten koste van mijn levensvreugde. [00:36:10] Dus op een gegeven moment heb ik gezegd Ik ben gewoon helemaal mijn eigen grootte en als iemand het nu tegen mij zegt, ik heb een last [00:36:20] van dat jij daar zo staat, ik heb een last van dat je groot bent, ik heb een last van dat jij met zelfvertrouwen dit werk doet.

Kun je eventjes dimmen zodat er een beetje ruimte voor mij [00:36:30] is? Dan is eigenlijk altijd mijn antwoord, wat heb je liever, dat ik mezelf kleiner maak voor jou of dat wij kijken hoe jij groter kunt worden, dat we even groot zijn. [00:36:40] En natuurlijk is het antwoord altijd het laatste, maar ik meen het wel vrij serieus.

Dus in dit programma is mijn ambitie [00:36:50] dat jij je nooit meer klein houdt dat je nooit meer verstopt in de duisternis, maar dat je hier straalt om te zijn zoals je bent, [00:37:00] hoe je ontworpen bent en wat je te brengen hebt. Zodat je zelf een fantastisch leven kunt hebben en dat je ook nog iets kunt betekenen [00:37:10] We gaan vijf minuten pauzeren Heel kort, ik moedig je aan om even te staan, rond te lopen.

Ik ga [00:37:20] dat ook doen, ik zal nog een blokje hout op het vuur gooien. Even je lijf weer terugbrengen want als je ogen de hele tijd zo naar het scherm staan, dan knappen er ook niet van op. Dus we doen [00:37:30] vijf minuten break, zorg even goed voor je lichaam en dan, ik zet mijn camera uit, als je mijn camera weer aan ziet gaan, dan gaan we weer verder.

Tot zo![00:37:40] [00:37:50] [00:38:00] [00:38:10] [00:38:20] [00:38:30] [00:38:40] [00:38:50] [00:39:00] [00:39:10] [00:39:20] [00:39:30] [00:39:40] [00:39:50] [00:40:00] [00:40:10] [00:40:20] [00:40:30] [00:40:40] [00:40:50] [00:41:00] [00:41:10] [00:41:20] [00:41:30] [00:41:40] [00:41:50] [00:42:00] [00:42:10] [00:42:20] [00:42:30] [00:42:40] [00:42:50] [00:43:00]

Zo, als je weer online bent, doe je camera weer aan, dan weten we dat je er bent.[00:43:10]

Je ziet, ik ben inmiddels verkast. Het is hier donker aan het worden en kou er bij het raam dus ik heb even een andere plek gekozen. [00:43:20] Oké makkelijk

gezegd [00:43:30] Jezelf groot maken, niet kleiner voordoen, het licht en het duisternis, waar vaar je op? Mijn kompas, iets wat ik eigenlijk altijd gebruik [00:43:40] is mijn bandbreedte. En mijn bandbreedte is eigenlijk hoeveel toegang heb ik tot al mijn vermogens. Hoeveel toegang heb ik dus [00:43:50] tot alle informatie en energie die beschikbaar is.

En dat gaat ongeveer als volgt. Dus als ik lekker in mijn lijf zit, als ik [00:44:00] contact heb met mezelf en dat betekent dat ik niet angstig ben, dat ik vrij ben van stress, dat ik zin heb in dingen, dat ik contact heb met mijn [00:44:10] ware aard. Mijn ware aard is dat van iemand die ondeugend is en speels en ook moedig.

Dus als ik daarmee in contact ben, dan heb ik eigenlijk [00:44:20] toegang tot alles wat er voor mij beschikbaar is. En dat alles dat is precies wat ik nodig Zonder dat wat ik niet nodig heb. Dus het is niet [00:44:30] alles wat er bestaat in de wereld maar alles wat ik nodig heb, alles wat bij mij past. Daar heb ik dan toegang toe.

Maar dan als ik onder druk sta, omdat ik het heel graag [00:44:40] goed wil doen. Of ik moet energie besteden aan het niet precies weten wat mijn plek is en het zoeken daarna. Of ik durf niet mijn ware plek in [00:44:50] te nemen omdat klein blijven… Makkelijker is dan groot zijn, zoals je groot bent, dan neem dat van je beschikbare bandbreed en dan lever dat [00:45:00] stress op.

En die verminderde bandbreedte die zorgt ervoor dat de mensen met wie je werkt, net niet helemaal vertrouwen wat jij aan het doen [00:45:10] bent. En dan krijg je dus een rottige vraag. Of je krijgt dat mensen zeggen, nou dat is wel echt heel zweverig hoor. Of zo doen [00:45:20] wij dat hier niet. Als je toegang hebt tot al je vermogens en tot al je bandbreedte, dan zit er in de ontmoeting met jou veel meer ontspanning en veel meer [00:45:30] automatische vertrouwen in, dat jij weet wat je aan het doen bent en dan kan ik me daaraan overgeven.

Als jij stress hebt, dan registreren mijn [00:45:40] spiegelneuronen dat jij stress hebt. En die gaan zich daarop aanpassen. Dus ik kom ook in een gestresste toestand en samen zorgen dat er minder is om mee te werken. Het [00:45:50] kompas waar ik op vaart Waar is mijn bandbreedte? Hoe gaat dat met me? Ben ik nog blij? Heb ik nog ideeën Ik ben iemand, dat hoort bij mijn ware aard, [00:46:00] ik heb altijd ideeën Dus op het moment dat ik geen ideeën meer heb, is het gewoon groot alarm.

Ik laat eigenlijk letterlijk alles uit mijn handen vallen, want ik weet dat ik dan zo onder druk sta dat ik [00:46:10] gewoon geen toegang meer heb tot mijn vermogens. Ik moet dit eerst herstellen en als het hersteld is, dan ruim ik de rommel die ondertussen veroorzaakt die wel weer op. Dat [00:46:20] opruimen gaat dan vaak veel sneller dan wanneer ik hier zou blijven volhouden.

Dus voor degene van jullie die zeggen… Ik vind het spannend om [00:46:30] echt te laten zien in dit werk, je meet op je bandbreed. Hoe kun je je bandbreedte zo groot mogelijk maken? En dan is er iets wat je bent gaan geloven dat waar is. Ik hoor het niet [00:46:40] zo te doen of het mag het niet zo doen. Net als ik ben opgevoed, ik behoor klein te blijven.

Ik ben opgevoed om andere mensen te dienen in de [00:46:50] horeca of op een school of in de zorg. Maar niet om zelf iemand te zijn, zeg maar. En ook in het dorp waar ik nu woon is het eigenlijk niet [00:47:00] de bedoeling dat vrouwen stoere dingen doen. Die horen vooral blij te worden van thuis te zijn met de kinderen. En ook als het grotere kinderen zijn.

Dus [00:47:10] het gaat over je bandbreedte. Waar zit je bandbreedte? Dat is je kompas. En voor degene die niet precies weten wat nou hun plek is. Of de [00:47:20] plek die er voor hun beschikbaar is niet kunnen of willen innemen. Meet eens op je bandbreedte. Wat doet dat met jou als je die plek ontmoet? Is het een plek die niet voor jou bestemd [00:47:30] is?

Hoe weet je dat dan? Waar voel dat? En hoor dat bij nu of zit die in het verleden Want wij werken hier in het nu gericht op voorwaarts. [00:47:40] Oké dus als die daar is. Wat is er mogelijk niet meer waar? Waardoor je het hier wel kunt doen. Niet te groot maken, niet te diep [00:47:50] maken, maar zo. Voor degene die zegt, ik wil…

Ik wil meer durven en ik wil vrijer kunnen werken. Hoe zit het hier [00:48:00] met je bandbreedte? Opnieuw het is steeds die vraag. En als je bandbreedte afneemt een klein beetje kan wel leien, maar als je echt voelt dat die afneemt groot alarm, want je [00:48:10] maakt het jezelf alleen maar moeilijker. Dus wat we hier ook doen, is werken naar een standaard lekker grote bandbreedte en dan maakt de rest eigenlijk niet meer zoveel uit.[00:48:20]

En dan is de manier waarop ik het doe, slechts een referentie voor jou. Dan ga je het niet letterlijk combineren maar dan zeg je, ah wacht, daar was ik nog niet opgekomen. En als ik het dan vertaal [00:48:30] naar wat bij mij past, dan doe ik het zo. En dat gezegd hebbende wil ik je iets laten zien. Het is een video [00:48:40] van een podcast die ik onlangs heb opgenomen.

Ik heb hem vanmorgen En geluisterd. En ik dacht, jeetje dit is eigenlijk precies waar het hier in dit [00:48:50] programma over gaat. Ik laat je een klein stukje zien en dan vertalen we het naar jou zelf. [00:49:00] Hoe lang doe je dit al? Hoeveel ervaring heb je hier al mee? Wat is hier? Dat je precies de vinger op de zere plek legt.

Mijn hele leven? [00:49:10] Ja. Dat is natuurlijk niet waar. Dus ik ben professioneel begonnen toen ik begin twintig was. Ik werk nu 25 jaar als adviseur [00:49:20] Ik gebruik deze systemische kennis de afgelopen vijftien jaar. En elk jaar dat ik werk, word ik beter. En ik word elk jaar beter omdat ik steeds [00:49:30] mezelf blootstel Aan dat ik niet zeker weet of ik gelijk heb.

Dus ik breng mezelf steeds op een plek waar het voor mij ook spannend is. Waarin ik niet weet of het klopt wat ik zeg. [00:49:40] En waarin ik moedig genoeg ben, zonder angstig te zijn, om een stap te zetten. En dat is een soort plek. Het wordt ook wel eens de liminale fase [00:49:50] of de liminale plek genoemd. Dus ik breng mezelf steeds daar.

Dus ik werk niet vanuit een hypothese of een plan of wat je in sales doet. Ik heb een focus, ik ga die kant op. En [00:50:00] ik gebruik allemaal successtrategieën waarvan ik weet dat ze werken om daar te komen. Dat doe ik als ik mijn boekhouding doe. Maar als ik echt aan het werk ben [00:50:10] en ik wil iets bereiken in verbindingen met mensen.

Dan breng ik mezelf op een plek waar ik het niet helemaal zeker weet. Eigenlijk denk ik dat jij dat ook doet als [00:50:20] podcasthost hier. Je weet het van tevoren ook niet. Dus je hebt je voorbereid. Dan ontmoeten we, er ontstaat een verbinding. In die verbinding interactie. En jij moet ergens bereid zijn [00:50:30] om zowel je gast zijn of haar verhaal te laten doen.

Als de leiding te laten houden. En daar varieer je tussen. Als je het te strak doet, super saai gesprek. [00:50:40] Als je het loslaat, dan gaat het ineens over de kavia van iemand of zo. Dat is ook niet de bedoeling. En het leuke is, vaak zie je dat iemand eventjes los moet [00:50:50] komen. En soms dan breng ik een onderwerp in en dan zie je ineens iemand.

Want ik ga het zo zitten van, ja, we gaan het nu inderdaad hebben over mijn sport inderdaad. En dan zie je helemaal [00:51:00] iemand opbloeien en dat is vaak een gamechanger. Ja

mijn leven al, [00:51:10] mijn hele leven zei ik. En toen zei ik ook nog, ik word elk jaar beter. Wie van jullie wordt er ook elk jaar beter? Doe je hand eens omhoog.[00:51:20]

Gelukkig een heel boel mensen. We gaan, ja, Marco, wat wil je zeggen?[00:51:30]

Ja, ik word elk jaar beter, ja. Ja zeker. Dat wou je zeggen. Ja, lekker om te zeggen. [00:51:40] Ja.

We openen opnieuw de breakout rooms en de vraag is, word [00:51:50] jij ook elk jaar beter? En waar breng jij jezelf in dit werk? Welke positie maak je voor jezelf? En dan [00:52:00] ook, we doen dezelfde groepjes, dus het gesprek over het gedicht van Marianne Williamson kunnen we voortzetten. Waar breng jij jezelf en wat doet dat dan vervolgens [00:52:10] met je bandbreedte?

En in dit gesprek mag je best zeggen, als je denkt nou dat is echt super onhandig wat je doet, dan mag je dat best even hardop zeggen. Dus in [00:52:20] deze variant mag je elkaar een beetje uitdagen, je hoeft niet op alles te zeggen, oh wat leuk en wat goed, maar wat doe je dan precies? En wanneer val je dan [00:52:30] uit?

Dus even iets dieper doorspitten met elkaar, waar breng jij jezelf, wat doet het met je bandbreedte? Je hoeft niet alles te accepteren. Als iemand dan iets over jou zegt of tegen [00:52:40] jou zegt of je denkt dat is volkomen onzin, dan denk je oké laat maar gaan, hier heb ik niks aan. Want dat doet deze. Dan ene oor [00:52:50] in en andere oor uit.

Ja? Lisette, wil je nog een keer de breakout rooms openen? We nemen een kwartiertje.

Zo, [00:53:00] iedereen is weer terug. Tot op de laatste seconde in de breakout rooms gebleven En als dat het geval is, denk ik altijd… , dan zijn jullie nog volop [00:53:10] in gesprek in ontmoeting met elkaar. Is er iets wat je zou willen… Delen of wat je zou willen vragen in het kader van dit [00:53:20] programma. Ja, Michelle, ik zie hand.

Ik vond net even Marco die vond ik even een hele mooie [00:53:30] waar ik heel erg op resoneerde was het vertragen om ruimte te maken mooi maar eigenlijk ook eentje die misschien nog meer bij mij [00:53:40] resoneerde was daarna waar Luc ook op zei van weet je de groep weet meer dan alleen, dus daar ook op te durven vertrouwen.

Dat is er ook zo [00:53:50] eentje van om je bandbreedte, weet je als ze draad als werker gaat voelen die dingen hebben we ook genoemd dat vond ik wel heel leuk om in ons groepje dat eigenlijk de [00:54:00] dingen die de anderen zeiden, dat je daar dus eigenlijk nog meer zijn geven woorden aan datgene wat je zelf wel soms voelt dus dat vond ik heel erg leuk [00:54:10] top, leuk om te horen Michelle ja goede maatjes had je ja inderdaad [00:54:20] dankjewel er is nog iemand die iets wil zeggen Jeanette

ik had het net nog voordat we eruit gingen [00:54:30] over hoe kan je nou je bandbreedte voelen, want ik merk dat bij mij heel vaak die bandbreedte Ik kan mezelf ook goed opblazen, zeg maar. Dus ik heb zoiets van, ja, bandbreedte, boeh, daar ben ik. Maar dat is dan [00:54:40] niet per se bandbreedte. Toen jij ons naar de breakout stuurde, zei je daarvoor, voor mij is het speelsheid.

En je zei nog twee dingen, maar die speelsheid die resoneerde bij mij. Dan denk, [00:54:50] oh, welke dingen zijn dat nou eigenlijk in mij? Dat ik kan voelen dat ik die bandbreedte… Dus daar ben ik wel heel nieuwsgierig naar. Als je boem doet, als je [00:55:00] opblaast, ben je uit contact met jezelf. Ja, dat weet ik. Dus het begint altijd eerst in contact.

En het makkelijkste om in contact met [00:55:10] jezelf te komen, is gewoon via je lijf. Dus een bodyscan doen in jouw vorm. Of wat ik zelf ook lekker vind, is gewoon zo aanraken. Of [00:55:20] tapping is natuurlijk ook een vorm. Er zijn allerlei vormen van in je lijf ademhalen. En dan vanuit daar, je zou bijna in het verlengde van wat Michelle net [00:55:30] zei vertragen, dat je als het ware zegt, ik weiger om in actie…

te komen als ik niet eerst in contact ben met mezelf. En in het begin is dat een beetje [00:55:40] spannend en misschien ook onhandig Want je hebt een deadline. Maar als je daar bent, ik weiger om in beweging te komen tot ik in contact ben met mezelf, dan ga je echt heel snel vrij [00:55:50] makkelijk voelen, oh ja, daar ben ik.

En zo is het, om in contact te zijn met mezelf. En dan ga je ook merken hoe die bandbreedte is. Signalen dat je een beperkte [00:56:00] bandbreedte hebt, is bijvoorbeeld als je ademhoog is. Of als je je de hele tijd zo geduwd of gehaast voelt. Als je [00:56:10] vormen van kramp hebt, ergens in je lichaam. Als je het gevoel hebt dat er aan [00:56:20] je getrokken wordt of dat er geduwd wordt.

En dat jij eigenlijk helemaal niks kunt doen, dat je nergens invloed hebt. Dat zijn echt indicatoren van afgenomen bandbreedte. [00:56:30] En toegenomen bandbreedte is het gevoel dat je ontspannen bent, dat je rustig bent. Dat je stevig staat, dat je rond kunt kijken, elke kant op. En dat je [00:56:40] zelfs die kant op zou kunnen gaan of je zou die kant op kunnen gaan.

En dat beide kanten even aantrekkelijk zijn, dat is wat je krijgt als je lekker veel bandbreedte hebt. En misschien is het [00:56:50] dan aardig om gewoon de komende dagen er een klein beetje mee te gaan spelen. En te gaan kijken, oh ja, waar merk ik dat dan? Als het echt helemaal [00:57:00] niet lukt bij jezelf, kijk dan om je heen.

Welke mensen, zou jij zeggen, hebben een dikke, vette grote bandbreedte En welke hebben een kleine [00:57:10] bandbreedte Waar merk je dat aan? En als je dan die mensen vergelijkt met jezelf, waar sta jij dan? Sta je meer aan de ene kant of sta je meer aan de andere kant? [00:57:20] Dus je gebruikt de spiegeling van anderen ook op een andere manier.

Dat zou je zo kunnen gebruiken, ja. Ja. En op YouTube, dat is nog een derde tip, zeg maar, heb ik een video [00:57:30] gemaakt. Ik heb een kanaal gemaakt, Systemisch Woordenboek. En in dat woordenboek staat ook een video over bandbreedte Begrip bandbreedte Ik zal hem morgen ook in mail zetten, een [00:57:40] linkje. Als je meer contact wilt maken met wat bandbreedte is en het is een goed concept voor jou, dan zou je die ook nog kunnen pakken.[00:57:50]

Thanks. Leuk om je weer te zien, Jeanette. Iemand anders nog?[00:58:00]

Ja, Saskia. Ja we hadden het in ons groepje er ook [00:58:10] over. En wat voor mij bandbreedte verruimend is, is inderdaad vooral in gesprekken achterover gaan leunen. [00:58:20] En juist een beetje in de afwachtende houding gaan, in plaats van meteen voorover leunen en [00:58:30] het voortouw nemen in het gesprek. Zeker in lastige gesprekken.

En ik juist dat achterover leunen voor mijzelf een [00:58:40] uitkomst. En dan kan ik ook veel beter vertrouwen op mijn intuïtie en horen wat ik kan [00:58:50] zeggen in het gesprek Want soms zijn… Zijn gesprekken ingewikkeld. En als ik dan voorover leun. Dan raak ik geblokkeerd. Maar juist in [00:59:00] dat achterover leunen Dan kan ik beter vertrouwen op mijn intuïtie.

En luisteren naar mijn intuïtie. Wat het beste is om in dat gesprek te doen. Ja, prachtig. En [00:59:10] is het achterover leunen voor jou. Een fysieke vorm van uitzoomen? Ja, misschien wel inderdaad. Ja. [00:59:20] En dan zeker als je allemaal gesprekspartners hebt. Die je allemaal voorover Ja precies. Ja want soms wordt er echt getrokken en geduwd.

En dan [00:59:30] is het goed om daar even tussenuit te gaan Energetisch. Ja, onder voorwaarden dat je in contact blijft. Dus als je de verbinding met de anderen verbreekt. Dus [00:59:40] die zijn allemaal hier en jij bent hier. Dan is het contrast te groot. En dan gaan ze niet accepteren wat jij te bieden hebt. Dus je hier blijven En in contact met die anderen die hier [00:59:50] nog vooraan staan.

Dat is de beste strategie om te doen. En waarschijnlijk doe je dat voor een groot deel al van het vuur. [01:00:00] Ja. Ik denk het wel. Dankjewel Saskia. Ja. En Monique had nog een hele mooie Engelse term. Die wil ik [01:00:10] nog wel even ingooien. I don’t sugarcoat shit. En eh. Ja, die vond ik heel erg van toepassing Dus die wil ik hier ook even op.

[01:00:20] Ja, mooi. En misschien zou je zelfs kunnen zeggen dat shit niet eens bestaat.

Dat is misschien [01:00:30] ook wel zo. Ja, het is gewoon het gevolg van verbindingen. Sommige zijn gewenst en sommige gevolgen zijn ongewenst. Ja, [01:00:40] oké Dank je wel. Ja, ik had bedacht dat we het laatste half uur zouden houden voor vragen maar ik wil nog één ding doen. Dus het wordt de laatste tien minuten voor je vragen.[01:00:50]

Want er zijn hier ook een heel aantal mensen in de groep die zeiden ik vind het ook heel interessant om wat vrijer te worden in systemische werkvormen daar wat [01:01:00] creatiever in te worden. Dus mijn vraag is eigenlijk, en steek even je gele handje op als je er iets op wilt antwoorden, welke werkvormen heb je mij zien toepassen?

[01:01:10] Welke soort interventies heb je mij in deze bijna twee uur zien gebruiken? En dat zijn geen letterlijke werkvormen in de [01:01:20] klassieke systemische zin. Dus je hebt me niks horen zeggen over de gewetens of over de wetmatigheden van het [01:01:30] bijhoren en het instellen En de uitwisseling helemaal niet. Maar alles wat ik gedaan heb, is daar wel door geïnformeerd.

Alleen de vertaling die ik gemaakt [01:01:40] heb, is een hele andere, in veel dichterbijer en veel lichtere vormen. Dus laat me even horen, dus steek even je handje op als je denkt, [01:01:50] volgens mij is dit er eentje. Dus alles wat we hier gedaan hebben is door geïnformeerd maar het is niet letterlijk. Mirjam, wat heb jij waargenomen?[01:02:00]

Je microfoon Je uit.

Ja. Je deed het al redelijk [01:02:10] in het begin ik moest er heel hard om lachen dat ik dacht oh zo simpel is het soms dat je even, ik weet even niet hoe ze ik geloof Saskia even haar schouders op liet trekken alleen maar [01:02:20] oké niet de mooiste interventie punt ja bingo dat was er een ja dankjewel [01:02:30] Marco je bent de volgende die zijn hand op had nou ja zoals ik het [01:02:40] begrijp of zie aan de ene kant is het zelfverzekerd worden in systemisch werk en dan dat heeft een beetje [01:02:50] nou je sterk maken en je opent heel erg zacht en dat vond ik oh ja dat [01:03:00] is ja want het heeft geen force nodig het heeft attention nee nee nee dat heel [01:03:10] ja nou dat sprak me dat ging oh ja ja you don’t have to pretend anything kunnen ja gewoon en daarmee [01:03:20] meteen een een harmonieus veld creëren [01:03:30] ja zelfs online zelfs zonder check in zelfs met mensen die elkaar niet kennen ja

Dankjewel [01:03:40] Marco. Jeannette?

Ja, ik weet niet hoe ik het anders kan omschrijven, [01:03:50] maar de taal van de ziel spreken, waardoor de ziel aangaat. Dat is het voor mij. Waar zat dat in? Kun je [01:04:00] er iets over zeggen?

Het komt in ieder geval natuurlijk terug in het gedicht van Marianne Williamson. [01:04:10] Maar ik heb het je ook zien doen door hoe je toenadering tot het individu zoekt, maar toch het gehele geheel pakt. [01:04:20] En ik denk dat ook wel woordkeuze is. Ja, ik kan dat heel moeilijk omschrijven, maar ik merk dat ik daar zelf altijd op aanga of uit.

Ja [01:04:30] voor een deel zit het denk ik ook in wat in dat laatste stukje van die opname van die podcast ging. Over dat je zowel het leiderschap neemt als daarbinnen heel veel [01:04:40] ruimte Ruimte laat voor alles wat er is, alles wat iedereen meebrengt. Dus ik zit niet, ik heb geen voorwaarden. Er is niet wat hier wel [01:04:50] gezegd mag worden en wat hier niet gezegd mag worden.

Van mij mag oprecht echt alles gebeuren. En als ik dat goed kan overbrengen [01:05:00] dan ontspant… Ontspan jij, ontspant het veld, ontspant de groep. En dan hoef ik eigenlijk niks meer te doen, want in die ontspanning zit een enorme [01:05:10] grote collectieve bandbreedte. En die draagt vervolgens wat we gaan doen. En die collectieve bandbreedte die voedt mij dan weer, die laat mij dan weer op ideeën [01:05:20] komen die ik vooraf helemaal niet bedacht had.

En die informeert me over wat is het juiste tempo. En wanneer is een grap nodig en wanneer is een vertraging [01:05:30] nodig. Ja, dankjewel Jeannette. Michelle? Oh, ik had een [01:05:40] ietsje simpeler vraag. Wacht even, wacht even. Is dit een verontschuldiging? Want nu maak je jezelf kleiner. [01:05:50] Ik wil dat eigenlijk niet hebben.

Doe maar gewoon helemaal lekker zoals jij bent. Ja, nou ja, jij heette ons welkom en je gaf meteen ook de, je [01:06:00] contracteerde ons ook meteen van weet je, zorg dat je er bent. Wees welkom, alles is goed, niks is fout. En daarmee zette je ons ook [01:06:10] allemaal, nou ja maakte je ons ontspannen. Om het maar te zeggen, het is goed.

En als je er niet honderd procent bij bent, dan doe je je schermen uit. Ja, en [01:06:20] in het systemische grond, wat deed ik daar? Sorry, dat hoorde ik niet aan. Je bedoelt in het systemische, ja, [01:06:30] eh… Oh jee daar, dan moet ik aan termen gaan denken, dat lukt me nu niet. Dat geeft niet. Ik gaf jullie een plek. Ja. Ik [01:06:40] zei, daar is jouw plek, hier is mijn plek.

Dus ik heb ook iets gezegd als, ik beschouw mezelf in deze context als een rolmodel. Boem daar is mijn plek. En [01:06:50] vanuit deze plek werk ik. Dus ik laat het je weten. Ik vind het een beetje belachelijk om het te zeggen, een rolmodel. Maar het is wel wat klopt in deze context. Dus ik zoek hoe kan ik het zeggen wat [01:07:00] helemaal klopt, dat er geen stress is.

Ah, daar is het. Dan breng ik hem in. En dan kan het allemaal zakken. En dan weet je waar je bent. En dan is het [01:07:10] fijn. Ja, mooi. Dankjewel. Monique Jongmans.

Deel een [01:07:20] knopje Maar ja, er is ook heel veel ruimte voor uitwisseling. Dat vind ik fijn. Dus delen en met elkaar. En eigenlijk in iedere inleiding [01:07:30] doe je het wel. Je creëert meteen het veld wat nodig is, om de werkvorm of de opdracht in te laten gebeuren. En wat doe ik [01:07:40] dan, Monique? Ja door de woorden. Je schept ook daar.

Je maakt een veld. Daar is ook de plek. Alles is [01:07:50] er eigenlijk, wat je doet. Ik vind het echt fantastisch. En zeg maar… En technisch gezien, welk deel daarvan [01:08:00] zeg je, oh wacht zo kan ik het ook doen? Ik denk dat het ordening is en de [01:08:10] uitwisseling. Ja en dat deel zit ook heel erg in stevig leiderschap nemen en in dat leiderschap [01:08:20] vervolgens heel veel ruimte creëren.

Ja, zo voelt het ook. Ja, lekker hè? Ja. Ik vind het zelf ook heel lekker als iemand dat voor mij doet. [01:08:30] Ja, dankjewel. Brenda, je had net je hand omhoog maar nu is ze omlaag. Dus ik denk nu dat het gepasseerd is. Wel, ik [01:08:40] denk dat het zo beantwoord is, maar vooral de bewustwording van onze aanwezigheid, telkens opnieuw.

En [01:08:50] zeker ook toen we gestart zijn en ook in de bandbreedte. Hoe bewust ben jij van je aanwezigheid? Zo heb ik dat toch [01:09:00] begrepen. Of hoe bewust ben ik me van bepaalde woorden die ik gebruik? Ja, als ik hem dan nog [01:09:10] een klein beetje steviger mag maken, want ik struikel een beetje op het woord bewust Ja, bewust bewust en dan.

Ik denk dat het meer is [01:09:20] beheersing. Dus ik beheers de keuze. Voor de woorden, ik beheers het tempo, ik beheers [01:09:30] de inhoud, en dat beheers dat begint echt hierbij in contact zijn met mezelf, me niet [01:09:40] meer kleiner maken, maar mijn ware aard zijn, het meten in mijn bandbreedte, ah ja, hier ben ik, en als ik hier ben, dan heb ik ook die beheersing, en dan [01:09:50] oefen ik mijn vak uit.

Dus als we het hebben over het zelfvertrouwen, die combinatie van die twee, die brengt zeg maar dat je dat [01:10:00] op een ontspannen manier kunt doen zonder jezelf steeds ter discussie te stellen of te aarselen ofzo. En dat betekent zeker niet dat ik altijd alles van tevoren [01:10:10] weet, en dat betekent ook absoluut niet dat ik de enige ben die het goed heeft, sterker nog, ik maak met heel veel plezier heel veel fouten, ik geef ze heel gemakkelijk toe, omdat het [01:10:20] daar niet over gaat.

En doordat ik hier ben en in contact ben met mijn bandbreedte kan ik een fout maken, kan ik een verkeerde interventie doen, of [01:10:30] kan ik iets los schudden per ongeluk onbedoeld, omdat ik weet dat ik hier ben en ik blijf overeind. En dan kan ik ook een [01:10:40] grapje maken over mijn fout, ik weet dat er niet stuk gaat doordat ik een fout maak, dat geldt voor jou ook, jij kunt geen fout maken waardoor er [01:10:50] iets stuk gaat.

Je kunt natuurlijk wel super onhandig dingen doen. Dat horen wij natuurlijk ook wel. Als een van onze klanten iets zegt. Ja een collega van jou die zei dit of dat. [01:11:00] Maar dat het onhandig wordt of dat het pijnlijk wordt. Is het gevolg van de betekenis die die persoon eraan geeft. Het zijn vaak uit een context [01:11:10] geplaatste interpretaties Het gaat niet om wat is er feitelijk gebeurd.

Het is de betekenis die iemand het geeft. Dat het ergens toe [01:11:20] gaat leiden. En over die betekenis hebben wij nul regie. Oké dat geeft een hoop uit. [01:11:30] Siets? Ja? Wat is voor jou in de kern dan het verschil tussen die bewustwording en die [01:11:40] beheersbaarheid? Want voor mijn gevoel liggen die heel dicht bij elkaar.

Ja, die liggen ook heel dicht bij elkaar. Als ik het heel kort door de bocht zeg. Dan is bewustzijn voor mij. Ik weet dat het zo [01:11:50] zit. Zo zit het Zo in elkaar. En beheersbaarheid is zeggen. Ik weet dat het zo zit Zo zit ik in elkaar. Ik vind het niet zo heel mooi van me. Maar ik kan het wel [01:12:00] inzetten. Ja. Als een middel.

Ik kan het professioneel inzetten. Dat is beheersbaarheid. Dus bewustwording is iets dat je zegt. Ik [01:12:10] ken mijn eigen patronen En beheersing is dat je zegt. Ik kan ermee werken. Zelfs patronen waar nog trauma op zit. Of weet ik veel wat. Ook die zitten bij [01:12:20] mij. Natuurlijk zitten die ook bij mij. Die zitten bij iedereen.

Ik heb ze nog. En ze zijn niet weg. En ik denk dat ik honderd met die patronen geworden. Ik vind dat ook [01:12:30] niet erg. Ik vecht het niet aan. Want ik ben niet achterwaarts georiënteerd. Ik ben voorwaarts georiënteerd. Dus ik zeg die patronen Ik weet dat ik ze heb. En [01:12:40] hoe ga ik ze gebruiken op een professionele manier.

Zodat er iets kan gebeuren. Dat is voorwaarts werken. Ja. Dank je. Ja. [01:12:50] Nou lekker zo. We zijn goed begonnen hè. We hebben nog een klein tijdje. Een minuut of vijf. Dus laten we de laatste vijf [01:13:00] minuten in plaatsen In plaats van dertig gebruiken Zijn er nog vragen die je mij nu zou willen stellen in deze eerste sessie?[01:13:10]

Is er iets wat je van mij wilt weten? Je mag me alles vragen Je krijgt overal eerlijk antwoord op. Maar als je me dezelfde vraag de volgende keer stelt. Krijg je misschien een ander eerlijk antwoord [01:13:20] Ja, en dat is oprecht zo. En wat doe ik daarmee? Daarmee plaats ik mezelf in een vrije positie. Ik dwing [01:13:30] mezelf niet om het iedere keer met mezelf eens te zijn.

Ik zeg, oh ja, dit is wat er hier en nu is. Ik stel het beschikbaar Mag jij kijken welke betekenis [01:13:40] je het geeft? Doe je er wat mee? Goed doe je er niks mee? Even goed, daar heb ik geen last van, want ik heb het al gegeven Ik heb het al aangeboden en dan is het [01:13:50] daar.

Nee, niemand? [01:14:00] Doe even duimpjes Goed oké zo. Ja, allemaal duimpjes omhoog. Top. Nou, leuk. Ik heb genoten Ik hoop jullie [01:14:10] ook. Jullie krijgen morgen een mail met een link naar deze video. Ik zal ook de pdf meesturen en ik zal een linkje opnemen naar de video op YouTube. [01:14:20] Over bandbreedte. En het lijkt me aardig om ook tussen nu en de volgende sessie met elkaar een afspraak te maken over [01:14:30] hoe ga je hiermee aan de slag.

En wat ik je eigenlijk wil vragen om te doen is dat je gaat werken op hier zijn. In je [01:14:40] eigen schoenen staan, je plek vinden, hier je bandbreedte pakken, die zin die bij jou resoneerde over misschien klein houden of duisternis, pak een beet en [01:14:50] ga kijken wat je ook kunt doen. Naar welke andere plek kun je jezelf ook brengen.

Als je stopt met jezelf te veroordelen of stopt met anders [01:15:00] voor te doen, vind je gemakkelijk jouw eigen plek. Kom je gemakkelijk in contact met jouw eigen geweldige kwaliteiten. Dus komende tijd [01:15:10] experimenteren, kleine stapjes zetten in hoe doe ik dat. Als je een leuk iemand hier ontmoet hebt in de breakout rooms, wat houd je tegen om [01:15:20] contact op te nemen en te zeggen, weet je, over twee weken hebben we eens even een belletje met elkaar.

Dus maak ook gebruik van elkaars ervaring Misschien helpt het je om een betere focus te [01:15:30] creëren. Wees moedig met elkaar en dan zien we elkaar over een maand weer. Dankjewel dat je er was.

[01:15:40] Doeg!